အေရာင္စံုေရ မိတၱာတိနဲ႔ အမင္႔အိမ္ကို အလွဆင္ထားေရ...
ပ်က္တခါ ျပိဳတလွည္႔နဲ႔ အမင္႔အိမ္စြာ ေဒကုထက္ထိ ၾကံၾကံခံနိန္တုန္း...
မုန္းတိုင္းဒဏ္ကို ေနာက္ကုန္းနဲ႔တင္းခံ အိမ္က သားသမီးတိကို အီးျမေရရင္ေငြ႔ရိပ္နဲ႔ လလံုျချခံဳေခ်ထား...
မျပည္႔ေရအိုး ေဘာင္ဘင္မခတ္ရေအာင္ ဘ၀နာေအာင္လဲ ဆံုးမတတ္ေတ...
ခႏၶာနဲ႔မမွ်ေရ အလီးကိုထမ္းပနာ အမင္႔အိမ္ကထမင္းအိုးကို မျပတ္တမ္း ျဖည္႔ဆီးပီးေရ...
ပိတ္နိန္ေရ မ်က္လံုးေခ်တိ ပြင္႔ပါတ္စီဆိုပနာ ရီၾကိဳင္ရာျမက္ႏုရာကို အျပံဳးေခ်နဲ႔လြတ္ အမင္႔အိမ္မွာ ပူပင္စိတ္နဲ႔ ေအာက္မိန္႔ေရစိတ္တိက နိန္႔တိုင္းျပည္႔နိန္ေရကာ...
အသက္ကိုရင္းပနာလဲ အမင္႔အိမ္တြက္ ဘ၀ကိုလဲ ေလာင္းေၾကးထပ္ပလိုက္သိယင္႔...
ေခြ်းနဲ႔မ်က္ရည္ ရင္းျပီးမွရလာေရ ေအာင္ျမင္မွဳလို႔သိယင္႔သားနဲ႔ တခါတခါ ယံုၾကည္မွဳတိလဲ ေပ်ာက္ဆံုးလားတိုင္း အမင္႔အိမ္ကပီးေရ အားဆီးတခြက္ကို အငမ္းမရ မ်ိဳခ်မိေရ...
ပုတ္ေစာ္နံေရ အိမ္ရွိေရပိုင္ အနံမႊီးေရ အိမ္လဲရွိေရ
ပုခတ္လြဲေရ လက္ပိုင္ရွင္တိုင္း ၾကမ္းတမ္းႏိုင္ေရပိုင္ နႏွညညံလဲရွိေရ
ေသခ်ာေစာ္တစ္ခုက ပုတ္ေစာ္နံေရ အိမ္ကိုတေယာက္လဲ မလိုခ်င္ေရပိုင္
ၾကမ္းတမ္းေရ လက္ပိုင္ရွင္လဲ တစ္ေယာက္လဲမျဖစ္ခ်င္
ယင္းလက္ပိုင္ရွင္တိစြာ ကမာၻၾကီးကို မအုပ္စုိးရခ်င္နိန္
သူ႔ရို႔တိစိတ္ထဲမွာ ေဒ "အိမ္ေခ်" ကို သာယာစီခ်င္ေရ စိတ္တခုတည္းနဲ႔ အသက္၀င္ လုပ္ရွားနိန္ကတ္ေတ.....
3 March 2012 (Sat-3.33AM)
No comments:
Post a Comment