မိန္းမ မဆန္ေရငါ

မင္း 

မင္းမက္ေမာေရ-

အေရာင္တလက္လက္နဲ. မ်က္လံုး

မည္းနက္နိန္ေရ ေကသာဆံပင္

တီတီတာတာ ခ်ိဳသာေရစကားသံ

ညင္သာလြန္းေရ ျခီလွမ္း

ခ်စ္ဖို.ေကာင္းေရ အျပံဳးခ်ိဳ

သနပ္ခါးနဲ. လွပနိန္ေရ ပါးျပင္

မိန္းမဆန္ေရ အိေျႏၵေခ်တိ

အျပစ္ကင္းေရ အလွ

မညင္းသီးမွည္.ပိုင္ ၀င္း၀ါနန္ေရ အသားအေရ

ငါတစ္ခုလဲ မပိုင္ဆိုင္ကာမင္း။  

ငါပုိင္ဆိုင္စြာတိက မင္းမႏွစ္သက္ဆံုးအရာတိျဖစ္နိန္ေရ-

အေရာင္တလက္လက္နဲ. မ်က္လံုးလဲမရွိ။ ခ်ိဳခ်ိဳသာသာလဲ စကားမေျပာတတ္။

လမ္းမွာျမင္ေရ ေက်ာက္ခဲေတာင္ ငါ.ပါးမွာ အီးအီးခ်မ္းခ်မ္း မနိန္ရ။ 

ခလုံးေက်ာက္လို.လားေရ။ အလွမ္းၾကီးလွမ္းတတ္ေတ ျခီလွမ္းတိရွိေရ။

မိန္းမမဆန္ ဟန္ေဆာင္ျခင္းမပါေရ အားရပါးရ ရယ္တတ္ေတ အက်င္.တိရွိေရ။

ရခိုင္သူမတိုင္းသနပ္ခါးနဲ. လွကတ္ေက.ေလ ငါနဲ.မွသနပ္ခါး လူးလိုက္ေက လံုး၀ၾကည္.လို.မေကာင္းဆိုေရ မွတ္ခ်က္တိကို အားရ၀မ္းသာရဖူးေရ။ 

စကားေျပာေက.လဲ ေအာ္ပနာေျပာတတ္ေတ။

ဟာသာေျပာတတ္ေရ ညဏ္တိရွိနိိန္ေရ။ သေျပသီးမွည္.နဲ. နင္လားငါလားဆိုေရပိုင္ အသားအေရနဲငါ။

အဆိုးဆံုးကေတာ. မင္းအမုန္းဆံုး  ျဖဴစင္ေရငါ.ေမတၱာတိက မင္းတြက္ ငါ.ႏွလံုးသားမွာ ျပည္.နက္နိန္ေရကာ။ မင္းငါေလ ငါ.ရုပ္အက်ည္းတန္း အရုပ္ဆိုးလို. တစ္ခါလဲစိတ္မညစ္ဖူး (မင္းနဲ.မတြီ.ခင္အခ်ိန္ထိ)

မင္းနဲ.တြီ.ျပီးမွ -

မိန္းမဆန္ခ်င္လာေရ။ သနပ္ခါးတိ လွတပတ နိန္ခ်င္လာေရ။

ဂ်ိမ္းေဘာင္းဘီ တီခ်ပ္နဲရာ နိန္ခေရ လူတစ္ေယာက္က အရာမမေခ်တိပိုင္ ဂါ၀န္တိကို ၀တ္ခ်င္လာေရ။

အမွဳအရာတိ ညင္ညင္သာသာျဖစ္ခ်င္လာေရမင္း။ စကားေျပာေက အသာေခ် ေျပာဖို.ၾကိဳးစားလာေရ။

လွပေရ အျပံဳးတိကို ပိုင္္ဆိုင္ခ်င္လာေရ။ ယေက.ေလ ငါ.အက်င္.ကို ငါမေျပာင္းႏို္င္သိ။

သူငယ္ခ်င္းတိနဲ.တြီ.တိုင္း ဇာကဇာကထြက္လာေရမသိ ဟာသတိမရပ္မနားေျပာမိေရ။

မင္းေပ်ာ္ဖို.ဆုိေက ငါလဲ လူရြင္ေတာ္ ျဖစ္ေက.ေလ ျဖစ္ရ မင္းအတြက္လုပ္ပီးခ်င္မိေရ။

မင္းအနားမွာေလ ထြန္းလင္းနိန္ေရ လမင္းမဟုတ္ေကေတာင္ မမွိတ္မသုန္နဲ. ထာ၀ရရပ္တည္ပီးႏိုင္ေရ ၾကယ္တပြင္.အျဖစ္ရပ္တည္ခ်င္ေရ။

မင္းဘ၀တြက္ ဇာတ္ေဆာင္မဟုတ္ေကေတာင္ ဇာတ္ရံတစ္ေယာက္အျဖစ္ရွိနိန္ခ်င္ေရ ။

မင္းအနားမွာ အျမဲတမ္းရွိနိန္ခ်င္မိေရ ငါ.စိတ္။

မိန္းမဆန္ေရ တနိန္.မွာ မင္းက တစ္ျခားတစ္ေယာက္ကို ရင္ထဲမွာ ထည္.ပနာ။

မိန္းမဆန္ရစြာ ငါ.တြက္ အဓိပါယ္မရွိကာမင္း။

မင္းတစ္ေယာက္ကို သတိရမိပါေရ

အခ်စ္ဦးဆိုစြာ အသည္းကြဲဖို.တြက္ ဖန္တီးပီးလိုက္ျခင္းရာျဖစ္ေတ။ " အခ်စ္ " မရွိေက.ေလ မနိန္ႏိုင္ ရွိျပန္ေက.ေလ ပူနိန္ရေရ။ ယင္းအပူကိုလဲ ပူေလာင္မွန္းသိကတ္ေကေလ. လူတိုင္းမက္မက္ေမာေမာ ေတာင္.တကတ္ေတ။  

လူတိုင္း အခ်စ္ဆိုေရ အရာ၀တၳဳနဲ. ဇာသူတစ္ေယာက္ကင္းနိုင္ေလ။ ငါလဲတစ္ခ်ိန္က ရူးသြပ္ဖူးပါေရေ၀ မင္းတစ္ေယာက္ကိုေလ။ သူငယ္ခ်င္းတိက ငါ.အခ်စ္က မင္းနဲ.မထိုက္တန္လို.ေျပာကတ္ေတ။ ႏွလံုးသားဆိုမွေတာ. မ်က္လံုးပါဖို.လား စိုင္းစားဆံုးျဖတ္ႏို္င္ေရ ဦးေႏွာက္ပါဖို.လား။ ယင္းနဲ.လို.ရာလူတိုင္း ကိုယ္.ကိုျပန္မခ်စ္ႏိုင္ေရလူ ကိုယ္.ကိုခ်န္ထားပခဖို. လူကိုစီ ခ်စ္လားမိကတ္ေတမလား။

ငါေလ မင္းကိုခ်စ္မိခလို. ေဒကုထက္ထိ ေနာင္တ တစ္ခါလဲမရဖူးသိ။

ငါမင္းကို ေနာင္တရဖို.ခ်စ္ခစြာမဟုတ္။ ေနာက္တစ္ခု ထပ္ေျပာလိုက္မယ္မင္း။ မင္းမိန္.ခိုင္းတိုင္း မိန္.လားရေလာက္ေအာင္ ငါ.ႏွလံုးးသားက တရားသူၾကီးပါးက ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေစာင္.ေမ်ာ္နိန္ေရ တရားခံလဲမဟုတ္။ ေဒစာတိကုိလဲ ငါရြီးေကာင္းတိုင္း ရြီးနိန္စြာမဟုတ္။ ငါ.ရင္ထဲကထြက္လာေရ သံစဥ္တိရာ။

အိပ္ရာက တေရးႏိုးတိုင္း မင္းဂီတာသံကို ေတာင္.တမိေရ။ မလာမွန္းသိေက.ေလ ေဒပိုင္အရူးေပၚမိေရ။ မင္းဆိုနိန္က်ေတးျခင္းတိကို ငါျပန္ပနာ ဆိုမိေရ။ ဆိုရစြာ အဓိပါယ္မရွိကာ ပိုင္ရွင္မဟုတ္လို.လားမသိ။ ငါ.အိမ္ေရွ.က ခံုတိလဲပိုင္ရွင္မဲ. နိန္ေရကာမင္း။ ငါေမ်ွာ္လင္.ခြင္.ရွိသိလား။

ငါေလ လူတိုင္းကိုေျပာျဖစ္ေတ သိလား။ ဇာအရာကိုပင္ျဖစ္ျဖစ္ မေမွ်ာ္လင္.ေက.လို.။

ေမွ်ာ္လင္.လို. ျဖစ္မလာေက ကေကာင္းခံစားရေရလို.။ ငါ.ကုိငါေလ ယင္းေမွ်ာ္လင္.ခ်က္ထဲက နိန္ ရုန္းမထြက္နိုင္သိ။ တစ္နိန္.နိန္. မင္းျပန္လာဖို.လား ဆိုေရစိတ္တစ္ခု ငါ.မသိစိတ္ကို ၾကီးစိုးနိန္ေရ။

မြီးရပ္ျမီကိုျပန္ခ်ိန္တိုင္းလဲ အရင္ပိုင္ ရင္ခုန္မွဳတိနဲ. မဟုတ္ကာမင္း။ 

မင္းမရွိေရ ငါ.မြီးရပ္ေျမကို ျပန္ရစြာ ပ်င္းဖို.ေကာင္းနိန္ေရ။ ငါမျပန္စြာ ဇာေလာက္ၾကာဗ်ာလ္ေလ။ 

ငါေလ ေၾကာက္နိန္ေရ မင္းမရွိေရ ေဒျမိဳ.မွာ ငါနိန္ဖို. သတိၱမရွိကာ။

မင္းသိလား ငါေလ ေဒစကားကိုကေကာင္းသေဘာက်ေရ " အခ်စ္ဆိုစြာ မိန္းမတစ္ေယာက္တြက္ တစ္ဘ၀လံုးျဖစ္ေကေလ ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္တြက္ ဘ၀တစ္ခုလံုးတြက္ အစိတ္အပိုင္းေခ်ရာျဖစ္ေတလတ္။ "

ငါ.ေဒေလာက္အသက္ရြယ္ထိ နိန္ျပီးဗ်ာလ္။ ေဒတစ္သက္ လူတစ္ေယာက္ကို စိတ္၀င္စားဖူးေရ။ တစ္ဘ၀လံုးလြမ္းရေလာက္ေအာင္ ငါဇာအမွားတိ လုပ္ခမိေလ။ ငါေလ အရာလူတိနဲ.တန္းတူ အခ်စ္ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေခ် ခံစားဖူးခ်င္ေရ။ မျဖစ္ႏိုင္လာ။ ငါထင္ခေရအခ်စ္နဲ. ငါတြီ.ခေရအခ်စ္နဲ. သံုးနဲ.ေလးပိုင္ ေျပာင္းျပန္ျဖစ္နိန္ေရကာ။

သတိရေရမင္း။ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါရာ ခ်စ္ခဖူးေရ မင္းနဲ.၀ီးကြာလားခရစြာ ငါ.ရို.ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ဇာသူ.အမွားေၾကာင္.လဲမင္း။ လက္ခုပ္စြာ ႏွစ္ဖက္တီးမွျမည္ေကေလ. နာၾကင္နိန္ေရ လက္တစ္ဖက္က မတီးခ်င္ဘဲနဲ. တီးခရစြာကိုေတာ. လူတိသိကတ္ဖို.မဟုတ္။ ငါ.ရင္ထဲမွာေလ ျမည္ဟီးနိန္ေရ မင္းကိုေျပာခ်င္ေရ စကားတိ။ မင္းနဲ.၀ီးစြာ အခုဆိုေက နိန္.ေပါင္းညေပါင္းမ်ားဗ်ာလ္မင္း။ 

မခံႏိုင္လို. တစ္ခါတစ္ခါ ေဒပိုင္ရြီးမိပါေရ။

ငါခ်စ္ေတ မိုးရာသီမွာ ငါအႏွစ္သက္ဆံုး ကံ.ေကာ္ပန္းကို ေတာင္.တလို.ေတာင္ ရခ်င္ရႏိုင္လားဖို.။ မင္းကို ျပန္လာလတ္ပါ ျပန္လာလတ္ပါ ဆိုပနာ ငါေအာ္နိန္လို. အပိုရာမင္း။ ဆံုနိုင္ခြင္. တစ္ခါေခ်ေလာက္ပီးပါ။ မင္းအေၾကာင္းတိကို စိတ္ကူးနဲ. ပံုေဖာ္နိန္မိေရ ဘ၀က လြတ္ခ်င္ဗ်ာလ္မင္း။

မရိုးေရ အလြမ္းတိနဲ. မင္းထားပခေရ တစ္ေနရာမွာ ဆက္ျပီးေစာင္.နိန္ပါေရ။ ငါတစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္မင္း စိတ္မပူေက. ငါ.အနားမွာ အထီးက်န္ျခင္းတိပါ အတူတူရွိနိန္ေရ။

ပုလဲမ်က္ရည္မဟုတ္ေတ ငါ႔မ်က္ရည္

မ်က္ရည္သိမ္းထားဖို.တြက္ ျဖစ္လာစြာမဟုတ္။ က်ဖုိ.တြက္ထည္.ပီးလိုက္စြာ ၾကိဳက္သေလာက္က်။ ေဖခ်ာ.ပီးစရာမလို။ အခြန္ေဆာင္စရာမလို။ ရင္တိကြဲထြက္ဖို.ပိုင္ ခံစားနိန္ရလာ ဖြင္.ခ်ပလိုက္ပါ ခံစားရသမွ်ကို သြန္ခ်ခြင္.အျပည္.အ၀ ရွိေရ။


မၾကာမၾကာ စီးက်နိန္ေရ ေဒမ်က္ရည္တိ။ ဇာလုပ္သင္.ေလ ငါ.မ်က္လံုးတိကို ေဖာက္ထုပ္ပလိုက္ခ်င္ေရ။
အားငယ္ အားေပ်ာ. စိတ္ဓါတ္က် ယံုၾကည္မွဳကင္းမဲ.ေဒစကားလံုးတိကို နင္တစ္ေယာက္တည္း အပိုင္သိမ္းထားဖို.ဗ်ာလ္လာ။

ခလုတ္ကန္သင္း ကိုရာ ျမင္နိန္ျပီးေက ပန္းတိုင္းကို မျမင္စြာ နင္တစ္ေယာက္တည္းလား။
ခံႏိုင္ဖို.သိလား ဇာေရာက္ခေလ အင္းအားတိ ခံႏိုင္ရည္တိ။ ဇာနားမွာ ပုန္းနိန္ကတ္ေလ။
စီးဆင္းလာေရ ငါ.မ်က္ရည္မွာ အျပစ္ရွိစြာလား ငါ.မွာ အျပစ္ရွိစြာလား။

စိတ္ညစ္စရာတိကို ဇာလို. လူတိကိုဖြင္.ေျပာဖို.လဲ ကိုယ္ေတာင္ စိတ္ညစ္ပါေရဆိုေက အရာလူတိကို ဖြင္.ေျပာျပီးေက စိတ္ညစ္ခိုင္းဖို.လား။ ရုန္းရဖို.သိ က်န္ရွိနိန္ေရ ဘ၀တြက္။

ေမွ်ာ္လင္.ခ်က္မ်က္၀န္းတိတြက္ ငါ.ရင္ဘတ္ထဲက သံစဥ္တိကို ဥပကၡာျပဳထားလိုက္အုန္းသိ။
ျပီးလားဖို.စြာရာ တနိန္.တာ ဆိုျပီးေက ေျဖသိမ္.ေကာင္းတုန္း။
လာခ်င္စြာလာဖိ ေဒခ်င္.ထက္ နာၾကင္ဖို.သိလားေယ။

မဆန္းေကေလ. မရိုးေရ နိန္၀င္ခ်ိန္

ေမယူေတာင္တန္းထဲ ၀င္လားခေရ နီလံုးကို  နီ၀င္ခ်ိန္တိုင္းမွာ ျမင္ခ်င္ပါေရ။

        ျမိဳ.ၾကီးတိပိုင္ စ်ီးၾကီး၊   ေဆးရံုၾကီးတိ၊ စာတိုက္ၾကီးတိ၊ ေက်ာင္းတိ ၾကီးၾကီးမားမား မဟိေကေလ႔ ငါ႔ျမိဳ႔ေခ်စြာ အဓိပၸါယ္တိ အမ်ားၾကီးနဲ႔ သာယာလွပနိန္ေရ။ အိေျႏၵ ဟိ, ဟိနဲ႔  ထီးထီးမားမား ခံခံညားညားနဲ. တည္ဟိနိိန္ေရ ေမယူေတာင္တန္းၾကီးေအာက္မွာ  စီးဆင္းနိန္ေရ ေမယူျမစ္ေဘးနားက ဟိေရ ျမိဳ.ေခ်တစ္ျမိဳ.မွာ လူျဖစ္ခြင္႔ရေရ ငါ႔ဘ၀ကိုငါေက်နပ္တယ္။  

       ညစာဖက္ ထမင္းစားျပီးတိုင္း အိမ္ကမလားရေရ ေခ်ာင္းေဘးနားက တန္းထားေခ်ကို ခိုးလားျပီးေက ျခီႏွစ္ေခ်ာင္းစလံုး တန္းထားေအာက္ကို တြဲေလာင္းခ်ထားပနာ တိမ္ေတာက္ခ်ိန္ကို ထိုင္ၾကည္႔ရစြာ တနိန္႔တာပင္ပန္းလာစြာတိ ဇာကိုေရာက္လားေလမသိ။ ေလာင္းေခ်နဲ. စ်ီးေရာင္းလို႔ျပန္ကတ္ေတ မိသားစုတိ ဇာရြာကမွန္းမသိေကေလ႔ လွမ္းေအာ္ပနာ "ျပန္ပါဗ်ာလ္လား" လို႔ ႏွဳတ္ဆက္ခေရ အခ်ိန္တိကို ျပန္ပနာသတိရမိေရ။ ရွားရွားပါးပါးျမင္ရခဲေရ လင္းပိုင္ေကာင္တိ တစ္ခါတစ္ခါရီထဲက ေပၚလိုက္ေပ်ာက္လိုက္နဲ႔ ငုပ္နိန္ကတ္စြာတိကို ျမင္ရေရ။ ဟုိဘက္ကမ္းမွာ လယ္ထြန္းျပီးေက ျပန္လာနိန္ကတ္ေတ လယ္သမားတိက တစ္နိန္႔တာ ကုန္ဆံုးခ်ိန္ သေကၤတကို ေဖာ္က်ဳးနိန္ေရပိုင္။ သေဘာၤဆိပ္ကမ္းမွာ ရီကူးနိန္ကတ္ေတ အေခ်တိ၊ လူၾကီးတိကို ျမင္ရစြာ စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ ေကာင္းေရ။ အာကာထက္မွာ တိမ္တိနဲ႔ တည္ေဆာက္ထားေရ က်ားတိ၊ ဆင္တိ၊ လိပ္တိ၊ ေၾကာင္ေခ်တိကို ျမင္ရေရ ပန္းခ်ီကားက ဗန္ဂိုဆြဲခေရ ပန္းခ်ီကားထက္ အဆတစ္ရာ ပိုလွနိန္ေရ။ လူလုပ္ေတ ပန္းခ်ီမဟုတ္ဘဲ သဘာ၀အတိုင္းလွနိန္ေရ ပန္းခ်ီကားေခ်ျဖစ္ေတ။ ပုဇြန္ဆီေရာင္ တိမ္ေတာက္ခ်ိန္မွာ အက်ဥ္းတန္းေရ မ,မေတာင္လွေရဆိုေရ စကားေခ်ကို အမွန္ရာမလားေယလို႔ စိုင္းစားမိခေရ။  

       နိန္၀င္ခ်ိန္တိုင္း ျမင္နိန္ရေရ မရိုးေရျမင္ကြင္းတိ ငါ႔တြက္ အျမဲတမ္းလွပနိန္ေရ။ ရီအိုးႏွစ္လံုး နဲ႔ရီခပ္နိန္ကတ္ေတ မ,မေခ်တိဟိေရ။ စြန္တင္နိန္ကတ္ေတ ကလိုင္ေခ်တိဟိေရ။ ေဘာလံုးေက်ာက္ ျခင္လံုးခတ္နိန္ကတ္ေတ မင္းကြ်န္ပ်ိဳတိနဲ႔ စည္ကားလွပနိန္ေရ။ ကန္ေဘာင္ထက္မွာ ေရဒီယိုနားေထာင္ပနာ စကားထိုင္ေျပာနိန္ကတ္ေတ အဘိုးရွင္ရုိ႔ဟိေရ။ ယင္းေဘးနားေခ်မွာ အေခ်တိ ျပီးတမ္း၊လိုက္တမ္း ကစပ္နိန္ကတ္ေတ။ အိမ္ရွိ႔က ျမက္ခင္းမွာ ထိုင္ပနာစကားေျပာနိန္ကတ္ေတ အေဘာင္ရွင္ရို႔ ဟိေရ။ ေဒျမင္ကြင္းတိ ငါ႔မ်က္လံုးထဲမွာ ညစာကပိုင္ ျမင္ေယာင္နိန္သိေရ။ ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားေရ ႏုိင္ငံတစ္ႏိုင္ငံမွာ ဇာမွာေလ မုသားမပါေရ နီ၀င္ခ်ိန္။ မီးခိုးေငြ႔တိနဲ႔ စက္ရံုကထြက္ေတ အေငြ႔အသက္တိနဲ႔ ျပည္႔နက္နိန္ေရ အာကာမွာ ျဖဴစင္ေရ တိမ္ေတာက္တိကို ရွာလို႔တြီ႔ႏိုင္ဖို႔လားေယ။

       ျမိဳ႔ေခ်တစ္ခုျဖစ္ေကေလ႔ စိတ္ထားျဖဴေရလူတိဟိေရ။ ကိုယ္မွားေက အမွန္ကို ေထာက္ျပတတ္ေတ မိဘ အသိုင္းအ၀ိုင္းဟိေရ။ ဟန္ေဆာင္ျခင္းတိမဟိေရ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေရ သူငယ္ခ်င္းတိဟိေရ။ ထမင္းစားဖို႔ မက်န္လိုက္ေက ရပ္ကြက္ကိုပတ္ပနာ ထမင္း၀င္စားလို႔ရေရ။ ညဥ္႔ခါတိုင္ေက လမင္းမသာေရနိန္႔တိေတာင္မွ ဖေယာင္းတိုင္ထြန္းပနာ "ဆီထိုးတမ္း၊ ပုန္းတမ္း၊ ၀ွက္တမ္း၊ အတြဲလိုက္တမ္း၊ ၾကိဳးခုန္တမ္း၊ ဒူထိုးတမ္း၊ ေအာင္လံဆီးတမ္း " ကစပ္လို႔ရေရ။ အိပ္ဖို႔မလာသိလို႔ ေမေမ တုတ္နဲ႔ သတ္ဖို႔လိုက္လာမွ ျပီး၀င္ခေရ အေခ်ခါဘ၀။

ေအာ္ ငါလဲအသက္အရြယ္ ရလာဗ်ာလ္မနားေယ။ ျပန္ပနာ ေတာင္႔တမိပါေရ ျဖဴစင္ေရ နိန္၀င္ခ်ိန္တိုင္းကို။

အီးျမေရ အမင္႔အရိပ္

အပူပင္ကင္းေရ အခ်ိန္တိကို ေတာင္႔တနိန္လို႔ အပိုဗ်ာလ္။ ရူးဖို.ပိုင္တြီ.ေရကာ မယ္႔မယ္ကိုသတိရစြာ။ မယ္မယ္ နန္းစံမွားလား။ စိတ္ဖိစီးမွဳရွိမွ မယ္မယ္ကိုသတိရစြာ။ နိန္မေကာင္းမွာ မယ္မယ္ကိုသတိရစြာ။ ဒုကၡတြီ႔မွ မယ္မယ္ကို သတိရစြာ။ ျပသာနာတိၾကံဳမွ မယ္မယ္ကိုသတိရစြာ။
မယ္မယ္က နန္းစံကို ေအာက္မိန္.စြာ ရူးဖို႔ပိုင္တြီ.ေက နန္းစံသတိရစြာကို မယ္မယ္ ဇာနဲ.ႏိွင္းဖို.လဲ။ ႏွဳိင္းဖို.စကားရွာလို႔ ရဖို.လားမယ္မယ္။ နန္းစံဇာခါရင္႔က်က္ဖို႔လဲ မယ္မယ္။

မယ္မယ္ 

ေဒစိတ္တိကုိမုန္းေရ မယ္မယ္။ နန္းစံဇာခါ ရင္.က်က္ဖို.လဲ။ ေဒကုတေလာ စိတ္ဆင္းရဲေရ မယ္မယ္။ နန္းစံရင္မွာ ဆို.နိန္ေရ။ ေဒဇာမဟုတ္ေတ စိတ္ဆင္းရဲမွဳေခ်တိကို နန္းစံ ဆက္ျပီးခံႏိုင္ရည္ရွိဖို. မဟုတ္ဗ်ာလ္ထင္ေရ မယ္မယ္။ မယ္မယ္ကို ကတိပီးခစြာတိ မတည္ႏိုင္စြာကို ေတာင္းပန္ေရ။ ေပ်ာ္ေပ်ာ္နိန္ပါမယ္။ဇာျဖစ္ျဖစ္ ဇာပင္လာလာ နန္းစံ ျပံဳးျပံဳးေခ် ရင္ဆိုင္ပါမယ္လို. မယ္မယ္.ရင္ကနိန္ ခြဲထြက္လာေရခကပင္ ကတိပီးခေက႔ေလ မတည္ႏိုင္ကာ မယ္မယ္။

မယ္မယ္

နန္းစံေလ ကိုယ္.စြာကို ကတိပီးထားစြာရွိေရ။ ဇာျပသာနာပင္ျဖစ္ျဖစ္ တစ္လမွာ တစ္ခါရာငိုဖို.လို.။ ေဒကတိကိုလဲ မတည္ႏုိင္ကာ မယ္မယ္။ နန္းစံစိတ္ကို ဇာလုပ္သင္.ေလ။

 စိတ္ပ်က္ေတ။ အရာလူတိက ေဒပိုင္မဟုတ္ကာ။ နန္းစံတစ္ေယာက္တည္းရာ ေဒပုိင္စိတ္ကို ပိုင္ဆိုင္လာ။ စိတ္ဓါတ္မက်ေအာင္ စာအုပ္တိဖတ္ပီးေရ။ ယင္းၾကားထဲကနိန္ တစ္ခါတစ္ခါ စိတ္လြတ္လားေရ။

ကိုယ္.စြာကို တစ္ခါတစ္ခါ ဆန္းစစ္ၾကည္.မိေရ။ နန္းစံစြာ အထြီးဆံုးျဖစ္လို. ေဒပိုင္ျဖစ္နိန္လားလို.။ မဟုတ္မယ္မယ္ အရာ သားသမီးတိ အထြီးဆံုးျဖစ္လို. တစ္ေယာက္တည္း တစ္ဦးတည္းေသာသားသမီး ျဖစ္လို.ဆိုျပီးေက စိတ္ဓါတ္က်စြာတိ ကိုယ္.စြာကိုယံုၾကည္မွဳမရွိစြာတိ နန္းစံပိုင္မရွိကတ္ကာ။

မယ္မယ္

နန္းစံ ဘ၀ကိုေရွ.ဆက္ေလွ်ာက္ဖုိ. အင္အားမရွိေရပိုင္ ခံစားနိန္ရေရ။ မယ္မယ္.သမီးမဟုတ္ေရအတိုင္းကာ မယ္မယ္။ မယ္မယ္ခြင္.လႊတ္ဖိ။ ေဒနိန္.တစ္ရက္ နန္းစံေျပာခ်င္စြာတိကို ေျပာခ်င္ေရ။ နန္းစံမ်ိဳသိပ္လာစြာၾကာဗ်ာလ္။ ေဒမ်က္ရည္စြာ ေဒစာဆံုးစြာနဲ. တိတ္ပါလီဖိ။ 

ေဒကုတေလာ ပင္ပန္းေရမယ္မယ္။ လူပင္ပန္းစြာထက္ စိတ္ပင္ပန္းစြာကို နန္းစံမခံႏိုင္။ 

 နန္းစံကို အေခ်လဲမဟုတ္ဘဲနဲ. ငိုနိန္ေရလတ္။ မယ္မယ္ အေခ်ရာ ငိုတတ္စြာမဟုတ္။ အၾကီးတိလဲငိုေရနန္းရာ။ အေခ်ခါ က်ေရ မ်က္ရည္က ေကာင္းသိေရ ပူေဆြးမွဳတိမပါ။ 

ေဒကုက်ေရ မ်က္ရည္က လံုး၀မခံနိုင္လို႔ က်စြာမ်က္ရည္။ 

ဟုတ္ေတ ဇာျဖစ္ျဖစ္ အငိုနဲ. အဆံုးသတ္ေတ လူဆိုစြာ လူညံတိ အလုပ္ဆိုစြာကို။ 

ယကေလ႔ ငိုပလိုက္မွ ရင္ထဲက ခံစားခ်က္တိ သက္သာလားေရ မယ္မယ္။ 

ဟန္ေဆာင္ျပီးေက ျပံဳးျပနိန္ရစြာကိုလဲ မုန္းပါလတ္ဗ်ာလ္။ ေဒခံစားမွဳထဲက ထြက္ျပီးခ်င္ေရ မယ္မယ္။

 မယ္မယ္

နန္းစံေလ အလုပ္ခ်င္ဆံုးတစ္ခုရွိေရ။ တစ္လေလာက္ မႏွိဳးဘဲနဲ. အိပ္ခ်င္ေရ။ 

ေဒခံစားမွဳရွိေရ ဘ၀က လတ္တေလာ ေရွာင္ခြါခ်င္ေရ မယ္မယ္။ 

မယ္မယ္ ရင္ဆိုင္ခစြာနဲ.ႏိွဳင္းလိုက္ေက ေဒကုနန္းစံခံစားနိန္ရစြာက ေတာင္နဲ. သဲမွဳန္.ေခ်ပိုင္ရာ။ 

မယ္မယ္က ငါ.မွာသမီးႏွစ္ေယာက္ရွိေရ ဆိုေရ စိတ္ဓါတ္နဲ.အရာရာကိုရင္ဆိုင္ခေကေလ. နန္းစံက မယ္.မယ္အတြက္ဆိုျပီးေက ရင္ဆိုင္ရဖုိ.ဆိုေရ အသိစိတ္နဲ. ရင္ဆိုင္ဖို႔ ဇာလို႔ အင္အားတိ ဆုတ္ယုတ္နိန္ရေလ။

မယ္မယ္

တခါတလီေလ နန္းစံ ေဒေအာင္ျမင္မွဳ ပန္းတိုင္းတိကို စြန္.ပလိုက္ခ်င္ေရ။ အသက္ရွင္သန္ရစြာကိုလဲ ျငီးေျငြ.ပါလတ္ဗ်ာလ္။ မယ္မယ္ သိဖို.မဟုတ္ နန္းစံမွာ ေဒပိုင္စိတ္ဓါတ္ရွိစြာကို။ ကိုယ္.စြာကိုလဲ ေၾကာက္ပါလတ္ေတ။ ဇာလို. နန္းစံစြာ အသက္ရွင္သန္ရစြာကို တန္ဖိုးမထားရစြာေလ။ 

ဇာလို.မုန္းနိန္ရေလ ေဒလူ.ဘ၀ တစ္ခ်က္ေခ်ကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္နိန္သင္႔ေရ။ ဇာနိန္.ဇာရက္မွာမွျပီးဆံုးလားဖို.လဲ။ 

ေဒပိုင္ဗ်ာလ္ ဘ၀တိက ဇာႏွစ္ခါ အီးအီးဆီးဆီး နိန္ရလို႔ရွိေလ တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုပူနိန္ရစြာမလား။

မယ္မယ္

နန္းစံသူမ်ားႏိုင္ငံမွာနိန္ရစြာ တစ္ေယာက္အမွားလဲမပါ။ သမီးကို ႏိုင္ငံျခားလြတ္ရလို႔  ရင္နင္႔နိန္ေရ အမိ႔တစ္ေယာက္ခံစားခ်က္ကို နားလည္ယင္႔အမင္။ နန္းစံ ကိုယ္႔ဘ၀ကိုယ္ စိုင္းစားလိုက္ေက တစ္ခါတစ္လီ ရင္ထဲမေကာင္း။ မယ္မယ္ကိုလဲ ကေကာင္းသနားေရ။ မယ္မယ္ နန္းစံရို.ရွိရဲ႔သားနဲ႔ ဒုခေရာက္ရေရ စိတ္ဖိစီးမွဳ ခံစားရတုန္းသိ ေဒကုထက္ထိ။ နန္းစံေရာက္ခ်င္ေရ တစ္နိန္.ကိုေရာက္ဖုိ႔ အ၀ီးၾကီးလိုသိေရကာမယ္မယ္။ တနားေခ်ေလာက္ ေစာင္႔ပီးမယ္မယ္။
နီ၀င္ မိုးလင္းနဲ႔ ေဒပိုင္အခ်ိန္တိကုန္လားေက နန္းစံေရာက္ခ်င္ေရနိန္႔ကို ေရာက္ဖုိ႔ဗ်ာလ္ျဖစ္လို႔ နီ၀င္ခ်ိန္တိုင္းကို ေစာင္႔ေမွ်ာ္နိန္တတ္ပါလာဗ်ာလ္ အမင္။

မယ္မယ္ 

နိန္ေကာင္းေရမနား။ နိန္ေကာင္းပါစီ မယ္မယ္။ မယ္မယ္ လဲွလို႔မရသိ။ ေတာင္႔ခံထားနန္း။ 

အမင္ ခါးမသန္ဗ်ာလ္ ဆိုစြာကိုသိခေက႔ေလ႔ နန္းစံရို. တစ္ခုလဲ မကူနုိင္ခ။ အားတင္းထားအုန္းမယ္မယ္။ မယ္မယ္ပါးကို နိိန္တိုင္းဖုန္းဆက္ခ်င္ပါေရ။ ရန္ကုန္မွာ နိန္လို႔ ဖုန္းဆက္ေကေတာင္ သတိရလို႔ ဆိုျပီးေက မယ္မယ္ငိုေရ။  မယ္မယ္ေတာ႔ ေဒကုထက္ထိ ထင္နိန္တုန္းမလား။ 

နန္းစံစြာ မယ္မယ္သတိရစြာေလာက္ သတိမရဆိုျပီးေက။ မယ္မယ္မသိ ရန္ကုန္ရံဳးခန္းက မမတိသိေရ မယ္မယ္နဲ.ဖုန္းေျပာျပီးတိုင္း ေရခ်ိဳးခန္း၀င္ျပီးေက ငိုစြာတိကို။ မယ္မယ္ကိုသတိရေရ ယေက႔ေလ နန္းစံတစ္လမွာ ႏွစ္ခါေလာက္ရာဆက္ဖို႔လို႔ဆံုးျဖတ္ထားေရ။ မလြမ္းခ်င္မယ္မယ္။

မယ္မယ္

ထမင္းစားေရ အခ်ိန္တိုင္း အိမ္ကထမင္း၀ုိင္းကိုလြမ္းေရ မယ္မယ္။ နန္းစံေလ ရံဳးျပန္လာေရ အခ်ိန္တိုင္း ထမင္းစားဖို႔စြာကို ေၾကာက္ေတမယ္မယ္။ ကိုယ္ခ်က္ထားေရ အခ်ိဳမုန္႔ ငပိမပါေရ အသားေၾကာ္နဲ႔ နန္းစံ ထမင္း၀ိုင္းမွာ ထိုင္ပနာ အီးစက္နိန္ေရထမင္းကို စားရဖို႔စြာကို ေၾကာက္စြာထက္ ေငါင္ေငါင္ၾကီးကိုယ္႔အနားမွာ တစ္ေယာက္လဲမရွိဘဲနဲ႔ ေဒပိုင္ အထီးက်န္ေရ ထမင္း၀ိုင္းကို မုန္းေရ မယ္မယ္။ အေခ်ခါပိုင္ တစ္ေယာက္ဇာေလာက္စားရဖုိ.ဆိုျပီးေက အ၀ီက်စားရေရ ထမင္း၀ိုင္းကို ကေကာင္းေအာက္မိန္.ေရမယ္မယ္။ ထမင္းစားဖုိ.စြာေတာင္ နန္းစံေၾကာက္ေတ။ စားခ်င္စိတ္လဲမရွိ။

မယ္မယ္

အိမ္ဆိုစြာ ဇာကိုေခၚေလ မယ္မယ္။ နန္းစံအိမ္ျပန္လာေရ အခ်ိန္တိုင္း ကိုယ္႔ေသာ႔နဲ႔ တံခါးကိုဖြင္႔ပနာ ၀င္ျပီးနာ ျပံဳးျပီးေက ႏြီးႏြီးထြီးထြီးၾကိဳဆိုဖို.လူမရွိေရအိမ္ကို အိမ္လို.ေခၚလား။ တြီ.ေကေတာင္ ဟန္ေဆာင္ပနာ အာလာပသလာပ မမိန္းေရ ေနရာစြာ နန္းစံအိမ္လား မယ္မယ္။ 

ဇာစားခ်င္ေလလို႔ မိန္းဖို႔လူတစ္ေယာက္လဲမရွိ။ အရင္ခါပိုင္အစား ဂ်ီက်လို႔မရလို႔ မစားဘဲနဲ႔ ရာနိန္ျဖစ္ေတ။ ထမင္းလံုး၀မခ်က္ေတ မယ္မယ္ ေဒသမီးပူဆာမွ ထမင္းခ်က္ပီးေရ မယ္မယ္။ 

မယ္မယ္႔ထမင္းကို တစ္ရက္ေလာက္စားခ်င္ေရမယ္မယ္။ မစားရစြာ ဇာေလာက္ၾကာဗ်ာလ္ေလ။

မယ္မယ္

ထိမ္းထားစြာၾကာဗ်ာလ္ မယ္မယ္။ ေဒနိန္႔ နန္းစံ ရင္ဖြင္.မိေရ။

နန္းစံေလ တစ္ခါတစ္ေလ လမ္းေလ်ွာက္ျဖစ္ေတ ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိဘဲ။ ပ်င္းေရမယ္မယ္။ အရူးတစ္ေယာက္ပိုင္ရာ အသိစိတ္ကင္းမဲ.ပလိုက္ခ်င္ေရ။ ရူးဖို.ဗ်ာလ္ထင္ေရ။ နန္းစံရင္ထဲမွာ အပူပင္တိကေကာင္းမ်ားနိန္ေရဂါ။ မယ္မယ္ ေဒအခ်ိန္ဆိုေက အိပ္နိန္ဗ်ာလ္လား။ ပင္ပန္းလို.ရွိဖို.။ 

မယ္မယ္ အလိုမလိုက္ခသင္. နန္းစံကို။ ေဒကု နန္းစံကို အလိုလိုက္ဖို.လူ တစ္ေယာက္လဲမရွိ။ 

ငိုခ်င္ေရ မယ္မယ္။ မယ္မယ္ရို. မက်ီးရို. မထြီးမတိပါးကို ဆိုးခသမွ် ေဒကု ဆိုးလို႔မရဗ်ာလ္မယ္မယ္။

မယ္မယ္

နန္းစံေလ ေဒကုဖ်ားေက အရင္ပိုင္မလုပ္ဗ်ာလ္။ လိမၼာလာဗ်ာလ္။

အေဘာင္ရွင္အသက္ရွင္နိန္ခေရ အခ်ိန္တိကို ကေကာင္းသတိရေရ မယ္မယ္။

နိန္မေကာင္းလို. ေဆးခန္းျပဖို.လားေက ဆရာ၀န္က အဖ်ားၾကီးလို. ေဆးထိုးဖို.ဆိုေက အေဘာင္ရွင္က သူ.ျမီးေခ် ေဆးထို.ဖို.စြာ ေၾကာက္စြာသိလို. ေသာက္ဆီးပီးခိုင္းေရ။ အိမ္ကိုေရာက္လို. ေဆးေသာက္ဖို. ခိုင္းေက အေဘာင္ရွင္မျမင္ခင္ ေဆးတိကို အားလံုး၀ဲပလိုက္ေတ။ ျပီးေက ကိုယ္စားခ်င္ေရ အခ်ဥ္စားပလိုက္မွ ေရာဂါေကာင္းလားေရ။ ေဆးကို၀ဲပလိုက္စြာကို အဘိုးရွင္ သိလခလို. ယင္းခါကပင္ ေဆးေသာက္ခိုင္းတိုင္း လူသံုးေယာက္ေလာက္နဲ. အားဓမ ကိုယ္ကိုကိုင္ပနာ ေသာက္ခရစြာတိကို ျပန္ပနာျမင္ေယာင္သိေရမယ္မယ္။

မယ္မယ္

အမိလဲ ေဒမယ္မယ္ အဖလဲ ေဒမယ္မယ္ အႏိွဳင္းမဲ. ငါရို.မယ္မယ္။ မယ္မယ္ေတာင္ မိဖတာ၀န္ကို တစ္ေယာက္တည္းယူခေရ။ ေဒေလာကတစ္ခုလံုးကို သမီးႏွစ္ေယာက္ပါးပံုအပ္ခေရ။ 

ဇာပင္လာလာ သမီးႏွစ္ေယာက္ကို ေနာက္မွာထားပနာ တစ္ေယာက္တည္းရင္ဆိုင္ခေရမယ္မယ္။ သိေရမယ္မယ္။အိပ္ရာ၀င္းတိုင္း မယ္မယ္ သက္ျပင္းခ်ေရ အသံကို နန္းစံမၾကားဘဲနဲ. နိန္ဖို.လားေယ။ မယ္မယ္ အနာဂါတြက္ ရင္ေမာနိန္စြာတိကို နားလည္ေရမယ္မယ္။ 

နန္းစံကူႏိုင္ဖို႔တြက္ ၾကီဳးစားနိန္ေရမယ္မယ္။

မယ္မယ္

ျဖစ္ႏိုင္ေက မယ္မယ္နဲ. အရင္ပိုင္တူတူ အိပ္ခ်င္သိေရ။ သူငယ္ခ်င္းတိကေလ ေျပာကတ္ေတမယ္မယ္။ နင္ေလ အသက္ႏွစ္ဆယ္.ေရာက္ဗ်ာလ္ အမိနဲ.အိပ္တုန္းဆိုေ၀ါ။ ဇာျဖစ္ေလ အမိနဲ.အိပ္စြာမွာ အသက္ကန္.သန္.ထားလာ။နန္းစံ အသက္တစ္ရာပင္ျဖစ္လီပတ္စီ။ နန္းစံစြာ မယ္မယ္.အတြက္ အျမဲတမ္းအေခ်ရာ။

မယ္မယ္

နန္းစံ ဇာခါရင္.က်က္ဖုိ.လဲ။ အသက္အရြယ္နဲ. အတြီ.အၾကံဳလဲ ရသင္.သေလာက္ရျပီးဗ်ာလ္မနားေယ။ ဇာအခ်ိန္က်မွ ဘ၀ အနည္ထိုင္ဖို.လဲ မယ္မယ္။ ေဒစိတ္တိကို ျဖစ္နိုင္ေက နန္းစံ ၀ဲပလိုက္ခ်င္ေရမယ္မယ္။ မယ္မယ္.အရိပ္ေအာက္မွာ ျပန္ပနာခိုလံုခ်င္ေရ မယ္မယ္။ အီးျမေရအရိပ္ အီးခ်မ္းေရအရိပ္ လံုျခံဳမွဳရွိေရအရိပ္ ႏီြးထြီးမွဳရွိေရအရိပ္စြာ အမင္႔အရိပ္ကလြဲလို႔တစ္ျခားဇာအရိပ္ရွိသိေလမယ္မယ္။

မယ္မယ္

တစ္နိန္.နိန္. မယ္မယ္.အနားကို နန္းစံအေရာက္ျပန္လာလတ္ေမ မယ္မယ္။ တနားေခ် သည္းခံနန္းမယ္မယ္။

ငါ.စာအုပ္အေဟာင္းထဲက မွတ္စုေခ်တိ (၁)

ကိုယ္.စိတ္ကို ခြန္းအားျဖစ္စီဖို.တြက္ ေရာက္ေတေနရာမွာ ျမင္သမ်ွ ၾကားသမွ်ကို ေဒပိုင္မွတ္ထားျပီးေက စိတ္ဓါတ္က်ေရ အခ်ိန္တိုင္းျပန္ဖတ္မိေရ မွတ္စုေခ်တိ 


၁။ တစ္ဦးက ေအာင္ျမင္မွဳကို ရည္ရြယ္ၾကိဳးပမ္းနိန္ရအခ်ိန္မွာ အျခားတစ္ဦးက စိတ္ခ်မ္းသာ ေပ်ာ္ရြင္ေရးကို  ဦးတည္ၾကီုးစားနိန္ေရ။

၂။ လူအခ်ိဳ.ေရ အခ်ိန္ကို ျဖဳန္းပစ္နိန္ကတ္ေတ။ အခ်ိန္ကုန္မွ တသသ ျပန္လည္တမ္းတကတ္ေတ။

၃။ ငါ.၇ို.တိစြာ ငါရို.ထက္ နိမ္.ပါးေရလူတိကို မ်ွေ၀ပီးကမ္းျခင္းနဲ.. ေပ်ာ္ရြင္မွဳကို ရယူခံစားႏိုင္ကတ္ေတ။

၄။ အေတြ.အၾကံဳနည္းစြာေရ သည္းမခံႏိုင္မွဳကို ျဖစ္ေပါစီေရ။
 သည္းခံႏိုင္ျခင္း ဆိုစြာမွာ နားလည္မွဳ ရွိမွ ျဖစ္ေပၚလာျပီေက အေတြ.အၾကံဳ မရွိေက.လဲ နားလည္မွဳ     မျဖစ္လာႏိုင္။ ယင္းနဲ.လို.. ဘ၀ေထာင္.စံုမွ ရနုိင္သမွ် အေတြ.ၾကံဳ မ်ားမ်ား က်ယ္က်ယ္ျပန္.ျပန္. ရေအာင္လုပ္နိုင္လီ ေကာင္းလီဗ်ာလ္။ အထူးသျဖင္. ခရီးအမ်ားၾကီးလားဖို.လိုအပ္ေတ။
( ေက သီရိ ဓမၼနႏၵ )

၅။ လူတစ္ေယာက္ ဇာေလာက္စိတ္ရွည္တတ္ေလ စိတ္ထားဇာပိုင္လဲ သိခ်င္ေက ခရီးတူတူ လားျခင္းနဲ.သိႏိုင္ေရ။

၆။ လူတစ္ဖတ္သားကို ကေကာင္းလိုအပ္နိန္ေရ အခ်ိန္မွသာ အကူအညီေတာင္းပါ။ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ရဲ.သားနဲ. အကူအညီေတာင္းမိေက အက်င္.ပါလားႏုိင္ေရ။

ရ။ လုပ္ခ်င္ကိုင္ခ်င္စိတ္ ( Will ) ထက္သန္ရဖို.။ ( ဆႏၵဓိပတိ )
လုပ္တတ္ကိုင္တတ္ ကြ်မ္းက်င္ႏိုင္နင္းမွဳ ( Skill ) ရွိေအာင္ သင္ယူေလ.က်င္.ကတ္ရဖို. ( ပညာဓိပတိ )
( ခ်စ္ႏိုင္ - စိတ္ပညာ )

ေအနိန္.က ငါရို..အတြက္အေရးၾကီးဆံုး

ကိုယ္တိုင္က မိမိကိုယ္ကို အထင္မၾကီးေက ဇာသူကလာအထင္ၾကီးဖို.လဲ။
အထင္ၾကီးႏိုင္ေအာင္ ကိုယ္.အျပဳအမွဳ စိတ္ဓါတ္ကိုလဲ ျပဳျပင္ႏိုင္ရဖို.။ မဟုတ္ေက အလကားဗ်ာလ္။
ထမင္းစားနိန္ျပီးေက သီရာလားလိမ္.မယ္။ လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္ဖို.မဟုတ္။


လူတိုင္း အခ်ိန္ကိုျဖဳးတီးနိန္ကတ္ေတ။ ငါအပါအ၀င္။
လူတစ္ေယာက္အက်င္.ကိုသိခ်င္ေက သူ.အားလပ္ခ်ိန္မွာ ယင္းသဇာတိလုပ္နိန္လဲ ဆိုစြာကို ၾကည္.လိုက္ေကရေရ။ ယင္းအားလပ္ခ်ိန္က ယင္းလူရဲ. သမိုင္းကိုျပလားစြာ။ ေကာင္းေရ သမိုင္းကိုရြီးဖို.လား။ မေကာင္းေရ သမိုင္းကိုရြီးကတ္ဖို.လား။  ေဒေလာကမွာ လူတိုင္းကအတူတူမွာ။ တစ္ေယာက္လဲ ေရြွထမင္း ေငြထမင္းမစား။


ၾကည္.လိုက္ပါ ကမာၻေက်ာ္တဲ.သူထဲမွာ ဆင္း၇ဲေရ သူတိက ပိုမ်ားနိန္ေရ။
အဓိကေတာ. သူရို.တိ ဘ၀နာျပီး သီမတတ္ ၾကီုးစားခဲ.ကတ္လို.။
စိတ္ဓါတ္ခံယူပံုခ်င္းရာ ကြဲလားစြာ ေအာင္ျမင္ေရလူ ရံွဳနိမ္.ေရလူ ဆိုျပီးကြဲလားစြာ။
တစ္ခုလိုခ်င္ေက တစ္ခုကိုစြန္.လြတ္ရကိ်ဳး ထံုးစံကို လူတိုင္းသိေရအတိုင္း ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္စြာကို ျဖစ္ဖို. အပ်င္းဓါတ္ခံကို တြဲေခၚလားလို.မရပါ။


လူတစ္ေယာက္စြာ ကိုယ္ေလွ်ာက္ခေရ တံတားကိုကိုယ္ျပန္ေလွ်ာက္လို.ရေအာင္ မခ်ိဳးပခသင္.။
ယပုိင္ဆိုေက ဇာပိုင္ျပန္ေလ်ွာက္ကတ္ဖို.လဲ။ လူတိုင္းကို ကိုယ္ခ်င္းစာတရားနဲ. ဆက္ဆံပါ ယပိုင္ဆုိေက ကမာၻေလာကၾကီးက နိန္ေပ်ာ္ပါေ၇။ သူ.ေနရာမွာ ငါဆိုေက ဆိုေ၇ စိတ္ေခ်သာထည္.ပီးလုိက္ပါ အားလံုးအဆင္ေျပလားလိမ္.မယ္။ ဇာလုပ္လုပ္ ျပီးစလြယ္မလုပ္ကတ္ပါေက.။

အလုပ္လုပ္ေက.လဲ ယင္းအတိုင္းရာ။ သူမ်ားလက္ေအာက္မွာနိန္၇ေရ။ ေဒခ်င္.ငါ.အလုပ္မဟုတ္ ဆိုျပီးေက မလုပ္ကတ္ပါေက.။ ငါရာ သူေဌးဆိုေက စိတ္ကိုထားပါ ယပိုင္ဆိုေက လူတိုင္း အေကာင္းဆံုး လုပ္ကတ္ဖို.စြာရာမနား။

ဇာသူက ဇာျဖစ္ဖို.ဆိုျပီး ဟိုဘ၀ကပင္ ပါလာစြာမဟုတ္။ ေအနိန္. အေပါမွာမွဳတည္နိန္ေ၇။
ယင္းသူေအနိန္. ဇာလုပ္နိန္ေလ အခ်ိန္ကိုျဖဳန္းနိန္လား။ တန္ဖိုးရွိရွိ အသံုးခ်နိန္လား ယင္းခ်င္.ေျပာလားစြာရာ ယင္းသူ.ဘ၀ကို။

လူတိက တစ္ခါတစ္ခါ ေအနိန္. ဆိုစြာကိုမိန္.ထားကတ္တယ္။ ငါကိုယ္တိုင္ကလဲ ေဒခ်င္.ထဲပါေနစြာကို။
ငါဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုကဗ်ာလ္ ဇာနိန္.ကပင္စျပီး စလုပ္ဖို.ဗ်ာလ္ ငါ.ရည္မွန္းထားေရ ခရီးကိုေရာက္ဖို. ဆိုျပီးေက။ ေဒနိန္.ကပင္စလုပ္ေက ေျခလွမ္းတလွမ္း ပိုျမန္ေ၇ပိုင္ ပိုျပီးေက နီးကတ္လာပါေရ ပန္းတိုင္းနားကိုေ၇ာက္ဖို.။

ယပိုင္ဆိုေက ေအနိန္. ေအနိန္.ကို တစ္ေခါက္ေခ် မမိန္.ကတ္ပါေက.။



ေအနိန္.ေအအခ်ိန္ဆိုစြာက ငါရို.တိအတြက္ တပ်င္းအေရးၾကီးပါေရ။

" ေျပပါစီ ေဒအျငိဳးတိ "

ငါ.အတြက္ ေဒအျငိဳးတိ အဆံုးရွိဖို.သိလား။

ငါနဲ.ပက္သက္သမွ်ကို တစ္ေခါက္ေလာက္ ျပန္စဥ္းစားၾကည္.ပီးပါ။

မင္းနဲ.ငါ.ၾကား အမွတ္တရတစ္ခုလဲမရွိခေက.ေလ.  ဇာလားလား ဇာလုပ္လုပ္ မင္းကိုသတိရနိန္စြာခက္ေတ။

တခါတေလ ေကာင္းထူးဆန္းေရ ကံတရားၾကီးက ငါရို.တိကို ၀ီးကြာဖို. ဆံုဆည္းပီးခစြာလား။

ငါေလ အထီးမက်န္လို. လူတိကို ဇာေလာက္ေျပာေျပာ ငါ.ကိုငါ မလိမ္ႏိုင္ခ။

အိမ္ျပန္ခ်င္တိုင္း  ေခါင္းငိုက္စိုက္နဲ. ပ်င္းဖုိ.ေကာင္းေရ။

ပန္းျခံထဲက ထိုင္ခံုမွာထိုင္မိတိုင္း အာကာကိုေမာ.ၾကည္.မိေရ အခ်ိန္တိုင္း

ေဒအာကာေအာက္တေနရာမွာ မင္းရွိနိန္ေရမလားေယ ဆိုေရ စိတ္က ငါ.ကိုႏီြးထီြးေစေရ။

မင္းသိလာ

ကဗ်ာတိထဲမွာေလ အလြမ္းကဗ်ာက ဖတ္လို.အေကာင္းဆံုး။

 မင္းသိထားသင္.ေရ သူရို.တိ ဇာပိုင္ခံစားခ်က္နဲ. ေဒကဗ်ာတိကို ေရးခကတ္ေလဆိုစြာကို။

အသည္းကြဲေရဆိုစြာ စာသားကရာ လွနိန္စြာ ဇာေလာက္ထိဆိုးရြားလဲ ဆိုစြာ မင္းတနိန္.သိလာလိမ္.မယ္။

ဇာေလာက္ပင္ အဆင္း ရနံ မရွိေရ ပန္းျဖစ္နိန္ပါတ္စီ ပန္းတိုင္း ပန္းတိုင္းမွာ လိပ္ျပာေလး တစ္ေကာင္ေတာ.ရွိစျမဲမလား။ ငါ.တြက္လိပ္ျပာ မင္းမဟုတ္ဆိုစြာ ငါ. ကံတရားရာ ငါလက္ခံရဖို.။

ငါ.အနားမွာ မင္းတစ္ခါမွ မရွိဖူးခေက.ေလ. ငါ. စိတ္ကူးယွဥ္ အိပ္မက္တိဆိုစြာ မင္းနဲ.ျပည္.နက္နိန္တုန္း။

မင္းကိုၾကည္.မိဖို.စြာကို  ေကာင္းေကာင္းေၾကာက္ခေရ  မၾကည္.ဘဲနဲ.လဲ မနိန္ႏိုင္ခ။

ခက္ေတ မင္း လူတိုင္းဇာျဖစ္လို. ေဒ အခ်စ္ဆိုေရ. စက္ကြင္းၾကီးက မလြတ္ႏိုင္ရစြာလဲ မသိ။

သူမ်ားတိပိုင္ ေတာင္ပံပါေက ခ်စ္တဲ.သူဆီကို အေရာက္ ပ်ံႏိုင္ကတ္ေက.ေလ.  ငါ.မွာကာ. ဇာမွာလဲ။

သတိရေရ မင္း။ ေက်းဇူးျပဳျပီးေက ငါ.ကို တစ္နွစ္တစ္ခါေလာက္ ေဒအခ်ိန္ေရာက္တိုင္း သတိရပီးပါ။

ေဒအခ်ိန္ေရာက္တိုင္း ငါ.အခန္းထဲမွာ နိန္ခစြ ဇာနွႏွစ္ေျမာက္လဲမသိလိုက္ဗ်ာလ္။

ေဒအျငိဳးတိ ေဒအလြမ္းတိ ေဒ၀ဒနာတိကို အဆံုးသတ္ခ်င္ဗ်ာလ္။

သတိရေပးပါ။

" မေရရာ မေသခ်ာေရ ငါ.ဘ၀ "

မုန္းတိုင္းမိနိန္ေရ ပင္လယ္ပိုင္ဗ်ာလ္ ကမ္းမျမင္ လမ္းမျမင္ မည္းေမွာင္နိန္ေရ။ ငါ.ဘ၀ကလဲ ေလ်ွာက္ရင္းေလ်ွာက္ရင္း  လမ္းေပ်ာက္ပါလတ္ေတ။

တြီးၾကည္.လိုက္ေက အနာဂါတ္က ပိုပို၀ီးလာေရ။ ငါ.ကိုယ္ငါ ယံုၾကည္မွဳလဲပိုနည္းလာေရ။ ေဒပိုင္နဲ.တစ္ဘ၀ ျပီးလားဖို.စြာရာ။ မုန္းတိုင္းျပီးေက ေလေျပလာစြာမွန္ေက.ေလ . ငါ.တြက္က မုန္းတိုင္းတိရာ နိန္.တိုင္းနီးပါး တိုက္ခတ္နိန္ေရ။ အသက္ရွင္ဖို. ရုန္းကန္ရစြာ ပင္ပန္းလာဗ်ာလ္။

ဇာတိ အက်ဳိးရွိေအာင္ ငါလုပ္ျပီးဗ်ာလ္လဲလို. ၾကည္.လိုက္ေက. ငါစြာ ေဒကုထက္ထိ အသံုးမက်သိ.။

ငါ.တြက္ ငါ.မိသားစုတြက္ ငါ.ေဆြးမ်ိဳး ငါ.အသိုင္းအ၀ိုင္း ငါ.လူမ်ိဳးတြက္ တစ္ခုလဲမလုပ္ပီးရသိ.။

အသက္ရာ တစ္ႏွစ္ျပီး တစ္ႏွစ္ၾကီးလာေရ တန္ဖို.မဲ.ေရ အသိညဏ္မရွိေရ လူတစ္ေယာက္အျဖစ္ 

ငါရွိနိန္.သိေရ.။ သိေရ လူတစ္ေယာက္စြာ အသက္ရာ တစ္ႏွစ္ၾကီးလာေရ အသိညဏ္က မၾကီးလာေက ယင္းလူစြာ ထမင္းစားေနစြာ အက်ိဳးမရွိဆိုစြာကို။ ယေက.ေလ. ညစာက ငါအျဖစ္ တည္ရွိနိန္.သိေရ။

လူတိုင္းကေျပာကတ္ေတ "ေမ်ာ္လင္.ခ်က္ ရည္မွန္းခ်က္တြက္ အသက္ရွင္သန္နိန္စြာလို." ယပိုင္ဆိုေက .ယင္းရည္မွန္းခ်က္ ေမ်ာ္လင္.ခ်က္ဆိုေရ စကားလံုးက ျဖစ္ေျမာက္လာဗ်ာလ္ဆိုေက  ယင္းလူက သီလို.ရဗ်ာလ္လား။ လူ.ေလာဘ အတိုင္း ေနာက္ထပ္တစ္ခု ထပ္တိုးလာေရ။

တစ္ခ်ိဳ.တစ္ခ်ိဳ.တိက ေျပာကတ္ေတ " ေဖ.ခ်ာ စုလို.ရေက ကိုယ္.ႏိုင္ငံ ကိုယ္.မိသားစုရွိေရ ေနရာကို ျပန္ဖို.ဗ်ာလ္လို." ယပိုင္ဆိုေက ယင္းလူလိုခ်င္ေရ ေဖ.ခ်ာစုလို.တစ္သက္လံုးေကာ ရဖို.လို.လား။ လူ.ေလာဘအတိုင္း လိုျပီးရင္း လိုနိန္ကတ္စြာရာမနား။ ယပိုင္ဗ်ာလ္ လူတိုင္းက အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ားစြာနဲ. ရွင္သန္နိန္ကတ္ေတ။

ငါ.ေမ်ာ္.လင္.ခ်က္ ျပည္. ေရ တစ္နိန္.မွာ ငါစြာေပ်ာ္ရြင္ႏိုင္ဖို.စြာရာ။

ယင္းနိန္.ကိုေရာက္ေက ငါအပါအ၀င္ လူတိုင္းစြာ သူရို.ပိုင္ဆိုင္ေရ ဘြဲ. ဂုဏ္ျဒပ္တိ မာနတိ အတၱတိ ငါအစြဲတိ စိတ္ထားမေကာင္းစြာတိ မုသားစကားတိ အရွိန္အ၀ါတိ ေအာင္ျမင္စြာတိ အျပိဳင္အဆိုင္တိ ေလာတိ အထင္ေသးစြာတိ မလိုတမာစိတ္တိ စိတ္ပုပ္စြာတိ ခ၀ါခ်ျပီးေက ထြက္လားရကတ္ဖို.။ ယင္းနိန္.ေရာက္ေက အားလံုး ခံစားနိန္ရေရ ပူေဆြးေသာကတိ ၀မ္းနည္းျခင္းတိ ငိုေၾကြးျခင္းတိ စိုးရိမ္ပူပန္မွဳတိ နိဂံုးခ်ဳပ္လားဖို.။

အမွန္ေတာ.  ငါရို.တိ.ဘ၀က အီးခ်မ္းလို.လား။

ေပ်ာ္ရြင္မွဳနဲ. ပူေဆြးမွဳ စရီြးေရ.စာလံုးခ်င္းတူစြာမွန္ေက.ေလ. ခံရေရ ခံစားမွဳက ဟန္ခ်က္မမ်ွ။ ပူေဆြးမွဳက ပိုမ်ားနိန္ေရ။ သီေရနိန္.ထိ နာက်င္ရဖို.။ ေဒဒုကၡတိ ျငိမ္းခ်မ္းေရတစ္နိန္. ငါ.ဘ၀ၾကီးက အီးခ်မ္းလားဖို.စြာရာ။

မ္ိုးလင္းတိုင္း မိုးလင္းတိုင္း ေမ်ွာ္လင္.ခ်က္မရွိဘဲ ႏိုးထရေရ ငါ.မိုးထဘက္တိကို ငါမုန္းလာဗ်ာလ္။

အဓိပါယ္.မဲေရ အိမ္ျပန္ လမ္းေလ်ွာက္ခ်ိန္တိုင္းကို ျငီးေျငြ.လာဗ်ာလ္။

စကားမေျပာခ်င္ဘဲနဲ. ဟန္ေဆာင္ျပီး စကားေျပာနိန္ရေရ ဘ၀ၾကီးက လြတ္ေျမာက္ခ်င္လာဗ်ာလ္။

အဆိုးဆံုးကေတာ. ငါ.ကိုငါ တျဖည္းျဖည္းနဲ. သီေလာက္ေအာင္စိတ္ပ်က္လာဗ်ာလ္။

အေခ်တစ္ေယာက္ပိုင္ ျငိမ္းခ်မ္းေရ ဘ၀ကို ေဒတစ္သက္ျပန္မရဗ်ာလ္။

ဘ၀က ဘနဲ.၀နဲ.ေပါင္းေရ ဘ၀မဟုတ္ဘဲ မ်က္ရည္တိနဲ. ဖန္ဆင္းထားစြာက ဘ၀ျဖစ္နိန္စြာရာမနားေယ။

" ၀ီး "

ေရာက္လာျပန္ဗ်ာလ္ ေဒသၾကၤန္။
လာျပန္ဗ်ာလ္ ေဒေ၀ဒနာ။
ဇာႏွစ္ၾကိမ္ေျမာက္ သၾကၤန္လဲမသိလိုက္ဗ်ာလ္။
ေသခ်ာစြာတစ္ခုကေတာ. မင္းကို ေကာင္းေကာင္းးသတိရနိန္ေရ။


ဖူးစာမပါလို. မဟုတ္။
ဖူးစာဆိုစြာ လူလုပ္စြာ။
ကံတရားကို အျပစ္ပံုခ်ခြင္.ရွိလာ။
အခ်စ္ဆိုစြာ လူတိုင္းအတြက္ ပူေလာင္စြာလား။
အီးခ်မ္းေရ ေမတၱာနဲ. မထိုက္တန္လို.လား။



တစ္ရက္ျပီးတစ္ရက္ ၾကာလာစြာနဲ.အမွ် မင္းနဲ. ပိုပို၀ီးလာေရ။
မဆံုေရ ဖူးစာကို မိန္.ပစ္ဖို. ေတးျခင္းထဲမွာရာ လြယ္စြာ။
ေပ်ာက္ကြယ္ပီးပါ ေဒေ၀ဒနာတိ။
ခံစားရစြာ နာၾကင္နိန္ဗ်ာလ္။
မလိုခ်င္ဗ်ာလ္ မင္းအျပံဳးတိ။
ေနာက္ထပ္ မက်ရံဳွးခ်င္ဗ်ာလ္။

ဒဏ္ရာဗလပြနဲ. ငါ.ရင္ခြင္ကို ေနာက္တစ္ေခါက္ထပ္ျပီးေက မလွည္.စားေက.ဖိ။

အက်င္.ဆိုးတိ

မေကာင္းေရ အက်င္.ဆိုးတိ။ ဇာေလာက္ပင္မလုပ္မလုပ္ လို.ကိုယ္.စြာကိုယ္ေျပာေျပာ ဆက္လုပ္ေကာင္းတုန္း။ မိုက္ေကာင္းတုန္း။ေဒအက်င္.တိ အေခ်ကပင္ပါလာစြာလား ဆိုေက။ မဟုတ္ ရန္ကုန္မွာ နိန္ေရေလာက္ကပင္ ဇာပိုင္တတ္လားေရ အက်င္.တိလဲမသိ။

လူမအိပ္ေတ အခ်ိန္မွာ တစ္ေယာက္တည္းရွိနိန္ရစြာကို ေကာင္းသေဘာက်ပါလတ္ေတ။ နိန္ဖူးကတ္လားမသိ။ ညဥ္.အခ်ိန္မွာ လူတစ္ေယာက္လဲမရွိ ေဒပတ္၀န္းက်င္မွာ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းဆိုေရ အသိစိတ္က တစ္ခုနဲ.ေတာင္မလွဲႏုိင္။ ေကာင္းေကာင္း သေဘာက်ေရ။ တိတ္ဆိတ္ျပီးေက စိတ္လဲျငိမ္ေရပိုင္တြီ.ေရ။ တစ္ေယာက္နဲ.လဲ စကားေျပာစရာမလို။ အီးခ်မ္းေရ။ တစ္ေယာက္မ်က္နွာကိုလဲ ငွဲ.နိန္စရာမလို။ တစ္ခါတစ္ခါဆိုေက ငွက္ေခ်တိ ေအာ္သံေတာင္ၾကားရေရ။ ယင္းအခ်ိန္မွာဆိုေက ကိုယ္ဇာလုပ္ခ်င္ေလ ကိုယ္ဇာျဖစ္ခ်င္ေလ ဆိုစြာကို စဥ္းစားမိေရ။

အေမွာင္မွာ ေတးျခင္းနားေထာင္ရစြာကို ရူးရူးမွဳးမွဳး စြဲလမ္းလာေရ။ ယင္းအခ်ိန္မွာမွ ေတးျခင္း အဓိပါယ္ကို ပိုနားလည္ေရပိုင္ ဂီတ ဆိုစြာ လိုအပ္ေတမလားေယလို. နားလည္ပါလတ္ေတ။ ေတးျခင္းတစ္ပုဒ္ စာသားကိုၾကိဳက္လားတိုင္း သူငယ္ခ်င္းတိပါးက မရရေအာင္ ယင္းေတးျခင္းရဖို. နားပူနာဆာေတာင္းတုန္း။ တစ္ခါတစ္ခါဆိုေက ရင္ထဲမွာဇာျဖစ္နိန္ေလ မုန္းတိုင္းပိုင္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ခံစားနိန္ရလာ။ ေ၀ဒနာတိက ဆိုးဆိုးရြားရြား ႏွိပ္စက္နိန္လာကိုယ္.ကို။ ရီခ်ိဳးခန္း ၀င္ျပီးေက ေတးျခင္းတစ္ပုဒ္ ေအာ္ဆိုပလိုက္ေတ။ တစ္ခါတစ္ခါ ငိုခ်င္လာေရဆိုေက ရီခ်ဳိးခန္းက ရီပန္းေအာက္မွာ ရီနဲ.တူတူ မ်က္ရည္တိကို သြန္းခ်ပလိုက္ေတ။ ယင္းခါမွ ရင္ထဲကိုေပါ.လားေရ ပိုင္တြီ.ေရ။ မဟုတ္ေက ရင္ထဲမွာ ဆို.နိန္ေရ။ တမြီ.မြီ.နဲ.ဖြဲမီးပိုင္ဗ်ာလ္ ေလာင္ကြ်မ္းနိန္ေရ။

စိတ္ညစ္ေတ အက်င္.ကို မြီးထားစြာက ေကာင္းဆိုးေရ။ ယင္းအက်င္.ကို ဇာေလာက္ပင္ေဖ်ာက္ဖို. ၾကိဳးစားၾကိုးစား ေဒကုထက္ထိ ေဖ်ာက္လို.မရသိ။ ဇာေၾကာင္. စိတ္ညစ္ေလ ဆိုစြာကို ေျဖရွင္းဖို.စြာကို မစဥ္းစားဘဲ ကိုယ္.ကိုစိတ္ညစ္စီေရ ကိစၥကိုရာ ထပ္တလဲတလဲ စိတ္ကေရာက္နိန္ေရ။

စိတ္ဓါတ္က်တတ္စြာကိုလဲ ျပင္လို.မရသိ။ လူတိကေတာ. ေျပာကတ္ေတ။ နန္းစံကိုျမင္ေက ကိုယ္.စြာကို ယံုၾကည္မွဳရွိေရပိုင္ ျမင္ရလို. အားက်ေရလတ္။ တပ်င္းေတာင္ရယ္ပလိုက္ခ်င္ေရ။ ဇာသူသိဖို.လဲ နန္းစံဆိုစြာ ဇာေလာက္အားငယ္တတ္ေတ ဇာေလာက္ေၾကာက္တတ္ေတ ဇာေလာက္ကိုယ္.စြာကို စိတ္ပ်က္တတ္ေတ ဇာေလာက္ယံုၾကည္မွဳနည္းေလ ဇာေလာက္ပ်င္းတတ္ေတ ဇာေလာက္ဆိုးလဲဆိုစြာကို။ တစ္ခါတစ္ခါလူတစ္ေယာက္ကိုယ္.ကို ေစာ္ကားစြာကို သိေက.ေလ ျပန္ေျပာဖို. စကားတိရွာမတြီ.ဘဲ ျငိမ္ခံနိန္ေရ အက်င္.တိကိုလဲ မုန္းေရ။ သတ္သီလားခ်င္ေအာင္ စိတ္ဓါတ္က်တတ္စြာကိုလဲ မုန္းေရ။ စာအုပ္တိရာ မကယ္ေက နန္းစံ အသက္ရွင္လို. ရွိဖို.မဟုတ္ဗ်ာလ္။ စာဖတ္မပီးေက စာအုပ္တိရာ နန္စံဘ၀မွာ မရွိခေက နန္းစံဘ၀ အဆံုးသတ္လားစြာၾကာဗ်ာလ္။

ထမင္းစားျပီး ညဥ္.အိပ္ဖို.ခါမွ ရီခ်ိဳးေရဆိုစြာ ၀မ္းပူနာ ျဖစ္ေတလို. မယ္မယ္က ဇာေလာက္ပင္ေျပာေျပာ ေဒကုထက္ထိ ခ်ိဳးေကာင္းတုန္း။ ညဥ္.ခါ ေခါင္းေလ်ွာ္စြာ မေကာင္း ဦးေႏွာက္မွာ ေရာဂါျဖစ္စြာကို သိေက.ေလ လုပ္ေကာင္းတုန္း။ ဇာေလာက္ပင္ ရင္တုန္တုန္ တနိန္.ကို ေကာ္ဖီသံုးခြက္ေလာက္ေတာ. အျမဲေသာက္လို.ေကာင္းတုန္း။ အလုပ္မလားရေရ နိန္.ရက္တိဆိုေက အနည္းဆံုး ေလးခြက္။ စာပင္ရြီးရြီး စာပင္ဖတ္ဖတ္ ေဘးမွာေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ. ေတးျခင္းရာနားေထာင္နိန္ရေက ဘ၀မွာ ေကာင္းေကာင္းျပည္.စံုေရပိုင္တြီ.ေရ။

တစ္ခုခုကို လားဖို.လုပ္တိုင္း အခ်ိန္နီးခါမွ လုပ္ေကာင္းတုန္း။ ဇာေလာက္ဆိုးေလ အင္တာဗ်ဳးေခါေကေတာင္ ကိုယ္.ကို ေလးနာရီခ်ိန္းလိုက္ေက အနည္းဆံုးနာရီ၀က္ေလာက္ ေနာက္က်မွ ေရာက္လားေရ။ တစ္ခါတစ္ခါဆိုေက သူငယ္ခ်င္းတိကုိ အားနာမိေရ။ ကိုယ္နဲ.ခ်ိန္းထားျပီးမွ သူရို.က ကိုယ္.ကို အျမဲတမ္းေစာင္.ရစြာကို။ ယင္းအက်င္.ကိုလဲ ျပင္လို.မရသိ ေဒကုထက္ထိ။

တစ္လတစ္ခါ ငိုမိေရ ကိုယ္.အက်င္.တိကိုလဲ မုန္းေရ။ အိမ္ကိုသတိရလို.လားဆိုေက မဟုတ္။ အိမ္ကုိျပန္ခ်င္လို.လဲမဟုတ္။ ကိုယ္.ဘ၀ကို စဥ္းစားမိ.ေက ကိုယ္.အနားမွာ တစ္ေယာက္လဲ မရွိေရပိုင္တြီ.ေရ။ ပ်င္းလာေရ အထီးက်န္ေရပိုင္တြီ.လာေရ ဇာေလာက္ပင္ကိုယ္.ကို အနားမွာထိုင္ျပီးေက စကားလာေျပာေျပာ။ လူတိမရွိေက.ေလ တစ္ေယာက္တည္းနိန္ေရ အခ်ိန္တိမွာ စိတ္ခ်မ္းသာမိေရ။ တစ္ခါတစ္ခါ နန္းစံ ကိုယ္.စိတ္ကို ျပန္ပနာသံုးသပ္မိေရ အခိ်န္ဆိုေက "ငါ.စိတ္တိပံုမွန္ေကာ ဟုတ္လား။ ဇာလို.ေဒပိုင္ျဖစ္နိန္ရေလ မသိ အရူးတိပိုင္ဗ်ာလ္ မဟုတ္ရူးနိန္ဗ်ာလ္လားမသိ" လို.။

လူတစ္ေယာက္ကို လြယ္လြယ္ကူကူ ယံုတတ္ေတ။ ေဒပိုင္စိတ္နဲ.ဆိုေက ေလာကၾကီးကို ၀င္တိုးလို.မရသိ.ဆိုေစာကိုသိေရ။ မျပင္ႏုိင္ေစာ္က ခက္ေတ။ လူတစ္ေယာက္ကိုရာ ခင္မိလားေက ကိုယ္.ဘ၀ ကိုယ္ဇာျဖစ္နိန္ေလ ဇာခံစားနိန္ရေလ အားလံုးကိုေျပာမိေရ။ ယင္းနဲ.လို. အကိုကေျပာေရ ကိုယ္.ဘ၀အေၾကာင္းကို တစ္ေယာက္ကိုလဲမေျပာမိစီေက.တဲ.။ သူ.က ကိုယ္.ေပါ အျမဲတမ္းေကာင္းနိန္ဖို.လို. မေျပာႏိုင္။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ဒုခတြီ.ႏိုင္ေရတဲ. ဟုတ္ေတ မွန္ေရ။ လက္တြီ.ၾကံုပလိုက္ဗ်ာလ္ကို။

တစ္ခါတစ္ခါ လူတိကလဲတစ္မ်ဳိး သူ.ကိုခင္လို.ရာ ကိုယ္.ဘ၀အေၾကာင္းကို ဖြင္.ေျပာမိေက။ တစ္မ်ိဳးထင္လားတတ္ေတ အထာပီးေရ ဆိုျပီးေက။ ယင္းပိုင္လူတိလဲ ရွိကတ္ေတ။ ယင္းနဲ.လို.ေနာက္ခါဆိုေက ဒိုင္ယာရီမွာ ရြီးစြာေစာ္ အေကာင္းဆံုးယာ ဆိုစြာကိုနားလည္လာေရ။

ပန္းျခံမွာ တစ္ေယာက္တည္း ေတးျခင္းနားေထာင္ေရ အရသာကိုၾကိဳက္ပါလတ္ေတ။ ေဒမွာက ျမန္မာႏိုင္ငံပိုင္က မဟုတ္။ အိမ္နားတိုင္းမွာ ပန္းျခံရွိေရတြက္ ဇာအခ်ိန္ပင္ လားထိုင္လားထိုင္ အႏၵာရယ္မရွိ။ တစ္ခါမွတ္မိသိေရ ညဥ္.ခါ ဆယ္နာရီေလာက္မွာ ပန္းျခံမွာထိုင္နိန္စြာ(အလုပ္က အိမ္ကို ရွစ္နာရီဆိုေက ေရာက္ေတ အိမ္မျပန္ဘဲနဲ. အိမ္နားကပန္းျခံမွာထိုင္နိန္စြာ) သူငယ္ခ်င္းက ဖုန္းဆက္ေတ "နင္.ဇာမွာေလလတ္ နန္းစံက ပန္းျခံမွာထိုင္နိန္ေရလို. သူေျပာေရ နင္သိလာ ေဒမွာေလ သရဲေပါေရဆိုေ၀ါ (နန္းစံလဲ သရဲဆိုေက အေခ်ကပင္ေၾကာက္စြာ )ေဘးနားကိုၾကည္.လိုက္ေတခါ လူတစ္ေယာက္လဲမရွိ နန္းစံတစ္ေယာက္တည္းဆိုစြာကို သိလားေရ။ ယေက ဇာရဖို.လဲ ဖိနပ္ေတာင္မစီးႏိုင္ ဖိနပ္ကိုင္ျပီးေက ထလို.ျပီးစြာတစ္ခု ေကာင္းေကာင္းမွတ္မိေရ "

အလုပ္ကျပန္လာေက ကြန္ပ်ဳတာမသံုး မ်က္လံုးကိုက္ေတ ရံဳးမွာလဲ ကြန္ပ်ဳတာၾကည္. တရက္လံုးလို. ဇာေလာက္ပင္ ဆံုးျဖတ္ဆံုးျဖတ္။ အိမ္ကိုေရာက္ေက လြယ္ေရ အိတ္ကိုေတာင္မခ်ႏိုင္ ကြန္ပ်ဳတာကို တန္းပနာဖြင္.ျပီးေက အနည္းဆံုး ညဥ္.တစ္နာရီေလာက္ထိ ၾကည္.ေရ အက်င္.ဆိုးတိ ရပါလတ္ေတ။ အဂၤလိပ္စာညံေရ စာဖတ္ရဖို. ဆိုျပီးေက youtube ကေတးျခင္းတိကိုေရာက္လားေက စာနဲ.အ၀ီးၾကီး အျမဲတမ္းျဖစ္ပါလတ္ေတ။

ေအာ္ေဒမေကာင္းေရ အက်င္.ဆိုးတိ ဘေဇာင္ခါေပ်ာက္ဖို.လဲ။ သိေရ ကိုယ္.စြာကိုလဲ ေဒအက်င္.တိကိုေဖ်ာက္မွ ရဖို.မဟုတ္ေကေတာ. လားဗ်ာလ္ဆိုစြာကို။ ျပင္ဖို.ၾကိဳးစားတုန္းလို. ေျပာေကာင္းတုန္း။

မီြးနိန္.လက္ေဆာင္

Birthday poems

* May each hour and minute be filled with delight,

* And your birthday is perfect for you!

* I hope you enjoy your birthday,

* I hope you have many more!

* Not just a year older, but a year better.

* 1 st April. . . Happy Birthday! J J J

* With smiles, laughter, joy, cheer,

* fun, surprises, love and happiness…

* Candle on your cake,

* I am glad that you have strength enough

* To blow them all out! Hah…hah

* So many wishes...

* So many smiles…

* Happy, Happy birthday! Happy birthday !! !

* Have lots of birthday fun!

* May your birthday wishes all come true,

* Once a year, I get the chance

* to wish you birthday cheer…….

* Today is your birthday and I can’t be there….

* But I’ll send you a special birthday wish and a little prayer. . .

* Congulations to you, my old friend . . . !! !

* your birthday reminds me,

* so I really want to say,

* A birthday comes just once a year J J J J J



v Written by moe mon. 

 အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းပါးက ပို.လိုက္ေတ မြီ.နိန္လက္ေဆာင္။
ေက်းဇူးတင္ေရ သူငယ္ခ်င္း။ နန္းစံ မြီးနိန္မွာ ဇာေလာက္ပင္ မရြီးတတ္လို.ေျပာေျပာ ေဒပိုင္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ လက္ေဆာင္ပီးလို. အတိုင္းမသိ၀မ္းသာမိေရ။