ဒိုင္ယာရီထဲက လူတစ္ေယာက္အေၾကာင္း

မေသေရစာ ရခဲ႔တဲ႔ သူ႔ၾကင္နာမွဳကို တြယ္တာခဲ႔ေတာ႔ ေယာင္ေယာင္မွားမွားနဲ႔ လမ္းမွားေရာက္လာခဲ႔ေပမဲ႔ မလြတ္တမ္း ဖမ္းဆြဲခ်င္ထားဖူးခဲ႔တဲ႔ လူတစ္ေယာက္ကို အမွတ္မထင္ ေလဆိပ္မွာေတြ႔ေတာ႔ လမ္းႏွဳတ္ဆက္ဖို႔တြက္ ကြ်န္မပါးစပ္ေတြ ဖြင္႔မရေလာက္ေအာင္ အင္အားမဲ႔ေနခဲ႔တယ္…….. ပါးစပ္တစ္ခုတည္းဆြံအံေနတာမဟုတ္ ကြ်န္မႏွလံုးသားလဲ ထံုက်င္ေနခဲ႔တယ္။ ခံစားခ်က္ တစ္စံုတစ္ရာက်န္ရွိေနေသးတယ္ဆိုတာ စမ္းသပ္စရာမလိုဘဲ တထိတ္ထိတ္ခုန္ေနတဲ႔ ရင္ခုန္သံက သက္ေသျပခဲ႔တယ္။ အစြမ္းရွိတဲ႔ သူကား ကြ်န္မကမာၻကိုၾကီးစိုးမိုးထားခဲ႔တာ အခုခ်ိန္ထိပါပဲလား …. သူ႔ေရွ႕ေရာက္ရင္ ျဖစ္ေနက်အတိုင္း အေယာင္ေယာင္အမွားမွား အရင္လို႔မျဖစ္ဖို႔တြက္ ကြ်န္မေျခလွမ္းေတြက သူနဲ႔ အေ၀း Check-In Counter ဆီကိုပဲ သူ႔ဆီက ကိုယ္႔နာမည္ေခၚသံၾကားမလား နားစြင္႔ရင္း ဦးတည္ခဲ႔ေတာ႔တယ္…..

ပိန္ပိန္မဲမဲေလး အပ်ိဳရြယ္မ၀င္ေသးေပမဲ႔ သူ႔ကို စေတြ႔ျပီးေနာက္ပိုင္း မိန္းမနဲ႔တူေအာင္ လံုခ်ည္၀တ္ဖို႔ ၈တန္းႏွစ္ကတည္းက ၾကိဳးစားဖူးခဲ႔တယ္ ကြ်န္မဟာ 23ႏွစ္ဆိုတဲ႔ အရြယ္ေရာက္လာေတာ႔ သူ႔မ်က္လံုးထဲ အရင္အတိုင္း ငါပဲလားလို႔ ကိုယ္႔ပါကို မဆီမဆိုင္ ျပန္သံုးသပ္မိရဲ႕။ အျမဲသတိတရရွိခဲ႔တဲ႔ လူတစ္ေယာက္ကို မရည္ရြယ္ဘဲ ေတြ႔ျပန္ေတာ႔ အရင္လို လမ္းခြဲတိုင္း သူ႔ေက်ာကုန္းကို မၾကည္႔ရရင္ မေနႏိုင္ဘဲ လွည္႔ၾကည္႔မိေတာ႔ ရယ္ေမာေမာနဲ႔ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ခါးကိုဖက္ထားတဲ႔ သူ႔လက္ေတြကိုျမင္ေတာ႔ ေပ်ာ္ရြင္ျခင္းထက္ ဒီတစ္ခါလဲ ငါရံွဳးျပန္ျပီဆိုတဲ႔ အသိနဲ႔ ၀မ္းနည္းရျပန္တယ္။

ေလယဥ္ေပၚေရာက္မွ ဟင္းခနဲ သက္ျပင္းခ်ျပီး စာမ်က္ႏွာတိုင္း သူမပါရင္ မျပီးတဲ႔ ဒိုင္ယာရီကို ဖြင္႔မိျပန္ျပီ။ အေျခအေနတစ္ခု တည္ျငိမ္ဖို႔ ရုန္းကန္ရတဲ႔ ႏိုင္ငံျခားမွာ ပင္ပန္ျခင္းဆိုတာက အေဖာ္ပါ။ ညဥ္းျပတာကို စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔နားေထာင္ေပးတဲ႔ ဒီဒိုင္ယာရီဆိုတာလဲ ရင္ထဲ က်ိတ္ခံစားခြင္႔မေပးေတာ႔ ႏွလံုးေရာဂါမျဖစ္ေအာင္ ကာကြယ္ေပးတဲ႔ ကြ်န္မ အခ်ိန္မွန္သံုးစြဲတဲ႔ အားေဆးၾကီးေပါ႔ေလ။

အခ်ိန္ကား ဘယ္သူ႔မွ ဂရုမစိုက္ဘဲ သူ႔ပါသူ ရပ္တည္ေနေပမဲ႔ ဒါဏ္ရာတစ္ခုကုစားဖို႔အတြက္ အတိုင္းအတာဆိုတဲ႔ အခ်ိန္တစ္ခုေအာက္မွာကား ကြ်န္မအလူးအလဲ နာက်င္စြာနဲ႔ မကုန္ႏိုင္တဲ႔ အခ်ိန္ေတြကို မုန္းတီးဖူးခဲ႔တယ္။ လက္ရွိဘ၀ဆိုတာ ရုပ္ရွင္ထဲက လုပ္ဇတ္မဟုတ္ေတာ႔ လက္ေတြ႔မွာလဲ အခ်စ္နဲ႔ဘ၀ကား သီးသန္႔စီပင္။ ႏွလံုးသားနဲ႔ ေရြးခ်ယ္ခြင္႔ေပးခဲ႔တယ္ အသက္ရြယ္တစ္ခုကိုေတာင္ ကြ်န္မေက်ာ္လြန္းႏိုင္ခဲ႔ျပီဆိုေတာ႔ အရာရာကို ဦးေႏွာက္နဲ႔ဆံုးျဖတ္ရမဲ႔ ဒီအခ်ိန္ေရာက္မွေတာ႔ ကေလးမဆန္ေတာ႔ပါဘူးေလ……………….

တေန႔ သူျပန္လာပါလိမ္႔ေမ

မိုးဖြဲဖြဲက်တဲ႔ တေန႔
ကံ႔ေကာ္ပန္း တပြင္႔ေပးဖို႔
ေႏြရာသီထဲမွာ သူျပန္လာခဲ႔မယ္တဲ႔

ေခ်ာင္းေဘးနားက
တံတားေလးသာ ဒီအတိုင္းရွိေနေသးရင္
အရင္လိုပဲ ညေနခင္းကို ထိုင္ေငးဖို႔
သူျပန္လာခဲ႔မယ္တဲ႔

ရွဳပ္ေထြးလြန္းတဲ႔ ေလာကၾကီးကို ေက်ာခို္င္းျပီး
ရြာေဘးနားက ေလတဟူးဟူးတိုက္ေနတဲ႔
ေတာင္ေပၚထက္မွာ ေကာ္ဖီတူတူေသာက္ဖို႔
သူျပန္လာခဲ႔မယ္တဲ႔

ႏွစ္တႏွစ္ရဲ႕
ပထမဆံုးေနေရာင္ျခည္ကို တူတူထိေတြ႔ဖို႔
သူျပန္လာခဲ႔မယ္တဲ႔

ေစ်းသြားရင္
တစ္သက္လံုး ျခင္းေတာင္းကိုင္ေပးဖို႔
တေန႔အေရာက္ ျပန္လာခဲ႔မယ္လို႔
မသြားခင္ သူကတိေပးသြားခဲ႔တယ္

အဲဒီ႔တေန႔ဟာ
ဆယ္စုႏွစ္ တစ္ခုေက်ာ္လြန္း သြားေပမဲ႔
ျပန္လာခဲ႔မယ္လို႔ ေျပာခဲ႔ေတာ႔
သူဟာ သစၥာရွိတဲ႔သူေပါ႔

Miss U

အိပ္မရလို႔ လြမ္းတာမဟုတ္
သတိရလြန္းလို႔ အိပ္မေပ်ာ္တာ

ေျခရာေဖ်ာက္ေသာသူကို
Onlineမွာ ရွိမရွိ ဖမ္းမိဖို႔
Viber ကိုဖြင္႔မိျပန္ေတာ႔
သူ႔ပံုေလးကိုပဲ ခ်ဲ႔ခ်ဲ႔ျပီးေငးမိတာ
သဲလြန္စရထားတဲ႔ စံုေထာက္တစ္ေယာက္လိုေပါ႔

ေျပာင္းသမွ် ပံုကိုေစာင္႔ၾကည္႔ျပီး
သူ႔စိတ္ဘယ္လိုေနမလဲလို႔ အကဲျဖတ္တဲ႔
ဓါတ္ပံုဖတ္သူဟာ ငါ

စကတည္းက တစ္ဖက္သတ္ဆိုေတာ႔
အခ်စ္ဆုိတာလဲ
ဘာကံေကာင္းျခင္းမွ သယ္မလာဘူးေပါ႔

တိမ္မဖံုးထားတဲ႔ လကို ခံစားဖို႔
မီးေတြပိတ္ျပန္ေတာ႔လဲ
သတိရေအာင္လုပ္ခဲ႔သူ တစ္ေယာက္ကို
ရူးမတတ္လြမ္းဆြတ္မိတယ္

သူဆီကို " Miss U" လို႔ Message
တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ရိုက္မိမွန္းမသိ
ဒါေပမဲ႔
Send ဆိုတာကို ႏိွပ္ဖို႔
ငါ႔လက္ေတြ အျမဲ ေၾကက္ရြံေနတယ္ဟ

ဘ၀ႏွင္႔ အခ်စ္

ေဆးလိပ္ဖြါျပီး စဥ္းစားရျခင္းက
ေမာင္႔အတြက္ စည္းစိမ္ဆိုလွ်င္
မ်က္ႏွာၾကက္ကို ေငးျပီး ေတြးေတာရျခင္းက
ကိုယ္႔တြက္ သုခပင္္

စြယ္ေတာ္ရြက္ေတြခူးျပီး
စာအုပ္ၾကားထဲညွပ္ခဲ႔တဲ႔ ေမာင္ဟာ
ကဗ်ာစာအုပ္ကို ခ်ိဳင္းၾကားညွပ္ျပီး
ေခါင္းငိုက္စိုက္နဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ေနေလျပီ

အခ်ိန္ကား
လူကိုမေစာင္႔ေသာ္ျငားလဲ
လူကိုေျပာင္းလဲႏိုင္စြမ္းရွိ၏
ထိုေျပာင္းလဲျခင္းတရားတြင္လဲ
လူေကာင္း လူဆိုး အျဖစ္ခိုင္းေစသည္႔
အဓိကတရားခံကား ေရြးခ်ယ္ခြင္႔ မရွိတဲ႔
ေလာကဓံပဲေမာင္

လူတန္းစားႏွစ္ခု မတူညီျခင္းသည္ပင္
ခြဲခြါျခင္းရဲ႕ အစဟု
ေမာင္ကား လက္ေတြ႔ဆန္ဆန္ စြပ္စြဲခဲ႔တယ္
 
ေမာင္ေျပာသလို
ေျပးတတ္ေနတဲ႔ ကုန္ေစ်းႏွဳန္းကို
ေရခဲအုပ္ျပီး က်ခိုင္းလို႔ မရသလို
ဘ၀ႏွင္႔ အခ်စ္ ထပ္တူက်ဖို႔က
လူႏွစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ မျပီးဘူး

နင္နဲ႔ငါ

မအားတဲ႔ၾကားက အခ်ိန္ေတြကိုဖဲ႔ျပီး
နင္႔ကို ေတြ႔ႏိုင္ဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ႔တယ္
သူစိမ္းတစ္ေယာက္ထက္ ငါက အေရးမပါေတာ႔
ရင္နာမိတာကလြဲလို႔ ငါ႔ႏွလံုးသားကို ရိုက္ခြဲျပီး
လမ္းခြဲၾကစို႔လို႔ ေျပာဖို႔ အားနာတယ္ဟ

မိန္းကေလးေပမဲ႔ တျခားသူေတြထက္ ပိုျပီးအားငယ္တတ္သူဟာ
ခံစားရလြယ္တတ္တယ္လို႔ ေျပာျပီး နင္ပဲ ေမ႔သြားတာလား
မဟုတ္ဘဲ ငါကပဲ ရင္႔က်က္သြားတာလား
ရင္႔က်က္တယ္ဆိုရင္လဲ ဟန္ေဆာင္တာ ျဖစ္လိမ္႔မယ္လို႔
မ်က္ရည္စိုေနတဲ႔ ေခါင္းအုန္းေလးက
ညတိုင္းေျပာလိမ္႔ေမ

မၾကိဳက္တာေတြ လုပ္ေနတဲ႔ နင္႔ကိုဟန္႔တားဖို႔
ငါ႔မာနက ခြင္႔မျပဳဘူး
"တကယ္ခ်စ္ရင္ ျပဳျပင္ပါလိမ္႔ေမ
ေျပာေနမဲ႔အစား ေစာင္႔ၾကည္႔ပါ
ေစာင္႔ၾကည္႔လိုက္မွ ဒီအတုိင္းဆိုရင္
နင္ပဲ ေျပာင္းလဲပါ
တစ္ဘ၀လံုး ႏွလံုးေရာဂါရမဲ႔အစား
တစ္ခါတည္းသာ ေဆးကုလိုက္ပါ " တဲ႔

ပင္ပန္းလြန္းေတာ႔
မဆံုႏိုင္တဲ႔လမ္းကို ဒုကၡခံျပီး
ေဖာက္မေနေတာ႔ပါဘူး

ပါးပါးေလးပဲ က်န္ေတာ႔တယ္

ေစာင္႔ရဖန္မ်ားေတာ႔ စိတ္ရွည္ျခင္းေတြ ကုန္ဆံုးလာတယ္
ဥပကၡာ ျပဳခံရဖန္မ်ားေတာ႔ ေလွာင္ရယ္တတ္လာတယ္
ပကာသနေတြမ်ားေတာ႔ တန္ဖိုးမဲ႔လာတယ္
ရင္ထဲ သိမ္းထားတာမ်ားေတာ႔ ႏွလံုးေရာဂါရလာတယ္
ေျပာခြင္႔မရွိမွေတာ႔ မ်က္ရည္ေတြခမ္းေျခာက္လာတယ္
ယံုၾကည္မွဳမရွိမွေတာ႔ သစၥာဆိုတဲ႔ အဓိပါယ္ ဖြင္႔ရခက္လာတယ္

မလိုခ်င္ရင္ ထားခဲ႔
ဇာတ္လမ္းလွေအာင္ ေျဖခ်င္းခ်က္
ေရးျပေနစရာ မလိုေပ............

ျဖစ္ေနက် အေၾကာင္းတရားမ်ား

ေၾကးစားသမားလိုမ်ိဳး
တာ၀န္ေက်ျဖတ္သန္းလာေတာ႔
ဘ၀က အဓိပါယ္မရွိတာ

အနာဂါတ္ကို ေလးေလးနက္နက္ေတြးမိေတာ႔
မခိုင္းဘဲ လက္နက္ခ်မိခ်င္တာ

"သင္႔" တာထက္ "ခ်င္" တာကိုလုပ္ရရင္
ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ အိပ္္ရာက မႏိုးထခ်င္တာ

ဘ၀ကို " Live it, Love it, Enjoy it " တဲ႔
ဒါေပမဲ႔ စိတ္ဓါတ္က်ျပီဆို
ဘာ Quote ပဲဖတ္ဖတ္
အသက္ရွင္ေနရတာ စိတ္ကုန္ေတာ႔
" Lost it  " ပဲ

ဆင္ေျခေပးတာ မေကာင္းဘူးတဲ႔
ဟုတ္မွာေပါ႔
ငါ႔ကို အိမ္ျပန္ခြင္႔ မေပးတဲ႔ အတားဆီးဆိုတာ
အဲဒီ႔ ဆင္ေျခေပါင္းမ်ားစြာေပါ႔

ဟုတ္
Quality Time နဲ႔ Quantity Time
အဓိပါယ္ က်ဳပ္လဲ နားလည္ပါတယ္
ဒါေပမဲ႔ အိမ္ေျပးေတြဖို႔
အဲဒါေတြ ေရြးခ်ယ္ခြင္႔ရွိလို.လားဗ်ာ........
 

ရုန္းေပအုန္းေတာ႔ မေဗဒါ

ဘ၀
ေရြးခ်ယ္ခြင္႔ မရွိမွေတာ႔
အေကာင္းဆံုး ျဖတ္သန္းေပေတာ႔

အနာဂါတ္
ေရွာင္ဖယ္လို႔ မရမွေတာ႔
ရဲရဲ၀ံ႔၀ံ႔ ရင္ဆိုင္ေပေတာ႔

လူ
မပက္သတ္လို႔ မရမွေတာ႔
သူဆိုးသည္ျဖစ္ေစ ေကာင္းသည္ျဖစ္ေစ
ကိုယ္႔ဘက္က ေမတၱာတရားနဲ႔သာ ဆက္ဆံေပေတာ႔

ရုပ္၀တၳဳ
မရွိရင္လဲ လူအထင္ေသး
ရွိျပန္ေတာ႔လဲ ကိုယ္႔ဘ၀င္က ေကာင္းကင္မွာ
လိုခ်င္ျပန္ေတာ႔လဲ ေမာဟေဇာနဲ႔ နပန္းသတ္ေပေတာ႔

စိတ္ဓါတ္
က်တစ္ခါ တတ္တလွည္႔
စိတ္ယုတ္ဖက္ကို အေလးမ်ားေနတဲ႔ ခ်ိန္ခြင္မွာ
စိတ္ေကာင္းဘက္ကို သာဖို႔ နင္႔အတၱေလွ်ာ.ေပအုန္းေတာ႔

အလုပ္
ျဖစ္ခ်င္တာက ကြန္ပ်ဳတာကို ရိုက္ခြဲ
ခံုေပၚမွာရွိသမွ် စာရြက္စာတမ္းအားလံုး Recycle လုပ္
သိန္းထီေပါက္တဲ႔ မ်က္ႏွာနဲ႔
မာန္ေနဂ်ာကို ေျပာခ်င္တာက "I quit now "
တစ္ထြာသာရွိတဲ႔ ၀မ္းတြက္ ရုန္းေပအုန္းေတာ႔ မေဗဒါ.....

ျဖစ္ေနတာေတြ

 














                                               



 အသြားအျပန္ ၾကိဳ၀ယ္စရာမလိုတဲ႔
ေလယဥ္လတ္မွတ္

သတ္မွတ္ခ်က္မရွိတဲ႔ 
အားလပ္ရက္

ျပန္လာရင္ ႏွစ္ပါးသြားကရမဲ႔
အလုပ္ခံုေပၚက
စာရြက္စာတမ္းေတြ

ၾကားလား ၾကားရလားဆိုျပီး
လူၾကီးမင္းနဲ႔ ခဏခဏတိုးတဲ႔
ဖုန္းလိွဳင္း

အေမေနေကာင္းလား
က်န္းမာေရး ဂရုစိုက္ဆိုျပီး
ၾကင္နာမွဳ အသံသက္သက္ေရ

ငပိမပါတဲ႔
အျဖဴထည္ အစားအေသာက္ေတြ

အရာရာဖန္တီးလို႔ရေတာ႔ မ်က္ႏွာမလွရွာတဲ႔ 
လမင္းၾကီးရဲ႔ အလင္းေရာင္ကိုခံစားဖို႔
စင္ကာပူက မီးေတြကို ခဏေလာက္ပိတ္ေပးပါ
 

မုိး

ဒီမိုးကား ေအးစက္လြန္းတယ္
မိွဳင္းညိဳ႕ေနတဲ႔ ေကာင္းကင္မွာ မိုးျခိမ္႔သံေတြနဲ႔
ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုးကိုလဲ အေမွာင္ခ်ထားပါလား

သေျပသီးမွည္႔ ေကာက္ခဲ႔ဖူးတဲ႔ မိုးရာသီလဲ
မသဲမကြဲနဲ႔ ၀ိုးတ၀ါး ျဖစ္လာတာ
အိပ္မက္ဆန္ဆန္ပါတကား

ဘယ္ေလာက္ပဲ မိုးသက္ေလျပင္း ၾကီးပါေစ
စိုရံုကလြဲျပီး ရြံ႕မေပတဲ႔ ငါ႔ေျခေထာက္က
ဘာကတၱာရာလမ္းမွ မရွိတဲ႔
အတိတ္ကရြာထဲသို႔
ခဏခဏ လွမ္းခ်င္ေနရတာတုန္း

ဒီမိုးေအာက္မွာေပါ႔
စာတစ္ေစာင္ေၾကာင္႔ ငိုခဲ႔ရတာ
ဒီမိုးထဲမွာေပါ႔
သူအနားကေန ထြက္သြားခဲ႔တာ
ဒီမိုးပဲေပါ႔
ငါ႔ႏွလံုးသားကို ေရခဲရိုက္ပစ္ခဲ႔တာ

မိုးရာသီက
တစ္ခ်ိဳ႕ကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစတယ္
တစ္ခ်ိဳ႕ကို ၀မ္းနည္းေစတယ္
တစ္ခ်ိဳ႕ကို သတိရျခင္းေတြေပးတယ္
တစ္ခ်ိဳ႕ကို နာက်င္ျခင္းေတြေပးတယ္
ငါ႔တြက္ေတာ႔
စိတ္ႏွလံုး ရႊင္လန္းေစတဲ႔ မိုးရာသီကို ျပန္ရဖို႔
ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည္႔ရအုန္းမယ္..........






 

ေမွ်ာ္မိတာ သူပါပဲ

 

သစ္ရြက္ေျခာက္ေတြ တေျဖာက္ေျဖာက္နဲ႔

တိတ္ဆိတ္ျခင္းကိုမ်ား အသက္သြင္းေနသလား .....

အေဖာ္မစံု တစ္ကိုယ္တည္း 

ကားဂိတ္ေလးေတာင္ ေသြ႔ေျခာက္ေျခာက္ႏိုင္ပ.....

ေန႔တိုင္းေလွ်ာက္တာ ဒီလမ္းပါပဲ

အခ်ိန္တိုင္း ေမွ်ာ္မိတာလဲ သူ႔ပံုရိပ္ပါပဲ.....

ပုန္းကြယ္ေနသူတစ္ေယာက္ရဲ႔ သဲလြန္စ

ရွာဖို႔ခက္လြန္းတယ္ေလ.....

အသစ္တဖန္ျပန္စဖို႔ ဆုမေတာင္းပါဘူး

အရင္လိုခံစားခ်က္ ေျပာင္းမသြားတာကသာ ခက္တာ.....

ေနလို႔ထိုင္လို႔ေကာင္းတဲ႔ ေလာကၾကီးတစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ဖို႔

အနားမွာ နင္တစ္ေယာက္ရွိေနဖို႔ လိုေသးတယ္.....

သမုဒၵရာ ၀မ္းတစ္ထြာကို ျဖည္႔ဖို႔ လြယ္ကူခဲ႔ေပမဲ႔

ႏွလံုးသားကြက္လပ္ ျဖည္႔ဖို႔ ခက္ခဲပါတကား.....

PS: Original Photo   https://www.facebook.com/photo.php?fbid=4365185281314&set=a.1138259730192.2021428.1038332401&type=1&theater

ဘယ္ေတာ႔မွ မျပည္႔တဲ႔ အိုး

ဘယ္ကတည္းက ေပါက္ေနတာ မသိတဲ႔ အုိးတစ္လံုး ငါဖာေထးႏိုင္ခဲ႔တယ္။
အဲဒီ႔အုိးကုိျဖည္႔ဖို႔ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ၾကိဳးစားခဲ႔ရတယ္။
သံုးပံု တစ္ပံုေလာက္ေရာက္တာနဲ႔ လူတစ္ေယာက္က လာျပီး ယူသံုးပလိုက္တယ္။

ေနာက္ထပ္ တဖန္ၾကိဳးစားျပီး ျဖည္႔ခဲ႔ျပန္တယ္ ေနာက္တစ္ေယာက္လာျပီး ေဘးကေန ေဖာက္ပလိုက္ျပန္တယ္။
ျပန္႔မျဖည္႔ခင္ ငါေနာက္တစ္ေခါက္ ဖာခဲ႔ရျပန္တယ္။
ဒီလိုမ်ိဳး အုိးျပည္႔လုနီးပါး ျဖည္႔ႏိုင္ေအာင္ အပတ္တကုတ္ ရုန္းကန္ခဲ႔႔ရတယ္။
လာျပန္ျပီ ေနာက္ထပ္တစ္ေယာက္ ခပ္ယူသံုးပလုိက္ျပန္တယ္။

စိတ္ေတြရွဳပ္လာတယ္ ငါၾကိဳးစားသေလာက္ ထပ္တူရခဲ႔တယ္။
ဒါေပမဲ႔ မသံုးဘဲနဲ႔ ကုန္ဆံုးခဲ႔ရတယ္။
ေအာ္ပလိုက္ခ်င္တယ္ ဒါေပမဲ႔ ငါမလုပ္၀ံ႔ဘူး
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ သူတို႔ေတြက ငါခုလိုမ်ိဳး ၾကီးျပင္းလာေအာင္ ျပဳစု ေစာက္ေရွာက္ခဲ႔ၾကတဲ႔ မိသားစု၀င္ေတြ ျဖစ္ေနလို႔ပဲ...

ငါေအာက္ေျခမွာ ရွိတုန္းကလဲ ငါ႔အေနာက္ကေန ၀ိုင္းျပီး အားေပး ကူညီၾကတယ္
ငါ အေပၚေရာက္ေတာ႔ သူ႔တို႔ေတြ ငါ႔ကို မအားကိုးရင္ မိသားစုဆိုတာ ျဖစ္လာစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူးဆိုတာ သိလာတယ္။
ေအာ္ ဒီအိုးလဲ ဒီတစ္သက္ ဘယ္ေလာက္ ျဖည္႔ျဖည္႔ မျပည္႔မဲ႔အိုးဆုိတာ တျဖည္းျဖည္းနားလည္လာတယ္...

အနားမွာ ေမာင္ ရွိေနဆဲပါ

ေမာင္
ဒီေန႔ ခေရပန္းေတြေၾကြတာ
အပင္ေအာက္မွာ ေျခခ်စရာေတာင္မရွိဘူး
ေမာင္ထြက္သြားကတည္းက
ဒီတစ္ရာသီနဲ႔ဆိုရင္ ခုႏွစ္ၾကိမ္ေျမာက္ ပန္းပြင္႔ျခင္းပဲ

ေမာင္စာသင္ေပးခဲ႔တဲ႔
အိမ္ေရွ႕က ေကာင္ေလးေတာင္
ဆယ္တန္းေအာင္လို႔ တကၠသိုလ္တက္ဖို႔ဆိုျပီး
မေန႔ကပဲ ျမိဳ႕ကို သူ႔အေဖနဲ႔ပါသြားေလရဲ႕

ေမာင္ ေကာက္ယူျပီး
ျပဳစုခ႔ဲတဲ႔ ေခြးမေလးေတာင္
ေခြးထီးေလး တစ္ေကာင္ေမြးထားတာ ခ်စ္စရာေလး
ေမာင္ဆိုရင္ အရမ္းခ်စ္မွာ

ဒီႏွစ္လဲ ကိုယ္႔ရပ္ကြက္က
ေမာင္တို႔တူးခဲ႔တဲ႔ ေသာက္ေရကန္
ေႏြရာသီေတာင္မေရာက္ေသးဘူး ေရခမ္းလို႔
အခုကတည္းက ဟုိဘက္ရပ္ကြက္က
ေသာက္ေရကန္ကို မ်က္ေစာင္းထိုးေနရျပီ
ေႏြပူေခါင္ေခါင္ ေရအိုးရြက္ရကိန္းကိုေတာ႔
ႏွစ္တိုင္း ေျပးမလြတ္ၾကဘူး ေမာင္

ေမာင္႔ကိုခ်စ္တဲ႔
အိမ္ေဘးက အဘြားလဲ
အသက္ၾကီးလာလို႔ ဘာမွမမွတ္မိေတာ႔ဘူး
ေမာင္႔ကိုပဲ ခဏခဏေမးေနတယ္

ကတၱရာမခင္းႏွိင္ေသးတဲ႔
အိမ္ေရွ႕က ရြံေတြနဲ႔ လမ္းမကို
မိုးရာသီေရာက္ရင္ လမ္းခင္းဖို႔
လုပ္အားေပးမဲ႔ ေယာက္က်ားသား
ဒီအိမ္ကေန မကူညီႏိုင္တာ
ေမာင္ထြက္သြားကတည္းကပဲ

ေမာင္႔လို ေနာက္က်မွသိခဲ႔တဲ႔
ကင္ဆာေရာဂါျဖစ္မွာစိုးလို႔
ေနမေကာင္းျဖစ္ရင္ တိုက္တြန္းစရာမလိုဘဲ
ဒီကလူေတြ ေဆးခန္းကိုေျပးေနၾကရဲ႕

ေမာင္႔တူမေလးလဲ
ငွက္ဖ်ားပိုး ဦးေႏွာက္ထဲ၀င္ျပီး
ေမာင္႔ေနာက္ကို လိုက္သြားတာ
ေရွ႔ဆင္႔ ေနာက္ဆင္႔ပါပဲ

အရာရာတိုင္းကေတာ႔ ေျပာင္းလဲ ေနတာပါပဲ
ဒါေပမဲ႔ ေမာင္႔အေငြ႔အသက္ေတြ
အနားမွာ ပ်ားပိတုန္းေကာင္ေတြလိုမ်ိဳး
တ၀ဲ၀ဲလည္ေနသလို
ေနရာတကာ ေမာင္႔ပံုရိပ္ေတြပါပဲေလ.....

ႏွစ္ပါတ္လည္

သူလား
အသံေကာင္းတယ္ ဒါေပမဲ႔
သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ျပီးေအာင္
မဆိုတတ္တဲ႔သူ

သူလား
အရင္က ေဆးလိပ္ေသာက္တယ္တဲ႔
ဒါေပမဲ႔ တစ္ေခါေလာက္ ငိုပလိုက္ေတာ႔
ျဖတ္ပလိုက္တဲ႔ သူ
ေနာက္တစ္ခါဆိုရင္ ဘာျဖစ္ျဖစ္
ငိုျပရမဲ႔ သေဘာရွိတယ္ :P

သူလား
အရပ္သိပ္မရွည္ဘူး
အသားျဖဴျဖဴ ပိန္ပိန္ေလးနဲ႔
ဗလ ခဏခဏျပတတ္တဲ႔ သူ

သူလား
ကိုယ္ခ်က္တင္ထိုင္ရင္ ဘာလုပ္လုပ္
မေပ်ာ္ဘူးဆိုျပီး အက်ပ္ကိုင္တတ္တဲ႔သူ

သူလား
ေအးေအးေဆးေဆး ေနတတ္ေပမဲ႔
ကိုယ္နဲ႔ပက္သက္ရင္ ေသြးဆူလြယ္တတ္သူ

သူလား
ေဘာလံုးပြဲၾကိဳက္ေပမဲ႔
ေဘာလံုးမကန္တဲ႔သူ

သူလား 
အက်ီမီးပူ မထိုးတတ္ေပမဲ႔
ေတာ္ေတာ္ အသန္႔ၾကိဳက္တဲ႔သူ


11.11.2012 Sunday
သူနဲ႔လက္တြဲခဲ႔တာ တစ္ႏွစ္ျပည္႔တဲ႔ေန႔
ခရီးလမ္းတစ္ေလွ်ာက္
ရန္ျဖစ္ခဲ႔တာ မရွိခဲ႔ပါဘူး
ဆိုးႏြဲ႔မိတာေတာ႔ ရွိတာေပါ႔

ဘာရယ္လို႔မဟုတ္ပါဘူး ဒီေန႔ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႔ တစ္ႏွစ္ျပည္႔ ႏွစ္ပါတ္လည္ျဖစ္လို႔ အမွတ္တရဆိုျပီး ေရးျဖစ္တာပါ။
 

သူမ

 "သူမ" ဆိုတာကေတာ႔ က်ေတာ႔္ရဲ႔ Girl ေပါ႔။ က်ေတာ္တို႔ရဲ႔ First Year Anniversary မွာ က်ေတာ္႔လက္ေရးနဲ႔ ေရးထားတဲ႔စာကို ဖတ္ခ်င္တယ္ဆိုလို႔ စာေရးပ်င္းတဲ႔ က်ေတာ္ခမ်ာ ၾကိဳးစားပမ္းစား ေရးထားရတာပါဗ်ာ။ စျပီေနာ္... 

Computer က Camera အနီးကိုကပ္ မ်က္လံုးေလးမွိတ္ရဲ႔နဲ႔ သူနဖူးေလးကို တခါတခါလာထိတယ္ဗ်ာ. အဲလိုလုပ္ရင္ က်ေတာ္ပခံုးေပၚ သူမီွခ်င္တာကို က်ေတာ္သိတာေပါ႔။ သူနမေကာင္းရင္လဲ က်ေတာ္႔ကို ကြ်န္ပ်ဳတာ အနားကေန ဘယ္မွမသြားခိုင္းဘူး။ အဲဒီ႔ေဘးနားမွာပဲ သူမတခ်ိန္လံုးအိပ္ေနခဲ႔တယ္။ အလုပ္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္ အိမ္မွာအဆင္မေျပတာျဖစ္ျဖစ္ က်ေတာ္ကို ဖြင္႔မေျပာပဲ မနက္မိုးလင္းမွ မို႔ေနတဲ႔ သူ႔မ်က္လံုးေတြျမင္ျပီးမွ သိရရင္ သူကိုၾကည္႔ျပီး က်ေတာ္႔ဘယ္ဘက္ရင္ထဲေန မခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ကို ေအာင္႔တတ္လာတယ္ဗ်ာ။ စိတ္မေကာင္းစရာ ကိစၥဆိုရင္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ အေႏွာက္ယွက္မေပးခ်င္ဘူးဆိုတယ္ သူမကို ျပသာနာ တခုကို ရင္ထဲသိမ္းမထားနဲ႔ အကုန္လံုး သူ႔ကိုေျပာျပလို႔ ဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာ ေခါင္းမာတဲ႔ သူမမ်က္လံုးေတြၾကည္႔ျပီး က်ေတာ္ နားလည္လာျပီးဗ်....

ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ပိုျပီးနီးစပ္ေစခဲ႔တဲ႔ Skype ကေတာ႔ ကုိယ္နဲ႔ သူမရဲ႔ ေအာင္သြယ္ေတာ္ေပါ႔ဗ်ာ။ အံေၾသာ္စရာေကာင္းတာက ေဘးလူေၾကာင္႔ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ၃ရက္ေလာက္ ျဖစ္ဖူးတာကလြဲလို႔ က်ေတာ္နဲ႔ သူမ တခါမွရန္မျဖစ္ဖူးဘူး။ အဲဒီတုန္းကလဲ ျပသာနာရဲ႔အေျဖကို မစဥ္းစားဘဲ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေ၀းျပီ သူမ ကိုယ္႔အနားမရွိေတာ႔ဘူးဆိုတဲ႔ စိတ္က စားမ၀င္အိပ္မေပ်ာ္ေလာက္ေအာင္ ေတာ္ေတာ္ကိုဆိုး၀ါးခဲ႔တယ္။ ဒုကၡတစ္ခု ရင္ဆိုင္ျပီးတိုင္း လူတစ္ေယာက္က ပိုရင္႔က်က္လာသလို က်ေတာ္နဲ႔ သူမလဲ ဒီကိစၥ ေျပလည္သြားျပီးေနာက္ ပိုျပီးေတာ႔ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ နားလည္ျပီး တန္ဖိုးထားတတ္လာၾကတယ္ဗ်။ 

အေနေ၀းတဲ႔ က်ေတာ္တိုႏွစ္ေယာက္ကံ ဘယ္ဘ၀က အျငိဳးေတြလဲမသိဘူး Bruno Mars ဆိုထားတဲ႔ Long Distance ကကိုယ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ကိုမ်ား ရည္းစူးသလားလို႔။ သူမက မေခ်ာဘဲနဲ႔ ခဏခဏ သ၀န္တိုတဲ႔ က်ေတာ္႔ကို တခါတေလ ေအာ္ေသးတယ္။ ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔ မိန္းကေလးနား ဘယ္ေကာင္ေလးမွ မကပ္ေစခ်င္တာမွ ေခ်ာတာ မေခ်ာတာနဲ႔ မဆိုင္ဘူးေလဗ်ာ။ သူမကို အျမဲတမ္းဂ်ီက်တတ္တဲ႔ က်ေတာ္က သူမထက္ အသက္ၾကီးေနေလရဲ႔။ 

က်ေတာ္က Skype ကသူမဓါတ္ပံုေတြကိုလဲ ခိုးရိုက္တတ္ေသးတယ္။ က်ေတာ္ အရမ္းၾကိဳက္တဲ႔ သူမဓါတ္ပံုေတြထဲက အသက္၀င္တဲ႔ ပံုေလးျဖစ္ျဖစ္ ကဗ်ာဆန္တဲ႔ ပံုးေလးျဖစ္ျဖစ္ သူမကို Email ပို႔တာ ပိုခ်စ္မယ္ထားအုန္း အဆူေတာင္ခံရေသးတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ မ်က္လံုးမွိတ္ရင္မွိတ္ မမွိတ္ရင္ ပါးစပ္ဟေနလို႔ အရမ္းအရုပ္ဆိုးတယ္တဲ႔။ ဒီတခါေတာ႔ က်ေတာ္႔ဘက္က မွန္တယ္ ဘာလို႔ဆိုေတာ႔ လူတိုင္း ဓါတ္ပံုရိုက္မယ္ဆိုရင္ ပဲမ်ားရတာနဲ႔ အိုင္တင္ေပးရတာနဲ႔ ဘယ္မွာ အသက္၀င္လို႔လဲ သက္သက္မဲ႔ လုပ္ယူထားတဲ႔ ဟာၾကီးေတြ။ သူမပံုေတြကမွ တကယ္လွတာ..... 

သူမအေၾကာင္းလဲ ေျပာတာမ်ားေနျပီ ဒီမွာ တခန္းရပ္ပါမယ္ခင္ဗ်ာ... 

ရုပ္ဆိုးတယ္ဆိုတဲ႔ သူမကို 
ဆင္းရဲတယ္ဆိုတဲ႔ သူမကို 
ကံမေကာင္းဘူးဆိုတဲ႔ သူမကို 
ဘ၀မလွဘူးဆိုတဲ႔ သူမကို 
ခဏခဏစိတ္ဓါတ္က်တတ္တဲ႔ သူမကို
ေသရမွာမေၾကာက္တဲ႔ 
သူမဆိုတဲ႔ က်ေတာ္႔ရဲ႔ Princess ကို 
အသက္ထက္ပိုျပီးေတာ႔ ခ်စ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ.......

ထြက္ေပါက္

ေဒပုိင္ အေျခနိန္မ်ိဳးကို အဆံုးသတ္ပလိုက္ခ်င္ယာ။ ထြက္ျပီးေကေတာင္ေနာက္ထပ္ တြီ႔နိန္ရလတ္ေမ ေၾကာက္လို႔ ထြက္ျပီးခ်င္ေစာ္မဟုတ္။ ရင္ဖတ္တိကို ဆုတ္ဆြဲပလိုက္ခ်င္ေရ, ေဒါသတိ, ၀မ္းနည္းနာၾကင္ေရ ခံစားခ်က္ေပါင္းစံုနဲ႔ စိတ္ကိုထိန္းခ်ဳပ္လို႔မရေရ အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ေၾကာက္ေကာင္းထမန္း ဘီးလူးနဲ႔တူေရပိုင္ ကိုယ္႔ေစာ္ကိုယ္ မွတ္ပါလတ္ေတ။

ေဒလူလာေရ အျပစ္တင္ပခေရ, ဟုိလူလာေရ ရစရာမရွိေအာင္ ေျပာပခေရ။ မေကာင္းစြာမွန္သမွ် လက္ခံခ်င္ခ်င္ မခံခ်င္ခ်င္  လာလာပနာ ပစ္ထည္႔နိန္ကတ္ေတ အမိွဳက္ေတာင္းပိုင္ရာ ျဖစ္နိန္ယာ။ ကိုယ္တိုင္က မွားစြာရာ တျခားလူတိပါးမွာ ေဒပိုင္ပံုစံမ်ိဳး ဆက္ဆံခံရေအာင္ ပပက္စစက္ သူရို႔တိကို ျပဳမွဳဖူးခလား။ သူရို႔တိကို ဒုကၡေရာက္ေအာင္ လုပ္ဖူးခလား။ ကိုယ္ေျပာရဖို႔စကားတိကို ( မေျပာ၀ံ႔လို႔ ရင္ထဲမွာ သိမ္းထားေရ) သူ႔ရို႔တိက ေျပာင္းျပန္ယာတခု ေျပာလခကတ္ေတ။ တရားခံ တစ္ေယာက္ပိုင္ ခံစားရေအာင္ လူတစ္ေယာက္ကိုလဲ မလုပ္ဖူးခ။ နားမလည္ လံုး၀နားမလည္။ ကိုယ္႔အေၾကာင္း ဇာေျပာနိန္ကတ္ေလဆိုစြာ ေဘးပတ္၀န္းက်င္ကို တေခါက္ေခ် နားစြင္႔ၾကည္႔လိုက္။ ကိုယ္ေကာင္းေၾကာင္း လူတုိင္းကို လိုက္ေျပာနိန္စရာမလို ေနာက္ကြယ္မွာ ကိုယ္႔ကုိ တပ်င္းရယ္နိန္ကတ္စြာ တခ်က္ေခ် သတိထားပါ။

ဇာသူမွားေလ ဇာသူမွန္ေလ မေျပာယာ, သူ႔ဘက္က ၾကည္႔ေက သူမွန္စြာလဲ ျဖစ္ႏိုင္ေရပိုင္, ကိုယ္႔ဘက္က ၾကည္႔ေက ကိုယ္မွန္ေရပ။ အခ်ိန္ၾကာလာေရႏွင္႔အမွ် ဇာသူမွားေလ ဇာသူမွန္ေလ သိလာလိမ္႔ေမ ဆိုပနာ ဇာသူ႔ပါးက Reply ကိုလဲ လံုး၀မေမွ်ာ္လင္႔။ ကိုယ္႔ဘ၀မွာ ရင္သန္လာေရ အခ်ိန္ကပင္ ေဒပိုင္ပံုစံျဖစ္လို႔ " ေျပာင္းလဲလားေရ " ေဒစကားက ကိုယ္႔တြက္မဟုတ္။ ေလာကမွာ အသစ္ရွိေရပိုင္ အေဟာင္းလဲရွိေရ မွန္ေရ။ မမွန္စြာက လူတစ္ေယာက္ဘ၀ကို ဦးတည္ခ်က္တခုနဲ႔ မ၀င္ဖူးေရပိုင္ ကိုယ္ေဒလူကို မလိုအပ္ သံုးျပီးယာဆိုေရ စိတ္နဲ႔ တခါလဲ မထားဖူးခ။ 

သာမာန္ဘ၀ေခ်တစ္ခုကို ခခက္ခခဲရုန္းကန္နိန္ယင္း တတ္ႏိုင္သမွ် တျခားလူကို ကူညီဖို႔ ၾကိဳးစားနိန္စြာ။ တျခားလူတစ္ေယာက္တြက္ ကိုယ္ကူညီဖုိ႔မလိုဆိုေက ဇာနိန္ရာကိုပင္မဆိုျငင္းေရ။ လူတစ္ေယာက္တြက္ ကိုယ္႔အကူညီရာလိုနိန္ေရဆိုေက အတတ္ႏိုင္ဆံုး လုပ္ပီးေရ အဘက္ဘက္က စိုင္းစားပီးေရ။ တစ္ေယာက္ဘ၀ကိုလဲ နာက်င္၊ ၀မ္းနည္း၊ မ်က္ရည္က်ေအာင္ ဦးတည္လို႔ မလုပ္ဖူး။ မရြယ္ရည္ဘဲနဲ႔ ျဖစ္လားေရ ကိုယ္႔အျပဳမွဳတခ်ိဳ႔ေၾကာင္႔ တပါးလူ နာၾကင္လားေက ေတာင္းပန္ပါေရ။ 

တခါတေလ အဓိပၸါယ္မရွိေရ အလုပ္တိ ( ကိုယ္႔ႏွင္႔သူ႔တြက္ပါ အက်ိဳးမရွိ) ကိုလုပ္ပခလို႔ အိမ္ျပန္ေရာက္ေက ေနာင္တရပနာ ကိုယ္႔စြာကိုယ္ အျပစ္တင္စြာက ကင္း၀ီးေအာင္ၾကိဳးစားနိန္စြာကို ပါရမီျဖည္႔ပီးကတ္ဖုိ႔ ေမွ်ာ္လင္႔မိပါေရ။ ေဒစရိုက္က မြီးလာေရကတည္းကပင္ အကြ်န္ပိုင္ဆိုင္ေရ Personality ျဖစ္နိန္လို႔ပါ။ နားလည္ပီးစီးခ်င္ပါေရ။ အရင္အတိုင္းအကြ်န္ပါ ပူေလာင္နိန္ေရ ေဒစိတ္၊ ေဒခႏၶာကို ေဒဘ၀ကို အီးခ်မ္းေအာင္ထိန္းဖို႔ ၾကိဳးစားနိန္ရေရ အသက္ရူေရ ေဒါသ ေမာဟ တိနဲ သက္ရွိလူသားတစ္ေယာက္ပါ...



- ဇာမဟုတ္ ရင္ထဲမွာ ခံစားနိန္ရေရ ၀မ္းနည္းမွဳတိကို ခ်ရီးပလိုက္စြာ, တပ်င္းေပါ႔လခပါေရ.....

အေတြးထဲက မင္း

မင္း

ခ်ခ်ိဳသသာနဲ႔ သူမေျပာဖူးေရ

စကားသံတိ နားထဲမွာပဲ႔တင္ထပ္နိန္စြာ

ငါ႔စိတ္ကူးယဥ္ထဲက ညင္သာမွဳတခုရာ

နႏြီးထထြီးနဲ႔ မဆက္ဆံဖူးေရ

သူ႔အျပဳအမွဳတိ

အိပ္မက္ထဲမွာ အၾကင္နာအျပည္႔နဲ႔

မလိုအပ္ဘဲ အပိုမလုပ္တတ္

လိုအပ္ေတ အခ်ိန္ခါလဲ

ငါ႔ပါးစပ္တိက စူပါဂလုနဲ႔ကပ္ထားေရပိုင္

လမ္းခြဲစကားမလိုအပ္ဘဲနဲ႔

ဇာခ်င္႔တိက ငါ႔ရို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား

ျပတ္သားနလီေလ

အတိတ္ကို စိုင္းစားလိုက္တုိင္း

ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ မဟုတ္ဘဲနဲ႔

ရင္ခုန္သံတိကုိ ထိမ္းခ်ဳပ္လို႔မရသိ

လွမ္းပနာ ပီးခေရ

ငါ႔လက္တစံုလဲ ေလဟာနယ္ထဲမွာ

တန္းလီတန္းလမ္း

ယံုၾကည္မွဳ အျပည္႔နဲ႔ လက္တစ္စံုကို

နနက္ ရွရိွုင္းေတာင္႔တမိေရ...

စာရြီးျခင္း

ဇာအတြက္စာရြီးေလ ဇာပိုင္စာရြီးလဲဆိုေက

ဇာတြက္ရြီးေလ

ေျပာခ်င္စြာတိကုိ ေျပာခ်င္ေရခါ ရြီးေရ
ခံစားနိန္ရေရအတိုင္း တစ္ေယာက္ပါးကလဲ
ခြင္႔ျပဳခ်က္ေတာင္းစရာမလိုဘဲနဲ႔လဲ ရြီးႏုိင္ေရ
တစ္ျခားလူကို လိမ္ခ်င္ေရခါလဲစာရြီးေရ
အျဖစ္မွန္ကို မေျပာ၀ံ႔ေရခါလဲရြီးေရ
နိန္မေကာင္းျဖစ္ေကေလ႔ရြီးေရ
အိမ္ကိုေအာက္မိန္႔ေကေလ႔ ရြီးေရ
အသည္းကြဲနိန္ေရ အခ်ိန္တိခါလဲ၇ြီးေရ
နားလည္ဖို႔မၾကိဳးစားဘဲနဲ႔ ပက္ပက္စက္စက္ အေျပာခံရေရခါလဲရြီးေရ
 ထမင္းစားလို႔မေကာင္းေကေလ႔ရြီးေရ
အလုပ္မွာ အဆင္မေျပေကေလ႔ရြီးေရ
ေဖခ်ာ႔မရွိေရအခ်ိန္ဆုိလဲ ေလာကၾကီးက
ကိုယ္႔တြက္မ်က္ႏွာသာမပီးဆုိပနာ ရြီးမိေရ
တစ္စံုတစ္ေယာက္ ကိုယ္႔နားကထြက္လားေရခါလဲရြီးေရ
ကဗ်ာဆန္ခ်င္ေရခါလဲ ကဗ်ာမဆန္ေရစာတိကို ဖြဲ႔မိသိယင္႔....

ဇာပိုင္ရြီးေလ

မ်က္ရည္တိနဲ႔ရြီၤးေရ ေပ်ာ္ရြင္မွဳတိနဲ႔ရြီးေရ
သူမ်ားရင္ဘတ္ကို အငွားခံစားပနာရြီးေရ
တစ္ခါတစ္ေလ ၀မ္းနည္းမွဳတိနဲ႔ရြီးေရ
တခါတေလ ႏွလံုးခုန္နွဳန္းရပ္လားမတတ္
နာၾကင္မွဳတိနဲ႔ရြီးေရ
အတိတ္ကို ျပန္ပနာ သတိတရနဲ႔ရြီးေရ
ေနာင္တတိနဲ႔လဲ ရြီးမိသိေရ
ေဒါသတိကို မ်ိဳမသိပ္ႏိုင္ေရအခ်ိန္မွာလဲ
ေဒစာမ်က္နွာထက္မွာ ဖြင္႔ခ်မိေရ....

ဇာေလာက္ပင္ ဇာပိုင္ပံုစံနဲ႔ပင္ရြီးရြီး အေခ်တစ္ေယာက္ရြီးေရပိုင္ တိုးတတ္မွဳမရွိေရ စာရြီးျခင္းတိကို အကြ်န္ပိုင္ဆိုင္ထားသိယင္႔။ တစ္ခ်ိဳ႔တိက ေျပာကတ္ေတ အခ်ိန္လိုေရလတ္။ ဇာအတြက္လဲမိန္းလိုက္ေတ တစ္ေယာက္ကေျဖေရ ေအာင္ျမင္ဖို႔လတ္။ တစ္ေယာက္ကေျဖေရ စာအရြီးအသားေကာင္းဖုိ႔လတ္။ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေျပာသိေရ ခံစားခ်က္အတိုင္း စာရြီးလို႔မရလတ္။ အကြ်န္ကေတာ႔ ခံစားခ်က္မပါေက စာရြီးဖို႔ထားအုန္းသိ ေဖာင္တိန္ေတာင္မကုိင္ခ်င္။ ေအာင္ျမင္ဖို႔တြက္ စာရြီးစြာဆုိေက ယင္းလူကို အထင္ၾကီးမိဖို႔မဟုတ္။ စာအရြီးအသားေကာင္းဖုိ႔တြက္ အခ်ိန္အတိုင္းအတာ လုိေရပိုင္ စာဖတ္ျခင္းကလဲ မရွိမျဖစ္အရာတစ္ခု။ အကြ်န္႔၏ စိတ္ႏွလံုးထြက္ေပါက္စြာ စာရြီးျခင္းျဖစ္ေတပိုင္ ေသခ်ာစြာတစ္ခုက ရြီးခ်င္လို႔ရြီၤးေရ........ :)

အလြမ္းတိနဲ႔ ဒီဇင္ဘာ

တစ္ရက္ျပီးတစ္ရက္ျပီးနဲ႔ တစ္ႏွစ္ကုန္ဖို႔နီးပါလတ္ယာ။ ကိိုယ္႔ရြာမွာခါ ပုဆိုးထဲမွာေခါင္းကို၀ွက္ ခန္ထာကိုကုတ္ႏိုင္သမွ်ကုတ္ပနာ အအီးဒဏ္ကို အံတုန္နီခရေရ။ ရီျခားျမီျခားမွာ ေအးကြန္နဲ႔ ဖန္တီးပနာ ရုိက္ခတ္လာေရ အအီးဓါတ္ကို ငါ႔ရို႔တိ ခံစားနိန္ကတ္ရေရ။ အတုတကာ႔ အတု ေဒအအီးတုေလာက္ေတာ႔ ပ်င္းေတာင္ပ်င္းသိ႔ေရလို႔ ေျပာပလိုက္ခ်င္ေရ။ အိမ္ကထြက္ေတ ဆိုေလာက္ကပင္ အတုတိဇာေလာက္ ၾကံဳျပီးယာေလမသိ။

တစ္ခ်ိဳ႔တိကစကားကုိ ပ်ားရည္ေတာင္ ရံွဳးပါလားေအာင္ ခ်ခ်ိဳသသာနဲ႔ ၀ါေျပာကတ္ေတ။ တစ္ခ်ိဳ႔တိက မဲ႔ခ်င္နိန္ေရစိတ္ကိုထိမ္းပနာ အျပံဳးတုနဲ႔ျပံဳးျပကတ္ေတ။ တစ္ခ်ိဳ႔တိက လူပါးအထင္ၾကီးခံရဖို႔ ရင္ထဲကမပါဘဲနဲ႔ ၾကီးက်ယ္ျမင္႔ျမတ္ေတဆိုေရ အလုပ္တိကို သူ႔ရို႔အတၱတြက္လုပ္ကတ္ေတ။ တစ္ခ်ိဳ႔တိက ကိုယ္႔ေလာဘကို မကြယ္ႏိုင္ဘဲ ရိုးသားဟန္ေဆာင္ကတ္ေတ။ အကြ်န္ေတာ႔ခါ ေဒခ်င္႔ထက္ဆိုးေရအတုတိကို လုပ္ေတအထဲမွာပါနိန္ေရ။ ေဆာင္းအေငြ႔အသက္တိနဲ႔ အီးျမနိန္ေရႏွင္းကို မခံစားရဘဲ ဒီဇင္ဘာအတုနဲ႔ၾကံဳရစြာ ၆ႏွစ္ေျမာက္ျဖစ္လခဗ်ာလ္။ ေနာက္ထပ္ ဇာေလာက္ထိ မင္းကိုယ္ေငြ႔အစစ္အမွန္ကို ျမင္ရဖို႔လဲ ဒီဇင္ဘာ......

အခြင္႔ၾကံဳေရတစ္နိန္ ေဆာင္းရာသီေရာက္တုိင္းပြင္႔နိန္က် ငါ႔အိမ္ရွီ႔က ေတာဇလပ္ပန္းတိကိုဆြတ္ပနာ အေခ်ခါပိုင္ ဆရာမကိုလားပနာပီးခ်င္ေရ။ မိုးထဖက္ ေလးနာရီကပင္ အိမ္ေနာက္ေဖးမွာ မီးလံွဳနိန္ေရ အဘိုးရွင္နဲ႔အေဘာင္ရွင္ ၾကာနီကန္အရွင္ဘုရားေဟာေရ ဓာရဏပရိတ္ေတာ္ အသံကိုေဒကုထက္ထိ ငါျမင္ေယာင္နိန္တုန္း ငါၾကားနိန္တုန္း။ ေဒပိုင္လွပေရ ျမင္ကြင္း ျပည္႔ျပည္႔စံုစံု ငါမျမင္ရဗ်ာလ္။ ေလာကၾကီးက စေစာစစီး ထြက္လားခေရအေဘာင္ရွင္ကို အအီးခ်ခ်မ္းရွိပါစီလို႔ မီးဖိုေဘးမွာလဖက္ရည္ေသာက္ပနာ  တစ္ေယာက္တည္း ေမတၱာပို႔လို႔ အဘိုးရွင္ ရွိနလီဖို႔လား။ ျမိဳ႔ျပဒီဇင္ဘာကို မုန္းပါေရ အဘိုးရွင္ .......

ခ်မ္းေက ရီပူခ်ိဳးဖို႔ Heater တိအဆင္သင္႔ရွိနိန္ေရ နိန္ရာကနိန္ နီပူခံပနာခ်ိဳးရေရရီကို ဒီဇင္ဘာေရာက္တုိင္း ေအာက္မိန္႔ပါေရ။  ႏွစ္သစ္တြက္ ႏွစ္အေဟာင္းကို လက္ျပရဖို႔ယာ။ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ၾကီးလာေရပိုင္ ငါ႔ရို႔တိလဲ အသက္တိၾကီးပါလတ္ကတ္ေတ။ လုပ္ခသမွ်အမွားတိကုိ ျပန္ပနာသံုးသပ္ျပီးေက အေကာင္းဆံုးကိုလုပ္ဖို႔  ဆံုးျဖတ္ခ်က္တိခ်။ ခ်မ္းအီးလွေရ ဒီဇင္ဘာကို ငါ႔ရို႔ အလြမ္းတိနဲ႔ ျဖတ္ေက်ာ္ကတ္ရဖို႔သိ........

အားတင္းထားပါေ၀

ညီမေခ်

ငိုထားမွန္းသိသာေရမ်က္လံုးတိနဲ႔ ငါ႔ညီမ အေခ်လဲမဟုတ္ အမိကိုေအာက္မိန္႔လို႔ ငိုထားေရဆုိေ၀ါ...
ဖ်ားလို႔ အိမ္ကပီးေရ ႏြီးထြီးမွဳတိကို ေတာင္႔တျပီးေကငိုစြာကို နားလည္မိေရေ၀... အိမ္နဲ႔၀ီးေရလူက ညီမေခ်တစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ဆုိေစာ္ကို ေခါင္းထဲမွာထည္႔ထားလိုက္နန္း...
တျခားလူတိ ေဒေ၀ဒနာကိုေက်ာ္ျဖတ္ႏုိင္ေက ညီမေခ်ကလူထဲက လူမဟုတ္လား ရင္ဘတ္ထဲက နာၾကင္မွဳတိကို ေခါက္ထားလိုက္တစ္ခ်က္ေခ်...
ေထာထိုမွာ ညီမေခ်နိန္ခ်င္ေရအိမ္ တစ္ရက္ျပီးတစ္ရက္ နီးကပ္လာယာ အားတင္းထားပါေ၀...

ေလာကၾကီးမွာ ညီမေခ်ထက္ ဆိုးေရလူတိအမ်ားၾကီး မိဖမရွိေရအေခ်တိ ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္မစားရေရလူတိ
အဘာ အမင္ဇာသူလဲဆုိေစာ္ကို မသိဘဲနဲ႔ ၾကီးျပင္လာေရ လူတိလဲ အမ်ားၾကီး ကုိယ္႔ဘ၀ကို ကိုယ္အားမငယ္ပါေက႔ေ၀...
လူတိုင္း ကိုယ္ေလာင္းေခ်ကို ကိုယ္တတ္ႏိုင္သမွ် အားတင္းျပီးေက ေလွာ္နိန္ကတ္စြာမွာ ညီမေခ် မေလွာ္ပဲနဲ႔ ရပ္ပနာ က်န္ဟိခဖို႔လား
ကမ္းက မ၀ီးဗ်ာလ္ညီမေခ် အားတင္းထားပါေ၀...

စိတ္ဓါတ္က်ေရ အခ်ိန္တိုင္း အားငယ္ေရ အခ်ိန္တိုင္း နိန္မေကာင္းျဖစ္ေရ အခ်ိန္တိုင္း မယ္မယ္နာမည္ကို ေအာ္ပနာငိုဖို႔လား အေဘာင္ရွင္နာမည္ကို ေအာ္ပနာငိုဖို႔လား ငိုပါေ၀... ယေက႔ေလ ဆီးေသာက္ဖို႔ အစာအခ်ိန္မွန္စားဖို႔ေတာ႔ မပ်င္း မေၾကာက္ေက႔ ေယျပီးနာ အထီးက်န္လို႔ ဆိုျပီးေကေတာ႔ မငိုေက႔နန္း...
ခ်စ္ဖုိ႔ေကာင္းေရ မိသားစုက ညီမေခ်နားမွာ အျမဲတမ္းရွိနိန္စြာကိုေတာ႔ မမိန္႔စီခ်င္ေ၀ သူရို႔တိလဲ ညီမေခ် ေဒ၇ီျပင္ၾကီးကို အျပံဳးနဲ႔ရင္ဆုိင္ႏုိင္ေရဆိုပနာ တနိန္ရာက ေစာင္႔ၾကည္႔နိန္ကတ္ေတ သူ႔ရို႔နားကို ေရာက္ဖုိ႔ေကာင္းမလိုဗ်ာလ္ ညီမေခ် အားတင္းထားပါေ၀...

ေျပာစရာတစ္ခုက်န္ခသိေရ ညီမေခ် ငိုေကအရုပ္ဆုိးေရ မငိုေက႔နန္း... ပန္းတကာ႔ပန္းမွာ အျပံဳးပန္းက အလွဆံုးပါေ၀... ယင္းပန္းေခ်ကို ငါ႔ညီမေခ် အျမဲတမ္းပန္းဆင္ႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစား...
အိမ္လြမ္းေရ ေတးျခင္းတိကုိေဂ်းယာ နားမေထာင္ေက႔နန္း... မီးေလာင္ရာကို လီမပင္႔ပါေက႔ေ၀ ညီမေခ်...

အားတင္းထားပါေ၀
အားတင္းထားပါေ၀
အားတင္းထားပါေ၀...