Pages

Tuesday, November 29, 2011

Quote

1.In this life we cannot do great things, we can only do small things with great love. (Mother Teresa of Calcutta)

2.The Death never drops any hints.

3.Publicity is the easy thing but popularity is the hard one.

4.The lack of experience makes impatience.

5.Everybody measures things with the yardstick of his own views.

6.Such a large of money are nothing for someone who knows that we will be naked the end of life.

7.There are a lot of fair-weather friends in our life. Please try to save their life. If we cannot do, just neglect them.

8.We are not only the black sheep but also the white elephant if we waste our time.

9.There is no service to repair the regrets.

10.Please respect yourself.

Monday, November 28, 2011

လူ႔ဘ၀၏ အၾကီးမားဆံုး အသိတရား (၁၄) ခ်က္

၁။ လူ႔ဘ၀၏ အၾကီးမားဆံုး ရန္သူေရ မိမိကိုယ္တုိင္ျဖစ္ေတ။

၂။ လူ႔ဘ၀၏ အၾကီးမားဆံုး ဆံုရံွဳးျခင္းေရ မိမိ၏မာနေၾကာင္႔ျဖစ္ေတ။

၃။ လူ႔ဘ၀၏ အၾကီးမားဆံုး အသိမဲ႔ျခင္းေရ မိမိ၏ကိုယ္ကိုလိမ္လည္ေနျခင္းျဖစ္ေတ။

၄။ လူ႔ဘ၀၏ အၾကီးမားဆံုး ၀မ္းနည္းျခင္းေရ မိမိ၏မနာလို၀န္တိုစိတ္ေၾကာင္႔ျဖစ္ေတ။

၅။ လူ႔ဘ၀၏ အၾကီးမားဆံုး မွားယြင္းျခင္းေရ မိမိ၏စိတ္စိတ္ဓါတ္က်ဆင္းျခင္းပင္ျဖစ္ေတ။

၆။ လူ႔ဘ၀၏ အၾကီးမားဆံုး ျပစ္မွဳျပဳျခင္းေရ မိမိ၏အႏိုင္က်င္႔လိုေရစိတ္ဓါတ္ေၾကာင္႔ျဖစ္ေတ။

၇။ လူ႔ဘ၀၏ အၾကီးမားဆံုး သနားစရာေကာင္းျခင္းေရ မိမိ၏စိတ္အားငယ္မွဳျဖစ္ေတ။

၈။ လူ႔ဘ၀၏ အၾကီးမားဆံုး ေလးစားခံရျခင္းေရ မိမိ၏စိတ္ဓါတ္ၾကံခုိင္ျခင္းျဖစ္ေတ။

၉။ လူ႔ဘ၀၏ အၾကီးမားဆံုး စီးပြါးပ်က္ရျခင္းေရ မိမိ၏ကိုယ္ပိုင္အနာဂါတ္ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ကင္းမဲ႔ျခင္းေၾကာင္႔ျဖစ္ေတ။

၁၀။ လူ႔ဘ၀၏ အၾကီးမားဆံုး ခ်မ္းသာျခင္းေရ မိမိ၏က်န္းမာေရးေကာင္းျခင္းျဖစ္ေတ။

၁၁။ လူ႔ဘ၀၏ အၾကီးမားဆံုး အေၾကြးသံသရာျဖစ္ျခင္းေရ လူမွဳေရးေၾကြးသံသရာျဖစ္ေတ။

၁၂။ လူ႔ဘ၀၏ အၾကီးမားဆံုး လက္ေဆာင္မြန္သည္ မိမိ၏သည္းခံခြင္႔လႊတ္တတ္ေတ စိတ္ဓါတ္ပင္ျဖစ္ေတ။

၁၃။ လူ႔ဘ၀၏ အၾကီးမားဆံုး လိုအပ္ခ်က္ေရ မိမိ၏အၾကင္နာတ၇ားေမတၱာစိတ္ဓါတ္ျဖစ္ေတ။

၁၄။ လူ႔ဘ၀၏ အၾကီးမားဆံုး ပီတိသည္ အလွဳဒါနျပဳျခင္းျဖစ္ေတ။


(ပဲခူးကြမ္ရင္စီ ဘုရားေက်ာင္း ဓမၼလက္ေဆာင္)

Friday, November 25, 2011

အားတင္းထားပါေ၀

ညီမေခ်

ငိုထားမွန္းသိသာေရမ်က္လံုးတိနဲ႔ ငါ႔ညီမ အေခ်လဲမဟုတ္ အမိကိုေအာက္မိန္႔လို႔ ငိုထားေရဆုိေ၀ါ...
ဖ်ားလို႔ အိမ္ကပီးေရ ႏြီးထြီးမွဳတိကို ေတာင္႔တျပီးေကငိုစြာကို နားလည္မိေရေ၀... အိမ္နဲ႔၀ီးေရလူက ညီမေခ်တစ္ေယာက္တည္း မဟုတ္ဆုိေစာ္ကို ေခါင္းထဲမွာထည္႔ထားလိုက္နန္း...
တျခားလူတိ ေဒေ၀ဒနာကိုေက်ာ္ျဖတ္ႏုိင္ေက ညီမေခ်ကလူထဲက လူမဟုတ္လား ရင္ဘတ္ထဲက နာၾကင္မွဳတိကို ေခါက္ထားလိုက္တစ္ခ်က္ေခ်...
ေထာထိုမွာ ညီမေခ်နိန္ခ်င္ေရအိမ္ တစ္ရက္ျပီးတစ္ရက္ နီးကပ္လာယာ အားတင္းထားပါေ၀...

ေလာကၾကီးမွာ ညီမေခ်ထက္ ဆိုးေရလူတိအမ်ားၾကီး မိဖမရွိေရအေခ်တိ ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္မစားရေရလူတိ
အဘာ အမင္ဇာသူလဲဆုိေစာ္ကို မသိဘဲနဲ႔ ၾကီးျပင္လာေရ လူတိလဲ အမ်ားၾကီး ကုိယ္႔ဘ၀ကို ကိုယ္အားမငယ္ပါေက႔ေ၀...
လူတိုင္း ကိုယ္ေလာင္းေခ်ကို ကိုယ္တတ္ႏိုင္သမွ် အားတင္းျပီးေက ေလွာ္နိန္ကတ္စြာမွာ ညီမေခ် မေလွာ္ပဲနဲ႔ ရပ္ပနာ က်န္ဟိခဖို႔လား
ကမ္းက မ၀ီးဗ်ာလ္ညီမေခ် အားတင္းထားပါေ၀...

စိတ္ဓါတ္က်ေရ အခ်ိန္တိုင္း အားငယ္ေရ အခ်ိန္တိုင္း နိန္မေကာင္းျဖစ္ေရ အခ်ိန္တိုင္း မယ္မယ္နာမည္ကို ေအာ္ပနာငိုဖို႔လား အေဘာင္ရွင္နာမည္ကို ေအာ္ပနာငိုဖို႔လား ငိုပါေ၀... ယေက႔ေလ ဆီးေသာက္ဖို႔ အစာအခ်ိန္မွန္စားဖို႔ေတာ႔ မပ်င္း မေၾကာက္ေက႔ ေယျပီးနာ အထီးက်န္လို႔ ဆိုျပီးေကေတာ႔ မငိုေက႔နန္း...
ခ်စ္ဖုိ႔ေကာင္းေရ မိသားစုက ညီမေခ်နားမွာ အျမဲတမ္းရွိနိန္စြာကိုေတာ႔ မမိန္႔စီခ်င္ေ၀ သူရို႔တိလဲ ညီမေခ် ေဒ၇ီျပင္ၾကီးကို အျပံဳးနဲ႔ရင္ဆုိင္ႏုိင္ေရဆိုပနာ တနိန္ရာက ေစာင္႔ၾကည္႔နိန္ကတ္ေတ သူ႔ရို႔နားကို ေရာက္ဖုိ႔ေကာင္းမလိုဗ်ာလ္ ညီမေခ် အားတင္းထားပါေ၀...

ေျပာစရာတစ္ခုက်န္ခသိေရ ညီမေခ် ငိုေကအရုပ္ဆုိးေရ မငိုေက႔နန္း... ပန္းတကာ႔ပန္းမွာ အျပံဳးပန္းက အလွဆံုးပါေ၀... ယင္းပန္းေခ်ကို ငါ႔ညီမေခ် အျမဲတမ္းပန္းဆင္ႏိုင္ေအာင္ၾကိဳးစား...
အိမ္လြမ္းေရ ေတးျခင္းတိကုိေဂ်းယာ နားမေထာင္ေက႔နန္း... မီးေလာင္ရာကို လီမပင္႔ပါေက႔ေ၀ ညီမေခ်...

အားတင္းထားပါေ၀
အားတင္းထားပါေ၀
အားတင္းထားပါေ၀...

Saturday, November 19, 2011

ခံစားခ်က္အတိုင္း ပံုေဖၚႏိုင္ပါေရ

စကားလံုးတစ္လံုးတည္းမွာ မတူညီေရအဓိပါယ္တိ အမ်ားၾကီးနက္....


(၁၇.၁၁.၂၀၁၁ ၾကာသပေတးနိန္႔) မိုးထကပင္ ၾကားရေရသတင္းတစ္ခု တစ္ရက္လံုး ရင္ထဲမွာ ဆို႔နလီေရ။ စင္ကာပူေရာက္ ျမန္မာအပ်ိဳမေခ်တစ္ေယာက္ တိုက္ထက္ကခုန္ခ်လို႔ သီေၾကာင္းၾကံလားေရလတ္။ ၾကက္သီးတိ ျဖျဖန္းထလားေရ။ သီေရအေၾကာင္းကလဲ သူ႔ရည္းစားထားပခလို႔လတ္။ ညဥ္႔ခါလဲအိပ္မေပ်ာ္လီ။ သူ႔ခ်စ္ေတ လူတစ္ေယာက္ေၾကာင္႔ ဘ၀ကိုစြန္႔ပနာ သတ္သီလားေရ။ သူ႔ကိုခ်စ္ေတလူတိ သူ႔ေၾကာင္႔ ဇာေလာက္ပူေဆြးနလီဖို႔ဆုိေစာ္ကို သူကေတာ႔ သိဖို႔မဟုတ္ဗ်ာလ္။

အမိကမြီးျပီးေက ဇာမဟုတ္ေတ တစိမ္းေယာက္က်ားတစ္ေယာက္တြက္ သတ္သီလားလို႔ အျပစ္တင္ခံရေရ ယင္းမမကိုလဲ သနားေရ ေဒၚသျဖစ္ေတ ယူက်ံဳးမရျဖစ္မိေရ။ ေဒလူတိတြက္ ယင္းေယာက္က်ားက ဇာတစ္ခု မဟုတ္ေက႔ေလ႔ သူ႔ဘ၀တစ္ခုလံုးကို တန္ဖိုးမထားဘဲ စြန္႔ရေလာက္ေအာင္ထိ သူ႔တြက္အေရးၾကီးလို႔မနားေယ။ မိဘတိဇာပိုင္ခံစားရဖို႔လဲ လံုး၀မစိုင္းစားခဘဲ အေတြးမွားတစ္ခုက ေနာက္ဘ၀အဖန္ငါးရာကိုစိန္ေခၚပနာ သူ႔ဘ၀တစ္ခုလံုးနဲ႔ ေလာင္းပလိုက္ေတ။ ( အဖန္ငါးရာမွာ ေနာက္ဆံုးဘ၀ျဖစ္ပါစီလို႔ ဆုေတာင္းပီးပါေရ... )။ သူနာျပဳဘြဲ႔ သူမ်ားကိုကယ္ဖုိ႔သင္ထားေရ အတတ္ပညာက အဆံုးမွာ သူ႔ကိုမကယ္ႏိုင္ခ။

သမီးရည္းစားႏွစ္ေယာက္ လမ္းခြဲလိုက္ ျပတ္လိုက္ ေဒခ်င္႔က ငရုတ္ဆံုနဲ႔ က်မြီ႔ပိုင္ ခြဲထားလို႔မရေရ အရာတိရာမနား။ ယင္းနဲ႔လို႔ သူခ်စ္ေတ ယင္းေယာက္က်ားမွာလဲ အျပစ္မရွိလို႔ အကြ်န္ထင္ေရ။ လူတစ္ရာမွာ 99% ကအခ်စ္ဦးနဲ႔ ရကတ္စြာကမဟုတ္။ ေဒကုေခတ္မွာဆိုေက ပိုေတာင္ဆိုးသိေရ ႏွလံုးသားထက္ ဦးေႏွာက္ကို ပိုစိုင္းစားပါလတ္ကတ္ေတ။ အခ်စ္မပါေရ အိမ္ေထာင္ေရး မတည္ျမဲဆိုေစာ္ မွန္ခ်င္လဲမွန္ႏိုင္ေရ။ ယေက႔ေလ အိမ္ေထာင္တည္ျမဲဖို႔တြက္ နားလည္မွဳအဓိကလို႔ထင္ေရ။ အိမ္ေထာင္ေရးတစ္ခုတည္းမဟုတ္ အရာအားလံုးေစာ္ နားလည္မွဳရွိေက အဆင္ေျပႏိုင္ေရ။

အခ်စ္ဆိုေစာ္ စြန္႔လြတ္ျခင္း ပိုင္ဆုိင္ျခင္း ၀မ္းနည္းျခင္း ပူေဆြးျခင္း ေလာင္ကြ်မ္းျခင္း ေပ်ာ္ရြင္ျခင္း အနစ္နာခံျခင္း နားလည္မွဳ အင္း ရြီးဖို႔ဆုိေက အမ်ားၾကီးရသိေရ။ စာလံုးရာတစ္လံုးတည္း သတ္သတ္မွတ္မွတ္ အဓိပါယ္ဖြင္႔ဆိုလို႔မရေရ အထဲမွာ ေဒလူတိရူးသြပ္ကတ္ေတ အခ်စ္ကလဲ အပါအ၀င္ရာမနားေယ။ အခ်စ္ဆုိေစာ္ (-)ကြက္လပ္ပါ လို႔ေျပာေရ အစ္ကိုတစ္ေယာက္စကားကို ကေကာင္းသေဘာက်မိေရ။ ဟုတ္ေတ ကိုယ္ဇာပိုင္ခံစားနိန္ရလဲ ခံစားနိန္ရေရ အေပၚမွာ ယင္းကြက္လပ္ေခ်ကို ျဖည္႔ပနာ လူတိ ေျပာတတ္ကတ္ေတ။ ေၾကကြဲနိန္ေရ အခ်ိန္မွာ အခ်စ္ကေၾကကြဲျခင္း။ ေပ်ာ္ရြင္နိန္ေရ အခ်ိန္မွာ အခ်စ္ကေပ်ာ္ရြင္ျခင္း။ ယင္းနဲ႔လို႔ မိုနာလီဇာအျပံဳးကို အဓိပါယ္အတိအက် သတ္မွတ္လို႔မရေရပိုင္ ေဒအခ်စ္ကို တစ္ေယာက္လဲ တိက်ေရစကားလံုးနဲ႔ စာမဖြဲ႔ႏိုင္ပါ။

ယင္းနဲ႔လို႔ ၾကိဳက္ေတပိုင္ ပံုေဖၚပါ ခံစားရေရပိုင္ ကြက္လပ္ျဖည္႔ကတ္ပါ.... :P

Friday, November 11, 2011

၁၁.၁၁.၂၀၁၁ (ေသာၾကာနိန္႔)


  The most beautiful day, the most beautiful time, the most beautiful world. :) 11-11-11(10:00AM)


-ရင္ထဲက ျဗဳန္းခနဲထြက္ေပၚလာေရ ခံစားခ်က္တစ္ခုေၾကာင္႔ ဘ၀ႏွစ္ခုပိုပနာ နီးစပ္လားေရ နိန္႔တနိန္႔စြာ   ၁၁.၁၁.၁၁ ျဖစ္နခီေရ...

-မထင္မွတ္ဘဲနဲ႔ ငါ႔ဘ၀ထဲကို ေရာက္မွန္းမသိရာက္လာစြာ ရီွ႔ဘ၀ရစက္ေၾကာင္႔လား...

-ဇာျပသာနာပင္လာလာ လက္ႏွစ္ဘက္ကို နေနာင္းတြဲပနာရင္ဆိုင္ဖို႔ သတၱိတိထြက္ေပၚလာစြာ အခ်စ္ရဲ႔စြမ္းအားေၾကာင္႔ရာထင္ေရ...

-ငါ႔ဘ၀တစ္ခုလံုးကို တာ၀န္ယူဖို႔ ယံုၾကည္မွဳအျပည္႔ရွိေရလို႔ နင္ေျပာခေရနိန္႔က နင္စြာ ငါ႔ဘ၀ HERO မလားေယလို႔ ရင္ထဲမွာ ပီတိတိနဲ႔ ဆို႔နစ္နိန္ခေရ...

-ငါ႔ရို႔တိရွီ႔မွာ မျမင္ရေရကံၾကမၼာက ေစာင္႔ၾကိဳနိန္ေကေလ႔ေသာ ငါရင္ထဲက စကားလံုးတိက နင္႔တြက္ အင္အားျဖစ္ပါစီလို႔ေမွ်ာ္လင္႔မိယင္႔  ...

ငါရို႔အတူတူ ျပံဳးကတ္ဖို႔
ငါရို႔အတူတူ ရယ္ကတ္ဖို႔
ငါရို႔အတူတူ ၀မ္းသာကတ္ဖို႔
ငါရို႔အတူတူ ၀မ္းနည္ကတ္ဖို႔
ငါရို႔အတူတူ ငိုကတ္ဖို႔
ငါရို႔အတူတူ နာၾကင္ကတ္ဖို႔
ငါ႔ရို႔အတူတူ ဘ၀ကို ခ်ိဳတစ္ခါ ခါးတစ္လွည္႔႔နဲ႔ ျမည္းစမ္းၾကည္႔ကတ္ေမ.... 

တစ္စံုတစ္ေယာက္တြက္.....






Thursday, November 10, 2011

တန္းေဆာင္မုန္းလျပည္႔

အာကာထက္မွာ လမင္းၾကီးထိန္ထိန္သာနိန္ဗ်ာလ္ေထာ...




အိန္ေျဒတိနဲ႔လွနိန္ေရ မမေခ်တစ္ေယာက္ပိုင္ လမင္းၾကီးကို ဇာေလာက္ပင္တိမ္တိ ဖံုးထားဖံုးထား သူ႔အလင္းေရာင္က ကမာၻျမီကို လြမ္းမိုးနိန္ေအာင္ အေရာင္ေတာက္ပနလီယင္႔။ ခိုးစားလျပည္႔လို႔ေခၚေရ (တန္ေဆာင္မုန္းလျပည္႔) ေဒနိန္႔ ေဒအခိ်န္ခါ ဇာတိျမီမွာ ဇာေလာက္ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းမယ္မသိ႔။ အေခ်ခါ တစ္အိမ္၀င္ တစ္အိမ္ထြက္ အုန္းသီးေတာင္းခေရ မရေက႔ ခိုးကတ္စြာတိကို စိုင္းစားလိုက္ေက ညစာကပုိင္ ခံစားရတုန္းသိ႔။

လျပည္႔တကာ လျပည္႔ထဲမွာ တန္ေဆာင္းမုန္းလျပည္႔က အလင္းေရာင္အေတာက္ပဆံုး အၾကီးမားဆံုး။ ဗုဒ္ဓဘာသာ ထြန္းကားေရ အကြ်န္႔ရို႔အဖရခိုင္ျပည္မွာ အင္က်ီအျဖဴ ဒေယာ ထဘီ ေယာဂီေရာင္နဲ႔ဇာေလာက္ၾကည္ညိဳစရာ ေကာင္းေရဆုိစြာကို စိုင္းစားလိုက္ေကေတာင္ ၾကက္သီးထစီေရ။ အိမ္ျပန္ခ်င္ေရ အိမ္ျပန္ခ်င္ေရလို႔ ေအာ္စြာလဲ အၾကိမ္ေပါင္းမနည္းဗ်ာလ္။ ေဒပိုင္အခ်ိန္တိဆိုေက အိမ္ျပန္ခ်င္ေရ ေရာဂါပိုးက ပိုလို႔ထလာေရ။

ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို အျမဲတမ္းေခၚလားေရ ေဘာင္ဘာင္နဲ႔ၾကီးၾကီးကိုလဲ ေအာက္မိန္႔ေရ။ မုန္႔ဖိုးေဖ႔ခ်ာပီးေရ ဖုိးဖိုး ေမေမ ထြီထြီ မာမာကိုလဲ ေအာက္မိန္႔ေရ။ အင္က်ီအသစ္၀ယ္ပီးေရ မၾကီးကိုလဲ ေအာက္မိန္႔ေရ။ ထမင္းတူတူခ်က္စားခေရ သူငယ္ခ်င္းတိကိုလဲ ေအာက္မိန္႔ေရ။ ဖေယာင္းတိုင္ ေဖခ်ာ႔နဲ႔ရွီခိုးခေရ အိမ္ေဘးနားက အဘုိးရွင္ အေဘာင္ရွင္တိကိုလဲ ေအာက္မိန္႔ေရ။ မုန္႔ဖိုးေဖခ်ာလုိက္ေတာင္းခေရ ဆရာ ဆရာမတိကိုလဲ ေအာက္မိန္႔ေရ။ ေမယူျမစ္နံေဘးက မီးပံုးတိနဲ႔က်က္သေရရွိနိန္ေရ ေစတီေတာင္ကိုလဲ ေအာက္မိန္႔ေရ။ လူၾကီးလူငယ္တိနဲ႔ စည္ကားနိန္ေရ ဇာတိျမီကိုလဲ ေအာက္မိန္႔ေရ။

တန္ေဆာင္မုန္းလျပည္႔ညမွာ ေဇာ္ဂ်ီေဖာ္စပ္ေတ မိုင္းဇလီကိုစားေက အသက္ရွည္ေရလတ္။ေဇာ္ဂ်ီေဖာ္စြာကိုမစားရလို႔ ျမန္မာဆုိင္က နန္းဆီနဲ႔သုပ္ထားေရ မိုင္းဇလီကိုစားပစ္ခီယင္႔။ Market ကအုန္းသီး၀ယ္ပနာ သူမ်ားအိမ္ကခိုးထားေရ အုန္းသီးရည္မွတ္ပနာ ေသာက္ပစ္ခီယင္႔။ လေရာင္ကို အေသအခ်ာမခံစားရဘဲ ျမိဳ႔ျပမီးအလင္းရာင္နဲ႔ ရွိနိန္ေရ တန္းေဆာင္မုန္းလျပည္႔ည ေနာက္ထပ္ဇာနည ၾကံဳရဖို႔သိ႔လဲ။
ျပီးလားျပန္ယာ တန္းေဆာင္းမုန္း လျပည္႔ညတစ္ည။ အခန္းထဲကနိန္ အကြ်န္႔ႏွလံုးသား ရွိနိန္ေရနိန္ရာကို ေမွ်ာ္ပနာလြမ္းမိပါယင္႔...

မေတာင္႔တပါဗ်ာလ္...

မေအာက္မိန္႔ပါဗ်ာလ္...

(10/11/2011 Thursday )

Sunday, November 6, 2011

တစ္ရာသီ


 


မိုးရာသီကိုရူးရူးမွဳးမွဳး ျဖစ္နိန္ေရငါ
ကံ႔ေကာ္ပန္းၾကိဳက္လို႔ နင္႔ပါးစပ္မွာ အရူးလတ္
ကဗ်ာမဆန္ စာမဆန္
နင္ပီးခေရ ေမ်ာက္ရုပ္
ငါ႔အိပ္ရာေဘးမွာ ရွိနလီယင္႔

ဘ၀ပါ ႏွလံုးသားပါ
တတည္႔က်ေအာင္
နင္သံုးခေရ လက္နက္က
ကေကာင္းျပင္းထန္ခေရ

တုိက္ဆုိင္လို႔ွရွိခေက
ကံ႔ေကာ္ပြင္႔ေရ အခ်ိန္မွာ မိုးရြားခေက
ငါ႔ကို နင္အတြက္ေပၚလီဖို႔လား
နင္႔အတြီးတိရွိနိန္ေရ မြီၤးရပ္ျမီမွာ
ငါ႔စိတ္တိလဲ ရွိလီေရ

ေဒမိုးတိလဲ ငါ႔ကိုႏွိပ္စက္လြန္းေရ
ျဖစ္ႏိုင္ေက ငါ႔အလြမ္းတိ အခ်စ္တိကို
Discount ခ်ျပီးေရာင္းပလိုက္ခ်င္ေရ
နင္႔အတြက္ အသံုးမ၀င္ပါ
အသံုးမ၀င္ေရ ေဒခ်င္႔တိကို
ငါဇာလုပ္သင္႔ေလ

တစ္သက္လံုး မ၀ီးပါလို႔
အတြီးတိနဲ႔ ေပ်ာ္နိန္ခေရငါ
အိပ္မက္တိပိုင္ လြင္႔စိုင္လခဗ်ာလ္

နင္႔နဲ႔ငါ႔ၾကား တစ္ရာသီ
ေဒတစ္ရာသီ တစ္ရာသီတည္းရာ
နင္႔မ်က္၀န္းကို ငါပိုင္ဆုိင္ခေရအခ်ိန္....




Saturday, November 5, 2011

ေပ်ာ္ရြင္မွဳတိနဲ႔ အခ်စ္အဓိပၸါယ္

ေနာက္ဘ၀တိတြက္ပါ ဇရန္တင္ျပီး နင္႔နဲ႔ခ်စ္လားခြင္႔ျပဳနန္း

၁ - သူ႔အလွေၾကာင္႔ မဟုတ္ဘဲ အခ်စ္တိေၾကာင္႔ သူလွနိန္စြာကို အခ်စ္လို႔ေခၚလား။

၂ - အႏၵာရာယ္တီြ႔ေရ အခ်ိန္ခါ ကိုယ္႔ရွီ႔က ထထီးမမားရင္ဆိုင္ပီးႏိုင္စြာကို အခ်စ္လို႔ေခၚလား။

၃ - အားငယ္နိန္ေရ အခ်ိန္ခါ ကိုယ္႔လက္ကို ကိုင္ပနာ ႏြီးထြီးမွဳပီးႏိုင္စြာကို အခ်စ္လို႔ေခၚလား။

၄ - ဇာပင္လုပ္လုပ္ အျပစ္မျမင္ဘဲ ရွိနိန္စြာကို အခ်စ္လို႔ေခၚလား။ 

(ေဒခ်င္႔ကို မ်က္ကန္းအခ်စ္လို႔ထင္ေရ)

၅ - ေသာကတိနဲ႔ စိတ္ဖီးစီးမွဳမ်ားနိန္ေရအခ်ိန္ခါ အမိအဖတိပိုင္ ရင္ခြင္ထဲမွာ အီးခ်မ္းေရ   ၾကင္နာမွဳတိနဲ႔ ႏွစ္သိမ္႔မွဳပီးႏုိင္စြာကို အခ်စ္လို႔ေခၚလား။

၆ - တြဲထားေရလက္ကို အလြယ္တကူ မျဖဳတ္ခ်စြာကို အခ်စ္လို႔ေခၚလား။

၇ - ကိုယ္႔ေမတၱာက သူ႔တြက္ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုး မျဖစ္ေစာ္ကို အခ်စ္လို႔ေခၚလား။

၈ - ဇာစာအုပ္တိလဲ ဖတ္စရာမလိုဘဲ အခ်စ္အေၾကာင္းတိ သူ႔တြက္ဆိုေက အမ်ားၾကီးေျပာတတ္လာစြာကို   အခ်စ္လို႔ေခၚလား။

၉ - အိပ္ရာႏိုးေရအခ်ိန္ခါ သူ႔အေၾကာင္းကို စိုင္းစားမိလိုက္လို႔ ကမာၻၾကီးလွပနိန္စြာကို အခ်စ္လို႔ေခၚလား။

၁၀- အထီးက်န္တိုင္း သူ႔ကိုအတြက္ေပၚစြာကို အခ်စ္လို႔ေခၚလား။

၁၁- သူပို႔ထားေရ Message ကို အၾကိမ္ေပါင္းမနည္း ဖတ္မိစြာကို အခ်စ္လို႔ေခၚလား။

၁၂ -အရူးတိပိုင္ တစ္ေယာက္တည္း ျပံဳးမိစြာကို အခ်စ္လို႔ေခၚလား။

၁၃- အရင္ထက္ပို Smart က်ခ်င္လာစြာကို အခ်စ္လို႔ေခၚလား။

၁၄- Expiry Date မရွိစြာကို အခ်စ္လို႔ေခၚလား။

၁၅- ကိုယ္႔ဘ၀တစ္ခုလံုးကို ပံုပီး၀ံ႔စြာကို အခ်စ္လို႔ေခၚလား။


ပန္းပြင္႔တိုင္းမွာ လိပ္ျပာတစ္ေကာင္ ရွိတတ္ေတ။ 

ကိုယ္ကဇာေလာက္ပင္ အရုပ္ဆုိးနလီပါတ္စီ အထီးက်န္နလီပါတ္စီ ယင္းလိပ္ျပာေခ် ကိုယ္႔အနားကို အေရာက္ရွာျပီးေက လိုက္လာလိမ္႔မယ္.....





Friday, November 4, 2011

လူ

ဇာကို "လူ" လို႔ေခၚေလ။ ေဒအသက္အရြယ္ ေရာက္နိန္ဗ်ာလ္ "လူ" ဆုိေရ အဓိပါယ္ကို မသိသိ႔။ လွန္ၾကည္႔ဖို႔ အဘိဒန္လဲ ၀ယ္လို႔မရ။ ေဒပင္လယ္ကို လက္ပစ္ကူးလီမွ ကေကာင္းသိလားဖို႔ထင္ေရ။ ရီကူးသင္ဖို႔ ဆရာေကာင္းေကာင္းတစ္ေယာက္ ရွိရဖို႔သိ။ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ရီကူး၀တ္စံု ၀ယ္ပနာ တစ္ခုကိုလဲ မၾကည္႔ဘဲနဲ႔ ေမွ်ာနီရဖို႔လား။
ဘ၀အေၾကာင္း စိုင္းစားၾကည္႔လိုက္ေက အပ်ိဳျဖန္းေခ်တိပိုင္ ရင္ခုန္ႏွဳန္းတိ ျမန္လာေရ။ ပ်စ္စုပန္မွာ ထိုင္နိန္ပနာ မျမင္ရသိေရ အနာဂါတ္တြက္လဲ စိတ္ပူေရ။ ျပီးလခေရ အတိတ္တြက္လဲ ေနာင္တတိကို ပိုင္ဆိုင္ထားသိယင္႔။ ကိုယ္႔စြာကိုယ္လဲ "မသိယာ မသိယာ" လို႔ရာ ဇာႏွစ္ေခါက္ သက္ျပင္းခ်မိေလမသိ။

"ဘ၀အေၾကာင္း ေကာင္းမစိုင္းစားေက႔, ေဒဇာတ္ခံုမွာ က်ေရနိန္ရာက တာ၀န္မထမ္းေဆာင္ေက လိုခ်င္စြာကို ရေအာင္ယူဖို႔ အားထုတ္ရကတ္ဖို႔"လို႔ အရီးမတစ္ေယာက္ ဆံုးမခေရ။ လူတစ္ေယာက္ဘ၀နဲ႔ တစ္ေယာက္ဘ၀မတူစြာကို အျပစ္ေျပာလို႔မရ။ ကုသိုလ္ကံလဲ တစိတ္တပိုင္းပါေရပိုင္ ၀ီရိယလဲရာခိုင္ႏွဳန္း အျပည္႔နီးပါးလိုအပ္ေတ။ ၾကားဖူးေရ ေဆာင္ပုဒ္ေခ်တစ္္ခုကို လားအတြက္ေပၚခီယင္႔ ဆင္ပတံုးကိုစမ္းမိေရလူက ေဒခ်င္႔ကျမြီပိုင္လို႔ေျပာဖို႔။ေနာက္ကုန္းကိုစမ္းမိေရလူက ေခ်ာနိန္ေရလို႔ေျပာဖို႔။ ဆင္တစ္ေကာင္ကို မ်က္မျမင္ေရ လူတိစမ္းပနာ ေ၀ဖန္ေရပိုင္ ဘ၀ဆုိစြာလဲ ယပိုင္ယာ။ ကုိယ္ကိုင္မိေရအတိုင္း ခံစားရကတ္ဖို႔စြာရာမနား။

ေဒနိန္႔ နိန္မေကာင္းလို႔ ခြင္႔ယူလုိက္ေတ ဆီးခန္းကိုမလားခ်င္ဘဲနဲ႔ လားခီရေရ။ ဆီးခန္းနားက Food Court ကိုေရာက္ေတခါ ဆိုင္မွာလုပ္နိန္ေရ တရုတ္မနဲ႔တူေရ မမတစ္ေယာက္ အကြ်န္နဲ႔ ေဘးကပါလာေရအေဖာ္ကို စိုက္ပနာၾကည္႔နိန္ေရ။ စိတ္ကလဲ ေဒမမကို ျမင္ဖူးေရပိုင္တြီ႔ေရ။ ဇာနားမွာ တြီ႔ခလဲ စိုင္းစားေရ စိုင္းစားလို႔မရ။ ေဒကုတေလာ အသက္အရြယ္ ၾကီးလာလို႔ထင္ေရ ဦးေႏွာက္ ျဗဳန္းခနဲဆိုေက လံုး၀စိုင္းစားလို႔မရယာ။ ဆီးခန္းက ျပန္လာေရခါ အိမ္မွာခ်က္ထားစြာ တစ္ခုလဲမရွိလို႔ ယင္းဆုိင္တန္းထဲက တစ္ဆုိင္မွာ ၀င္စားျဖစ္ေတ။ ထမင္းမွာျပီးေရခါ အအီးေသာက္ဖို႔ ယင္းမမက အနားကိုလာပနာ ဇာေသာက္ဖို႔လဲ ဆိုပနာလာမိန္းေရ။ အအီးပီးျပီးေရခါ အနားက မခြါလီယာ။ ထမင္းစားနိန္စြာကို ထိုင္ပနာၾကည္႔နိန္ေရ။ထူးဆန္းေရ တစ္မ်ိဳးလို႔ အနားက ထြက္မလားလီျမင္ယင္႔ Customers တိတြက္ ေဒခ်င္႔က မေကာင္းလို႔ ေဘးကအေဖာ္ကို ေျပာမိေရ။

ေယခါ ယင္းမမက ဗမာစကားနဲ႔ မဟုတ္တစ္မ်ိဳးမထင္ေက႔ ကိုယ္႔ျမန္မာလူမ်ိဳးျဖစ္လို႔ ၾကည္႔နိန္စြာလတ္။ ယင္းခါမွ ေကာင္းေကာင္းအားနာလားေရ။ ေအာ္ေဒမမစြာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ မွတ္မွတ္ရရသိလိုက္ေတတစ္ေယာက္ရာမနားေယလို႔ သတိရလာေရ။ ေဒအတိုင္းနိန္ေကေတာင္ ခါးကေပၚေရ ေနာက္ကုန္းဗလာက်င္းအင္က်ီ ေပါင္တစ္ပိုင္းေလာက္ရာရွိေရ စကပ္နဲ႔ လံုး၀မအပ္စပ္ေတ အ၀တ္အစားကို ၀တ္ထားလို႔ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာရွိသမွ် လူတိုင္း သူ႔ကို သတိထားမိလားကတ္ေတ။ ႏိုင္ငံျခားမွာနိန္ျပီးေက အျမင္က်ဥ္းနိန္စြာေတာင္ မဟုတ္။ ေနရာ ေဒသအလိုက္ ၀တ္တတ္ဖုိ႔လဲ လိုအပ္ေတ။ ေအာ္ ေဒခ်င္႔လဲ ေပၚျပဴလာျဖစ္ေအာင္လုပ္ေတ တနည္းရာမနားေယလို႔ ယင္းခါေတာင္ အေတြးတစ္ခ်က္ ၀င္လိုက္သိ႔ေရ။
အစ္မရို႔ ဇာလုပ္စြာလဲ စာရင္းကိုင္ အင္ဂ်င္နီယာတိလားလတ္။ သူမိန္းေရ မိန္းခြန္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိေရ။ အကြ်န္ရို႔ထက္ ၾကီးဖို႔ပံုေပါက္ေတ ယေက႔ေလ႔ ေလးစားမွဳနဲ႔ထင္ေရ မမလို႔ေခၚေရ။ ညိဳးငယ္နိန္ေရ သူ႔မ်က္လံုးက ေဒလူတိရင္ကိုထိလားေရ။ အင္း ေသခ်ာစြာတစ္ခုက အလုပ္ဟူသမွ် ဂုဏ္ရွိေရဆိုစြာကို သူမိန္႔ထားေရထင္ေရ။

ေဒကို လာေရ လူတိအမ်ားၾကီးနဲ႔ သူဆက္ဆံရေရ။ အေခ် အၾကီး ၀ါက်ီး ၀ါက်ီးမ ကအစ ႏွာဘူးတိနဲ႔လဲ ဆက္ဆံရေရလို႔ ကံမေကာင္းလတ္။ လူတိနဲ႔ ဆက္ဆံနည္း သူအတြီ႔အၾကံဳက ပီးနိန္စြာကို သူကအရိပ္မက်။ သူေျပာေရ အဆင္ျမင္႔ျမင္႔နဲ႔ ေအးကြန္ရွိေရ ရံုးခန္းမွာ လုပ္ရေစာ္မွန္ေရ။ Pressure ဆိုစြာကို သူမတြီ႔ဖူးသိလို႔ထင္ေရ။ ဇာပင္ေျပာေျပာ အလုပ္တိုင္းမွာ Pressure ရွိစြာရာ။ ကိုယ္လစာ ဇာေလာက္ယူထားေလ ယူထားေရ အေလွ်ာက္ ပီးဆပ္ရကတ္ေစာ္မနား။ တစ္ခ်ိဳ႔ အလုပ္တိဆိုေက လစာနဲ႔ မတန္မရာ ခိုင္းပနာ တစ္ခိ်ဳ႔အလုပ္တိက သက္သာေရ။ အားလံုးသူက ၀မ္းေရးဖံွဳလွံဳဖို႔တြက္ ဆင္ကိုယ္ကို စမ္းမိစမ္းရာ စမ္းနိန္ကတ္ေတ။ စိတ္မညစ္ေက႔ ကိုယ္႔ထက္ဆိုးေရ လူတိ ေလာကမွာ အမ်ားၾကီးလို႔ ျဖစ္ႏိုင္ေက အလုပ္ေျပာင္းဖို႔ ၾကိဳးစားလို႔ ႏွဳတ္ဆက္ခေရ။ ယင္းမမလဲ က်ားယို က်ားယို(အားတင္းထား အားတင္းထား)လို႔ ေျပာပနာ အနားကထြက္လခေရ။ အင္း သူေျပာစြာလဲမွန္ေရ။ အနာဂါတ္အတြက္ အကြ်န္လဲ က်ားယိုရဖို႔သိမနားေယ။

မီးပိြဳင္႔နီ နိန္စြာကို မေစာင္႔ႏိုင္လို႔ SHIT လို႔တစ္ေယာက္တည္း ေျပာနိန္ေရ လူတစ္ေယာက္ကိုလဲ တြီ႔ခေရ။ ဓါတ္ေလွကားက အထြက္ကို မေစာင္႔ႏိုင္ဘဲ ၀င္လားခေရ ၀ါဂ်ီးတစ္ေယာက္ကို စည္းကမ္းမရွိလို႔ ေျပာနိန္ေရ လူတစ္ေယာက္ကိုလဲ တြီ႔ခေရ။ Mall ထဲမွာ အရွီ႔ကကိုယ္ Queue နိန္ယင္႔သားနဲ႔ ကိုယ္ရွီ႔က ျဖတ္လုခေရ လူတစ္ေယာက္ကိုလဲ တြီ႔ခေရ။ ေအာ္လူတိလူတိ ေဒေလာက္နိန္လာကတ္ယာ သီဖို႔လဲ စက္ကန္႔နဲ႔ အမ်ွနီးကတ္လာေရ ယင္းခ်င္႔ေတာင္ မေစာင္႔ႏိုင္ကတ္။
မဟုတ္ဘဲနဲ႔ မိန္႔ကြန္ေဆာင္နိန္ကတ္စြာရွိဖို႔။ ယင္းအထဲမွာ အကြ်န္လဲ ရွီ႔ဆံုးက ပါလီဖို႔။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္အေထြေထြ။ ဇာခ်င္႔ကို လူလို႔ သတ္မွတ္ရဖို႔လဲ မသိယာ။ အားလံုးသူက ႏွလံုးတုနဲ႔ အသက္ရွင္နိန္ကတ္ေတ စက္ရုပ္တိပိုင္ဗ်ာလ္.....




Thursday, November 3, 2011

နားလည္ပီးပါ

ဇာပင္ျဖစ္ျဖစ္ ငါ႔ကိုနားလည္ပီးနန္း

အင္းငါလား စိတ္ပုပ္ေတ
မဟုတ္ အရာလူတိကိုပီးလိုက္ေက
ငါ႔မွာနည္းလီဖို႔နန္းရာ
ယေက႔ေလ႔ ငါ႔ကိုနားလည္ပီးနန္း

အင္းငါလား သူမ်ားအက်ိဳးမငွဲ႔ဘဲ အတၱၾကီးေရ
မဟုတ္ ငါ႔ကိုယ္ငါခ်စ္စြာရာ
ယေက႔ေလ႔ ငါ႔ကိုနားလည္ပီးနန္း

အင္းငါလား မလွဳ
မဟုတ္ သူရို႔တိက အလုပ္မလုပ္လို႔ ဆင္းရဲစြာ
ဇာျဖစ္လို႔လွဳဖို႔လဲ ငါ႔ေခြ်းတိနဲ႔ရွာထားရေရ ေဖ႔ခ်ာတိ
နေျမာဖို႔ေကာင္းေရ
ယေက႔ေလ႔ ငါ႔ကိုနားလည္ပီးနန္း

အင္းငါလား ဆရာခံေစာ္
မဟုတ္ သူရို႔ေျပာစြာတိကိုေဂ်းယာ နားမေထာင္ခ်င္လို႔
ယေက႔ေလ႔ ငါ႔ကိုနားလည္ပီးနန္း

အင္းငါလား ၀ါေရ
မဟုတ္ ငါ႔ကိုအထင္ေသးလားလတ္ေမ ေၾကာက္လို႔ေျပာမိစြာရာ
ယေက႔ေလ႔ ငါ႔ကိုနားလည္ပီးနန္း

အင္းငါလား အရိပ္အကဲ နားမလည္
မဟုတ္ သူရုိ႔တိလုပ္စြာကို မေစာင္႔ခ်င္လို႔ရာ
ယေက႔ေလ႔ ငါ႔ကိုနားလည္ပီးနန္း

အင္းငါလား ကိုယ္ခ်င္းစာတရားမရွိ
မဟုတ္ ယင္းလူတိကို ခခယယ မေျပာခ်င္လို႔ရာ
ယေက႔ေလ႔ ငါ႔ကိုနားလည္ပီးနန္း

အင္းငါလား
မေကာင္းစြာတစ္ခုလဲမရွိ
အားလံုး လူမ်ားထက္ေကာင္းေရ
ယေက႔ေလ႔ ငါ႔ကိုနားလည္ပီးနန္း...



Wednesday, November 2, 2011

တနိန္႔အေရာက္ လာလတ္ေမ


၀ိုးတ၀ါးၾကယ္ေခ်တိ မမွိတ္မသုန္နဲ႔
သူ႔ရုိ႔တာ၀န္ကို က်ီေအာင္ေဆာင္ရြက္နိန္ကတ္စြာကို
အလုပ္ကျပန္လာတိုင္း ျမင္ရေရ
လစႏၵာရာ သူရို႔အမင္ဆုိေက ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းေရပင္
အမင္႔ရင္ခြင္မွာ ခုိလံဳွခြင္႔ရေရ ဘ၀ ဇာနဲ႔လဲ လွဲလို႔မရ...

ျမိဳ႔ျပဂုဏ္ျဒပ္တိေအာက္မွာ စည္းစိမ္တိနဲ႔
သူရို႔တိတြက္ သာယာနိန္ေရေထာ
စိတ္ဖီးစီးမွဳတိ ဒဇိုင္းမ်ိဳးစံုနဲ႔
နိန္ရာတိုင္းက ထိုးနက္နိန္ကတ္ေတ...

Man-made တိနဲ႔တန္ဆာေဆာင္ထားေရ နိန္ရာမွာ
အကြ်န္႔ရင္က ကႏၱာရသက္သက္ပါ
ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းတိ တပံုတေခါင္းနဲ႔
ဆာေလာင္နိန္ေရ ၾကင္နာမွဳတိကို ေက်ာခိုင္းပနာ
အိမ္လြမ္းေရ မ်က္၀န္းတိကို ၀ွက္ကြယ္ထားမိေရ...

ရိုေသကိုင္းရွိုင္းမွဳနဲ႔ ဂါရ၀တရားတိ
အေရာင္ပင္ ရွာမတြီ႔ကာ
ဟန္ေဆာင္မွဳတိေအာက္က မ်က္ႏွာဖံုးတပ္ထားေရ
ပကတိမ်က္ႏွာတိကိုလဲ တြီ႔ခရယင္႔...

စုတ္ခ်က္ဆြဲမေကာင္းလို႔ ျဖစ္ပ်က္နိန္ေရ
ပန္းခ်ီးကားတစ္ခ်က္ပိုင္
ၾကည္႔ေပ်ာ္ရူေပ်ာ္ေတာင္ မျဖစ္ေတ
ေဒဘ၀ကို ရုန္းကန္ရင္း
နက္ျဖန္ထဲက တစ္ရက္မွာ
ေရာက္ေအာင္ျပန္လာလတ္ပါမယ္........