လက္ဘက္ရည္ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ ထြန္းဦးနဲ႔ သာထြန္းဆိုေရ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ အမိကိုဇာေလာက္ခ်စ္ေၾကာင္း တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္အားက်မခံ ေျပာနိန္ကတ္ေတ။
ထြန္းဦး -ငါေလ ေလာကမွာ မမ ႏွစ္ေယာက္ကိုရာခ်စ္ဖူးေရ။
သာထြန္း -ဇာသူေလ။
ထြန္းဦး -အမိနဲ႔ မယားမလားေယ။
သာထြန္း -မင္း အမိကိုခ်စ္ေတ သားဆိုမနားတနားက။ ေဒကု ဇာက မယားနာမည္ဘာ ပါလာေလ။
ထြန္းဦး -အူးမင္းကလဲ ငါ အမိ႔ကိုဇာေလာက္ခ်စ္ေလဆိုစြာ မင္းသိလို႔လား။
သာထြန္း - ေျပာျပပလင္႔ေယ။
ထြန္းဦး -အသီးအႏွံ၀ယ္ေကေတာင္မွ အမိကိုအၾကီးပီးေရ မယားကိုအငယ္႔ေခ်ရာပီးေရ။
သာထြန္း -အူးမင္းကေ၀ အမိကို အၾကီးပီးေရဆိုေက အလွပ သားလိမၼာမနားကု ။ ဇာအသီးလဲ၀ယ္ပီးစြာ။
ထြန္းဦး -ရွာက္သီးနဲ႔ စပ်စ္သီး။
ရယ္ေမာရင္း ဘ၀အေညာင္းေခ်တိ ေျပႏုိင္ကတ္ပါစီ။
ထြန္းဦး -ငါေလ ေလာကမွာ မမ ႏွစ္ေယာက္ကိုရာခ်စ္ဖူးေရ။
သာထြန္း -ဇာသူေလ။
ထြန္းဦး -အမိနဲ႔ မယားမလားေယ။
သာထြန္း -မင္း အမိကိုခ်စ္ေတ သားဆိုမနားတနားက။ ေဒကု ဇာက မယားနာမည္ဘာ ပါလာေလ။
ထြန္းဦး -အူးမင္းကလဲ ငါ အမိ႔ကိုဇာေလာက္ခ်စ္ေလဆိုစြာ မင္းသိလို႔လား။
သာထြန္း - ေျပာျပပလင္႔ေယ။
ထြန္းဦး -အသီးအႏွံ၀ယ္ေကေတာင္မွ အမိကိုအၾကီးပီးေရ မယားကိုအငယ္႔ေခ်ရာပီးေရ။
သာထြန္း -အူးမင္းကေ၀ အမိကို အၾကီးပီးေရဆိုေက အလွပ သားလိမၼာမနားကု ။ ဇာအသီးလဲ၀ယ္ပီးစြာ။
ထြန္းဦး -ရွာက္သီးနဲ႔ စပ်စ္သီး။
ရယ္ေမာရင္း ဘ၀အေညာင္းေခ်တိ ေျပႏုိင္ကတ္ပါစီ။
No comments:
Post a Comment