Pages

Tuesday, October 25, 2011

မုဆိုးမ ဘ၀



ၾကယ္မျမင္ လမျမင္ေရ အခ်ိန္တိုင္း ေဒသမီး ေဒသားတိ မ်က္ႏွာနဲ႔ အသက္ရွင္သန္ခေရ။ လမ္းေပ်ာက္လခေရ အခ်ိန္တိုင္း ေဒရင္သြီးတိ အနာဂါတ္လမ္းကို ျမင္ပနာ ၀ိုးတ၀ါးနဲ႔ ေလ်ွက္ခေရ။

ေမေမ "သားဆယ္တန္းကို ဂုဏ္ထူးတစ္ဘာသာနဲ႔ ေအာင္ေရ" ညစာက ေျပာလာေရ သားေခ်စကား နားထဲက မထြက္လီဗ်ာလ္။ သားဆရာမလဲေျပာခေရ ေဒေကာင္ေခ်ကို ပ်ိဳးပီးေက ျဖစ္ဖို႔လတ္။ ပ်ိဳးခ်င္စြာေတာ႔ ေျပာဖို႔မလိုပါ ဆရာမ။ ကိုယ္႔သားသမီးတိ အရာလူတိနဲ႔တန္းတူ ထားခ်င္ေတာင္မက သူရို႔ထက္္သာေရ နိန္ရာမွာထားပနာ အေကာင္းဆံုးအရာတိကိုရာ ပီးခ်င္ေစာ္က မိဘတိုင္းမွာရွိေရ ေစတနာတိရာ။ ဇာပင္ျဖစ္ျဖစ္ သမီးၾကီးပါးမွာ တာ၀န္မက်ီခစြာတိတြက္ပါ ငါေတာ႔ သားေခ်တြက္ တစ္ခုခုေတာ႔ လုပ္ပီးရဖို႔။

သမီးအၾကီးျဖစ္လို႔လားမသိ ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္ပိုင္ အားကိုးရေရ။ အိမ္ျပင္မွာ ဇာျပသာနာပင္ျဖစ္ျဖစ္ ရဲရဲ၀ံ၀ံ ရင္ဆိုင္ပနာ အိမ္ကိုေရာက္မွ ငိုတတ္ေတ ေဒသမီးကိုလဲ တစ္ခါတစ္ခါ သနားမိေရ။ သူတတ္ခ်င္ေရ တကၠသိုလ္ကို ပစပ္ကေတာင္ထုတ္မေျပာ အ၀ီးသင္တတ္ပနာ ငါ႔နားမွာ အျမဲတမ္းရွိနိန္ေရ။ အင္း ကမ္းမျမင္ေရ ပင္လယ္ထဲမွာ လက္ပစ္ကူးနိန္ေရ ငါ႔ပါးမွာ သမီးနဲ႔သားစြာ ငါ႔တြက္ မယ္ခလာရာမနားေယ။ မင္းရို႔တိေၾကာင္႔လဲ ဆက္ပနာ အသက္ရွင္သန္နိန္ရစြာ အဓိပါယ္ရွိလို႔နိန္ေရ။

သူငယ္ခ်င္းတိနဲ႔တန္းတူ မုန္႔ဖို႔ေဖခ်ာမပီးႏိုင္, အ၀တ္အစား ေျပာင္ေျပာင္ထင္ထင္ မဆင္ပီးႏိုင္, က်ဳရွင္အေကာင္းမွာ မထားႏိုင္ခလို႔ ေဒအမိရင္မွာ သက္ျပင္းတတိုးေခ်စီ ခ်မိေရ။ တကၠသိုလ္တတ္နိန္ေရ သားအတြက္ သမီးၾကီးက ေျပာနိန္ဗ်ာလ္။ အရင္ခါ ေမေမစြာသူ႔ဘ၀လတ္,ေဒကုေတာ႔ခါ ေမာင္ေခ်ကို သူ႔ဘ၀တစ္ခုလံုးကို ပီးရလီပါတ္စီ သူျဖစ္ခ်င္စြာ အားလံုးကို လုပ္ပီးဖို႔လို႔ ဘ၀ကိုရင္းပနာ စိန္ေခၚနိန္ဗ်ာလ္။ ေဒခ်င္႔တိကို သားေခ် မေျပာဘဲနဲ႔ နားလည္ဖို႔လို႔ထင္ေရ။

အိမ္မွာေယာက္က်ားသား မရွိလို႔လား မဟုတ္ဘဲနဲ႔ မခ်မ္းသာလို႔လား တစ္ခါတစ္ခါ ပတ္၀န္းက်င္ပါးမွာ အထင္ေသးခံရတိုင္း သားေခ်အံၾကိတ္သံကို ျမင္ခရေရတနိန္႔ အမင္ငိုမိေရ။ တစ္ေယာက္တည္း ရင္ဆိုင္လာေရေဒဘ၀မွာ ငါ႔ရွိက မမားရပ္ပီးႏိုင္ေရ သားတစ္ေယာက္ရဲ႔ ခြန္အား အမင္႔ကိုၾကက္သီးထစီေရ။ ေဖခ်ာအဆင္မေျပလို႔ အမင္႔ပါးမွာ မပူဆာခဘဲနဲ႔ လုပ္ခ်င္ေစာ္ကို မေျပာ လုပ္သင္႔စြာကိုရာ လုပ္ကတ္ေတ ေဒသားနဲ႔သမီးေစာ္ အမင္႔တြက္ အင္အားတိရာမနားေယ။

စိတ္မေကာင္းေရမ်က္ႏွာနဲ႔ သမီးၾကီးပီးလာေရ စာကိုဖတ္ျပီးေရခါ အမင္႔ရင္ထဲမေကာင္းကာ။ သားရည္မွန္းခ်က္ကို ဒိုင္ယာရီမွာ အမင္မဖတ္လိုက္ရေကေလ႔ ေဒ၀ဒနာကို ခံစားလီရဖို႔မဟုတ္။ ႏိုင္ငံျခားကိုထြက္ပနာ အလုပ္လုပ္ဖို႔လို႔ေျပာရေလာက္ေအာင္ အသက္က ႏွစ္ဆယ္ရာရွိသိေရ။ ဘ၀ပန္းတိုင္ကို စြန္႔ပနာ လိမ္မာေရ ေဒသားကို ေဒခ်င္႔မွာေတာ႔ ေခါင္းမာနလီဗ်ာလ္။ လူတိက ေျပာကတ္ေတ ကံေကာင္းေရမနားေယ အငယ္႔ေခ်ကပင္ အမိမုဆိုးမကို လုပ္ေကြ်းနိန္ေရလို႔။ ေအာ္ငါ႔သားသမီးတိလဲ ပညာသင္ဖို႔ အရြယ္မွာ အလုပ္လုပ္နိန္ရကတ္ဗ်လ္လို႔ အားနာစိတ္တိက အမင္႔ပီတိထက္ အားၾကီးနိန္ေရ။

" မိုးသက္လီျပင္ျပီးေက လီေျပလာစျမဲပါအမင္
  အမင္ဒုကၡကို ခါးစည္းခံခသမွ် ေဒတစ္ခါနားပလိုက္ပါဖိ

  သားသမီး မ်က္ႏွာမငယ္ရေအာင္
  တစ္ေယာက္တည္းေက႔ေလ႔ ျခေသၤ႔ဆိုေရစိတ္နဲ႔ နိန္ပီးခေရ
  စံုလင္ေရမိဘပါးမွာထက္ အမင္တစ္ေယာက္တည္းပါးမွာ
  လူျဖစ္ရေစာ္ကို ပိုတန္ဖိုးထားပါေရ

  အမင္႔ကိုမြီးပီးခေ၇ အေဘာင္ရွင္ကိုလဲ ေက်းဇူးတင္ေရ
  အမင္အျပံဳးတစ္ခ်က္ သားသမီးတိ ဘ၀လမ္းကို လင္းလက္စီေရ

  ေဒမြီးနိန္ကပင္စလို႔ အမင္စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္ခ်မ္းသာမွဳတိနဲ႔
  က်န္ရွိနိန္ေရ ဘ၀ကို ျဖတ္သန္းရပါစီ
  ရင္သြီးတိတြက္ ဆက္ပနာ အသက္ရွင္သန္ပီးပါအမင္........"

49 ႏွစ္လံုးလံုး အမင္အသက္ရွင္သန္ရက်ိဳးနပ္ပါဗ်ာလ္။



4 comments:

  1. ေကာင္းေကာင္းလားဗ်ာယ္ ျငိမ္းေခ် ... အားေတာင္က်လာယာ ... အရီးအသားေကာင္းတိ ထြက္လာလို႔ ... အားက်ေရေဝး အားက်ေရ ..

    ReplyDelete
  2. ယာ...ေဒပိုင္လား....သိကားမသိ :P

    ReplyDelete
  3. အားပီးခပါယင့္...

    ReplyDelete
  4. ဖတ္ရေစာ္ ၀မ္းနဲေယ... အားတင္းထားပါ ညီမေခ်...

    ReplyDelete