လူ

ဇာကို "လူ" လို႔ေခၚေလ။ ေဒအသက္အရြယ္ ေရာက္နိန္ဗ်ာလ္ "လူ" ဆုိေရ အဓိပါယ္ကို မသိသိ႔။ လွန္ၾကည္႔ဖို႔ အဘိဒန္လဲ ၀ယ္လို႔မရ။ ေဒပင္လယ္ကို လက္ပစ္ကူးလီမွ ကေကာင္းသိလားဖို႔ထင္ေရ။ ရီကူးသင္ဖို႔ ဆရာေကာင္းေကာင္းတစ္ေယာက္ ရွိရဖို႔သိ။ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ ရီကူး၀တ္စံု ၀ယ္ပနာ တစ္ခုကိုလဲ မၾကည္႔ဘဲနဲ႔ ေမွ်ာနီရဖို႔လား။
ဘ၀အေၾကာင္း စိုင္းစားၾကည္႔လိုက္ေက အပ်ိဳျဖန္းေခ်တိပိုင္ ရင္ခုန္ႏွဳန္းတိ ျမန္လာေရ။ ပ်စ္စုပန္မွာ ထိုင္နိန္ပနာ မျမင္ရသိေရ အနာဂါတ္တြက္လဲ စိတ္ပူေရ။ ျပီးလခေရ အတိတ္တြက္လဲ ေနာင္တတိကို ပိုင္ဆိုင္ထားသိယင္႔။ ကိုယ္႔စြာကိုယ္လဲ "မသိယာ မသိယာ" လို႔ရာ ဇာႏွစ္ေခါက္ သက္ျပင္းခ်မိေလမသိ။

"ဘ၀အေၾကာင္း ေကာင္းမစိုင္းစားေက႔, ေဒဇာတ္ခံုမွာ က်ေရနိန္ရာက တာ၀န္မထမ္းေဆာင္ေက လိုခ်င္စြာကို ရေအာင္ယူဖို႔ အားထုတ္ရကတ္ဖို႔"လို႔ အရီးမတစ္ေယာက္ ဆံုးမခေရ။ လူတစ္ေယာက္ဘ၀နဲ႔ တစ္ေယာက္ဘ၀မတူစြာကို အျပစ္ေျပာလို႔မရ။ ကုသိုလ္ကံလဲ တစိတ္တပိုင္းပါေရပိုင္ ၀ီရိယလဲရာခိုင္ႏွဳန္း အျပည္႔နီးပါးလိုအပ္ေတ။ ၾကားဖူးေရ ေဆာင္ပုဒ္ေခ်တစ္္ခုကို လားအတြက္ေပၚခီယင္႔ ဆင္ပတံုးကိုစမ္းမိေရလူက ေဒခ်င္႔ကျမြီပိုင္လို႔ေျပာဖို႔။ေနာက္ကုန္းကိုစမ္းမိေရလူက ေခ်ာနိန္ေရလို႔ေျပာဖို႔။ ဆင္တစ္ေကာင္ကို မ်က္မျမင္ေရ လူတိစမ္းပနာ ေ၀ဖန္ေရပိုင္ ဘ၀ဆုိစြာလဲ ယပိုင္ယာ။ ကုိယ္ကိုင္မိေရအတိုင္း ခံစားရကတ္ဖို႔စြာရာမနား။

ေဒနိန္႔ နိန္မေကာင္းလို႔ ခြင္႔ယူလုိက္ေတ ဆီးခန္းကိုမလားခ်င္ဘဲနဲ႔ လားခီရေရ။ ဆီးခန္းနားက Food Court ကိုေရာက္ေတခါ ဆိုင္မွာလုပ္နိန္ေရ တရုတ္မနဲ႔တူေရ မမတစ္ေယာက္ အကြ်န္နဲ႔ ေဘးကပါလာေရအေဖာ္ကို စိုက္ပနာၾကည္႔နိန္ေရ။ စိတ္ကလဲ ေဒမမကို ျမင္ဖူးေရပိုင္တြီ႔ေရ။ ဇာနားမွာ တြီ႔ခလဲ စိုင္းစားေရ စိုင္းစားလို႔မရ။ ေဒကုတေလာ အသက္အရြယ္ ၾကီးလာလို႔ထင္ေရ ဦးေႏွာက္ ျဗဳန္းခနဲဆိုေက လံုး၀စိုင္းစားလို႔မရယာ။ ဆီးခန္းက ျပန္လာေရခါ အိမ္မွာခ်က္ထားစြာ တစ္ခုလဲမရွိလို႔ ယင္းဆုိင္တန္းထဲက တစ္ဆုိင္မွာ ၀င္စားျဖစ္ေတ။ ထမင္းမွာျပီးေရခါ အအီးေသာက္ဖို႔ ယင္းမမက အနားကိုလာပနာ ဇာေသာက္ဖို႔လဲ ဆိုပနာလာမိန္းေရ။ အအီးပီးျပီးေရခါ အနားက မခြါလီယာ။ ထမင္းစားနိန္စြာကို ထိုင္ပနာၾကည္႔နိန္ေရ။ထူးဆန္းေရ တစ္မ်ိဳးလို႔ အနားက ထြက္မလားလီျမင္ယင္႔ Customers တိတြက္ ေဒခ်င္႔က မေကာင္းလို႔ ေဘးကအေဖာ္ကို ေျပာမိေရ။

ေယခါ ယင္းမမက ဗမာစကားနဲ႔ မဟုတ္တစ္မ်ိဳးမထင္ေက႔ ကိုယ္႔ျမန္မာလူမ်ိဳးျဖစ္လို႔ ၾကည္႔နိန္စြာလတ္။ ယင္းခါမွ ေကာင္းေကာင္းအားနာလားေရ။ ေအာ္ေဒမမစြာ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ မွတ္မွတ္ရရသိလိုက္ေတတစ္ေယာက္ရာမနားေယလို႔ သတိရလာေရ။ ေဒအတိုင္းနိန္ေကေတာင္ ခါးကေပၚေရ ေနာက္ကုန္းဗလာက်င္းအင္က်ီ ေပါင္တစ္ပိုင္းေလာက္ရာရွိေရ စကပ္နဲ႔ လံုး၀မအပ္စပ္ေတ အ၀တ္အစားကို ၀တ္ထားလို႔ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာရွိသမွ် လူတိုင္း သူ႔ကို သတိထားမိလားကတ္ေတ။ ႏိုင္ငံျခားမွာနိန္ျပီးေက အျမင္က်ဥ္းနိန္စြာေတာင္ မဟုတ္။ ေနရာ ေဒသအလိုက္ ၀တ္တတ္ဖုိ႔လဲ လိုအပ္ေတ။ ေအာ္ ေဒခ်င္႔လဲ ေပၚျပဴလာျဖစ္ေအာင္လုပ္ေတ တနည္းရာမနားေယလို႔ ယင္းခါေတာင္ အေတြးတစ္ခ်က္ ၀င္လိုက္သိ႔ေရ။
အစ္မရို႔ ဇာလုပ္စြာလဲ စာရင္းကိုင္ အင္ဂ်င္နီယာတိလားလတ္။ သူမိန္းေရ မိန္းခြန္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိေရ။ အကြ်န္ရို႔ထက္ ၾကီးဖို႔ပံုေပါက္ေတ ယေက႔ေလ႔ ေလးစားမွဳနဲ႔ထင္ေရ မမလို႔ေခၚေရ။ ညိဳးငယ္နိန္ေရ သူ႔မ်က္လံုးက ေဒလူတိရင္ကိုထိလားေရ။ အင္း ေသခ်ာစြာတစ္ခုက အလုပ္ဟူသမွ် ဂုဏ္ရွိေရဆိုစြာကို သူမိန္႔ထားေရထင္ေရ။

ေဒကို လာေရ လူတိအမ်ားၾကီးနဲ႔ သူဆက္ဆံရေရ။ အေခ် အၾကီး ၀ါက်ီး ၀ါက်ီးမ ကအစ ႏွာဘူးတိနဲ႔လဲ ဆက္ဆံရေရလို႔ ကံမေကာင္းလတ္။ လူတိနဲ႔ ဆက္ဆံနည္း သူအတြီ႔အၾကံဳက ပီးနိန္စြာကို သူကအရိပ္မက်။ သူေျပာေရ အဆင္ျမင္႔ျမင္႔နဲ႔ ေအးကြန္ရွိေရ ရံုးခန္းမွာ လုပ္ရေစာ္မွန္ေရ။ Pressure ဆိုစြာကို သူမတြီ႔ဖူးသိလို႔ထင္ေရ။ ဇာပင္ေျပာေျပာ အလုပ္တိုင္းမွာ Pressure ရွိစြာရာ။ ကိုယ္လစာ ဇာေလာက္ယူထားေလ ယူထားေရ အေလွ်ာက္ ပီးဆပ္ရကတ္ေစာ္မနား။ တစ္ခ်ိဳ႔ အလုပ္တိဆိုေက လစာနဲ႔ မတန္မရာ ခိုင္းပနာ တစ္ခိ်ဳ႔အလုပ္တိက သက္သာေရ။ အားလံုးသူက ၀မ္းေရးဖံွဳလွံဳဖို႔တြက္ ဆင္ကိုယ္ကို စမ္းမိစမ္းရာ စမ္းနိန္ကတ္ေတ။ စိတ္မညစ္ေက႔ ကိုယ္႔ထက္ဆိုးေရ လူတိ ေလာကမွာ အမ်ားၾကီးလို႔ ျဖစ္ႏိုင္ေက အလုပ္ေျပာင္းဖို႔ ၾကိဳးစားလို႔ ႏွဳတ္ဆက္ခေရ။ ယင္းမမလဲ က်ားယို က်ားယို(အားတင္းထား အားတင္းထား)လို႔ ေျပာပနာ အနားကထြက္လခေရ။ အင္း သူေျပာစြာလဲမွန္ေရ။ အနာဂါတ္အတြက္ အကြ်န္လဲ က်ားယိုရဖို႔သိမနားေယ။

မီးပိြဳင္႔နီ နိန္စြာကို မေစာင္႔ႏိုင္လို႔ SHIT လို႔တစ္ေယာက္တည္း ေျပာနိန္ေရ လူတစ္ေယာက္ကိုလဲ တြီ႔ခေရ။ ဓါတ္ေလွကားက အထြက္ကို မေစာင္႔ႏိုင္ဘဲ ၀င္လားခေရ ၀ါဂ်ီးတစ္ေယာက္ကို စည္းကမ္းမရွိလို႔ ေျပာနိန္ေရ လူတစ္ေယာက္ကိုလဲ တြီ႔ခေရ။ Mall ထဲမွာ အရွီ႔ကကိုယ္ Queue နိန္ယင္႔သားနဲ႔ ကိုယ္ရွီ႔က ျဖတ္လုခေရ လူတစ္ေယာက္ကိုလဲ တြီ႔ခေရ။ ေအာ္လူတိလူတိ ေဒေလာက္နိန္လာကတ္ယာ သီဖို႔လဲ စက္ကန္႔နဲ႔ အမ်ွနီးကတ္လာေရ ယင္းခ်င္႔ေတာင္ မေစာင္႔ႏိုင္ကတ္။
မဟုတ္ဘဲနဲ႔ မိန္႔ကြန္ေဆာင္နိန္ကတ္စြာရွိဖို႔။ ယင္းအထဲမွာ အကြ်န္လဲ ရွီ႔ဆံုးက ပါလီဖို႔။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး စိတ္အေထြေထြ။ ဇာခ်င္႔ကို လူလို႔ သတ္မွတ္ရဖို႔လဲ မသိယာ။ အားလံုးသူက ႏွလံုးတုနဲ႔ အသက္ရွင္နိန္ကတ္ေတ စက္ရုပ္တိပိုင္ဗ်ာလ္.....