မေကာင္းေရ အက်င္.ဆိုးတိ။ ဇာေလာက္ပင္မလုပ္မလုပ္ လို.ကိုယ္.စြာကိုယ္ေျပာေျပာ ဆက္လုပ္ေကာင္းတုန္း။ မိုက္ေကာင္းတုန္း။ေဒအက်င္.တိ အေခ်ကပင္ပါလာစြာလား ဆိုေက။ မဟုတ္ ရန္ကုန္မွာ နိန္ေရေလာက္ကပင္ ဇာပိုင္တတ္လားေရ အက်င္.တိလဲမသိ။
လူမအိပ္ေတ အခ်ိန္မွာ တစ္ေယာက္တည္းရွိနိန္ရစြာကို ေကာင္းသေဘာက်ပါလတ္ေတ။ နိန္ဖူးကတ္လားမသိ။ ညဥ္.အခ်ိန္မွာ လူတစ္ေယာက္လဲမရွိ ေဒပတ္၀န္းက်င္မွာ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းဆိုေရ အသိစိတ္က တစ္ခုနဲ.ေတာင္မလွဲႏုိင္။ ေကာင္းေကာင္း သေဘာက်ေရ။ တိတ္ဆိတ္ျပီးေက စိတ္လဲျငိမ္ေရပိုင္တြီ.ေရ။ တစ္ေယာက္နဲ.လဲ စကားေျပာစရာမလို။ အီးခ်မ္းေရ။ တစ္ေယာက္မ်က္နွာကိုလဲ ငွဲ.နိန္စရာမလို။ တစ္ခါတစ္ခါဆိုေက ငွက္ေခ်တိ ေအာ္သံေတာင္ၾကားရေရ။ ယင္းအခ်ိန္မွာဆိုေက ကိုယ္ဇာလုပ္ခ်င္ေလ ကိုယ္ဇာျဖစ္ခ်င္ေလ ဆိုစြာကို စဥ္းစားမိေရ။
အေမွာင္မွာ ေတးျခင္းနားေထာင္ရစြာကို ရူးရူးမွဳးမွဳး စြဲလမ္းလာေရ။ ယင္းအခ်ိန္မွာမွ ေတးျခင္း အဓိပါယ္ကို ပိုနားလည္ေရပိုင္ ဂီတ ဆိုစြာ လိုအပ္ေတမလားေယလို. နားလည္ပါလတ္ေတ။ ေတးျခင္းတစ္ပုဒ္ စာသားကိုၾကိဳက္လားတိုင္း သူငယ္ခ်င္းတိပါးက မရရေအာင္ ယင္းေတးျခင္းရဖို. နားပူနာဆာေတာင္းတုန္း။ တစ္ခါတစ္ခါဆိုေက ရင္ထဲမွာဇာျဖစ္နိန္ေလ မုန္းတိုင္းပိုင္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ခံစားနိန္ရလာ။ ေ၀ဒနာတိက ဆိုးဆိုးရြားရြား ႏွိပ္စက္နိန္လာကိုယ္.ကို။ ရီခ်ိဳးခန္း ၀င္ျပီးေက ေတးျခင္းတစ္ပုဒ္ ေအာ္ဆိုပလိုက္ေတ။ တစ္ခါတစ္ခါ ငိုခ်င္လာေရဆိုေက ရီခ်ဳိးခန္းက ရီပန္းေအာက္မွာ ရီနဲ.တူတူ မ်က္ရည္တိကို သြန္းခ်ပလိုက္ေတ။ ယင္းခါမွ ရင္ထဲကိုေပါ.လားေရ ပိုင္တြီ.ေရ။ မဟုတ္ေက ရင္ထဲမွာ ဆို.နိန္ေရ။ တမြီ.မြီ.နဲ.ဖြဲမီးပိုင္ဗ်ာလ္ ေလာင္ကြ်မ္းနိန္ေရ။
စိတ္ညစ္ေတ အက်င္.ကို မြီးထားစြာက ေကာင္းဆိုးေရ။ ယင္းအက်င္.ကို ဇာေလာက္ပင္ေဖ်ာက္ဖို. ၾကိဳးစားၾကိုးစား ေဒကုထက္ထိ ေဖ်ာက္လို.မရသိ။ ဇာေၾကာင္. စိတ္ညစ္ေလ ဆိုစြာကို ေျဖရွင္းဖို.စြာကို မစဥ္းစားဘဲ ကိုယ္.ကိုစိတ္ညစ္စီေရ ကိစၥကိုရာ ထပ္တလဲတလဲ စိတ္ကေရာက္နိန္ေရ။
စိတ္ဓါတ္က်တတ္စြာကိုလဲ ျပင္လို.မရသိ။ လူတိကေတာ. ေျပာကတ္ေတ။ နန္းစံကိုျမင္ေက ကိုယ္.စြာကို ယံုၾကည္မွဳရွိေရပိုင္ ျမင္ရလို. အားက်ေရလတ္။ တပ်င္းေတာင္ရယ္ပလိုက္ခ်င္ေရ။ ဇာသူသိဖို.လဲ နန္းစံဆိုစြာ ဇာေလာက္အားငယ္တတ္ေတ ဇာေလာက္ေၾကာက္တတ္ေတ ဇာေလာက္ကိုယ္.စြာကို စိတ္ပ်က္တတ္ေတ ဇာေလာက္ယံုၾကည္မွဳနည္းေလ ဇာေလာက္ပ်င္းတတ္ေတ ဇာေလာက္ဆိုးလဲဆိုစြာကို။ တစ္ခါတစ္ခါလူတစ္ေယာက္ကိုယ္.ကို ေစာ္ကားစြာကို သိေက.ေလ ျပန္ေျပာဖို. စကားတိရွာမတြီ.ဘဲ ျငိမ္ခံနိန္ေရ အက်င္.တိကိုလဲ မုန္းေရ။ သတ္သီလားခ်င္ေအာင္ စိတ္ဓါတ္က်တတ္စြာကိုလဲ မုန္းေရ။ စာအုပ္တိရာ မကယ္ေက နန္းစံ အသက္ရွင္လို. ရွိဖို.မဟုတ္ဗ်ာလ္။ စာဖတ္မပီးေက စာအုပ္တိရာ နန္စံဘ၀မွာ မရွိခေက နန္းစံဘ၀ အဆံုးသတ္လားစြာၾကာဗ်ာလ္။
ထမင္းစားျပီး ညဥ္.အိပ္ဖို.ခါမွ ရီခ်ိဳးေရဆိုစြာ ၀မ္းပူနာ ျဖစ္ေတလို. မယ္မယ္က ဇာေလာက္ပင္ေျပာေျပာ ေဒကုထက္ထိ ခ်ိဳးေကာင္းတုန္း။ ညဥ္.ခါ ေခါင္းေလ်ွာ္စြာ မေကာင္း ဦးေႏွာက္မွာ ေရာဂါျဖစ္စြာကို သိေက.ေလ လုပ္ေကာင္းတုန္း။ ဇာေလာက္ပင္ ရင္တုန္တုန္ တနိန္.ကို ေကာ္ဖီသံုးခြက္ေလာက္ေတာ. အျမဲေသာက္လို.ေကာင္းတုန္း။ အလုပ္မလားရေရ နိန္.ရက္တိဆိုေက အနည္းဆံုး ေလးခြက္။ စာပင္ရြီးရြီး စာပင္ဖတ္ဖတ္ ေဘးမွာေကာ္ဖီတစ္ခြက္နဲ. ေတးျခင္းရာနားေထာင္နိန္ရေက ဘ၀မွာ ေကာင္းေကာင္းျပည္.စံုေရပိုင္တြီ.ေရ။
တစ္ခုခုကို လားဖို.လုပ္တိုင္း အခ်ိန္နီးခါမွ လုပ္ေကာင္းတုန္း။ ဇာေလာက္ဆိုးေလ အင္တာဗ်ဳးေခါေကေတာင္ ကိုယ္.ကို ေလးနာရီခ်ိန္းလိုက္ေက အနည္းဆံုးနာရီ၀က္ေလာက္ ေနာက္က်မွ ေရာက္လားေရ။ တစ္ခါတစ္ခါဆိုေက သူငယ္ခ်င္းတိကုိ အားနာမိေရ။ ကိုယ္နဲ.ခ်ိန္းထားျပီးမွ သူရို.က ကိုယ္.ကို အျမဲတမ္းေစာင္.ရစြာကို။ ယင္းအက်င္.ကိုလဲ ျပင္လို.မရသိ ေဒကုထက္ထိ။
တစ္လတစ္ခါ ငိုမိေရ ကိုယ္.အက်င္.တိကိုလဲ မုန္းေရ။ အိမ္ကိုသတိရလို.လားဆိုေက မဟုတ္။ အိမ္ကုိျပန္ခ်င္လို.လဲမဟုတ္။ ကိုယ္.ဘ၀ကို စဥ္းစားမိ.ေက ကိုယ္.အနားမွာ တစ္ေယာက္လဲ မရွိေရပိုင္တြီ.ေရ။ ပ်င္းလာေရ အထီးက်န္ေရပိုင္တြီ.လာေရ ဇာေလာက္ပင္ကိုယ္.ကို အနားမွာထိုင္ျပီးေက စကားလာေျပာေျပာ။ လူတိမရွိေက.ေလ တစ္ေယာက္တည္းနိန္ေရ အခ်ိန္တိမွာ စိတ္ခ်မ္းသာမိေရ။ တစ္ခါတစ္ခါ နန္းစံ ကိုယ္.စိတ္ကို ျပန္ပနာသံုးသပ္မိေရ အခိ်န္ဆိုေက "ငါ.စိတ္တိပံုမွန္ေကာ ဟုတ္လား။ ဇာလို.ေဒပိုင္ျဖစ္နိန္ရေလ မသိ အရူးတိပိုင္ဗ်ာလ္ မဟုတ္ရူးနိန္ဗ်ာလ္လားမသိ" လို.။
လူတစ္ေယာက္ကို လြယ္လြယ္ကူကူ ယံုတတ္ေတ။ ေဒပိုင္စိတ္နဲ.ဆိုေက ေလာကၾကီးကို ၀င္တိုးလို.မရသိ.ဆိုေစာကိုသိေရ။ မျပင္ႏုိင္ေစာ္က ခက္ေတ။ လူတစ္ေယာက္ကိုရာ ခင္မိလားေက ကိုယ္.ဘ၀ ကိုယ္ဇာျဖစ္နိန္ေလ ဇာခံစားနိန္ရေလ အားလံုးကိုေျပာမိေရ။ ယင္းနဲ.လို. အကိုကေျပာေရ ကိုယ္.ဘ၀အေၾကာင္းကို တစ္ေယာက္ကိုလဲမေျပာမိစီေက.တဲ.။ သူ.က ကိုယ္.ေပါ အျမဲတမ္းေကာင္းနိန္ဖို.လို. မေျပာႏိုင္။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ဒုခတြီ.ႏိုင္ေရတဲ. ဟုတ္ေတ မွန္ေရ။ လက္တြီ.ၾကံုပလိုက္ဗ်ာလ္ကို။
တစ္ခါတစ္ခါ လူတိကလဲတစ္မ်ဳိး သူ.ကိုခင္လို.ရာ ကိုယ္.ဘ၀အေၾကာင္းကို ဖြင္.ေျပာမိေက။ တစ္မ်ိဳးထင္လားတတ္ေတ အထာပီးေရ ဆိုျပီးေက။ ယင္းပိုင္လူတိလဲ ရွိကတ္ေတ။ ယင္းနဲ.လို.ေနာက္ခါဆိုေက ဒိုင္ယာရီမွာ ရြီးစြာေစာ္ အေကာင္းဆံုးယာ ဆိုစြာကိုနားလည္လာေရ။
ပန္းျခံမွာ တစ္ေယာက္တည္း ေတးျခင္းနားေထာင္ေရ အရသာကိုၾကိဳက္ပါလတ္ေတ။ ေဒမွာက ျမန္မာႏိုင္ငံပိုင္က မဟုတ္။ အိမ္နားတိုင္းမွာ ပန္းျခံရွိေရတြက္ ဇာအခ်ိန္ပင္ လားထိုင္လားထိုင္ အႏၵာရယ္မရွိ။ တစ္ခါမွတ္မိသိေရ ညဥ္.ခါ ဆယ္နာရီေလာက္မွာ ပန္းျခံမွာထိုင္နိန္စြာ(အလုပ္က အိမ္ကို ရွစ္နာရီဆိုေက ေရာက္ေတ အိမ္မျပန္ဘဲနဲ. အိမ္နားကပန္းျခံမွာထိုင္နိန္စြာ) သူငယ္ခ်င္းက ဖုန္းဆက္ေတ "နင္.ဇာမွာေလလတ္ နန္းစံက ပန္းျခံမွာထိုင္နိန္ေရလို. သူေျပာေရ နင္သိလာ ေဒမွာေလ သရဲေပါေရဆိုေ၀ါ (နန္းစံလဲ သရဲဆိုေက အေခ်ကပင္ေၾကာက္စြာ )ေဘးနားကိုၾကည္.လိုက္ေတခါ လူတစ္ေယာက္လဲမရွိ နန္းစံတစ္ေယာက္တည္းဆိုစြာကို သိလားေရ။ ယေက ဇာရဖို.လဲ ဖိနပ္ေတာင္မစီးႏိုင္ ဖိနပ္ကိုင္ျပီးေက ထလို.ျပီးစြာတစ္ခု ေကာင္းေကာင္းမွတ္မိေရ "
အလုပ္ကျပန္လာေက ကြန္ပ်ဳတာမသံုး မ်က္လံုးကိုက္ေတ ရံဳးမွာလဲ ကြန္ပ်ဳတာၾကည္. တရက္လံုးလို. ဇာေလာက္ပင္ ဆံုးျဖတ္ဆံုးျဖတ္။ အိမ္ကိုေရာက္ေက လြယ္ေရ အိတ္ကိုေတာင္မခ်ႏိုင္ ကြန္ပ်ဳတာကို တန္းပနာဖြင္.ျပီးေက အနည္းဆံုး ညဥ္.တစ္နာရီေလာက္ထိ ၾကည္.ေရ အက်င္.ဆိုးတိ ရပါလတ္ေတ။ အဂၤလိပ္စာညံေရ စာဖတ္ရဖို. ဆိုျပီးေက youtube ကေတးျခင္းတိကိုေရာက္လားေက စာနဲ.အ၀ီးၾကီး အျမဲတမ္းျဖစ္ပါလတ္ေတ။
ေအာ္ေဒမေကာင္းေရ အက်င္.ဆိုးတိ ဘေဇာင္ခါေပ်ာက္ဖို.လဲ။ သိေရ ကိုယ္.စြာကိုလဲ ေဒအက်င္.တိကိုေဖ်ာက္မွ ရဖို.မဟုတ္ေကေတာ. လားဗ်ာလ္ဆိုစြာကို။ ျပင္ဖို.ၾကိဳးစားတုန္းလို. ေျပာေကာင္းတုန္း။
လာဖတ္ပါေရ း)
ReplyDelete