ခတၱလူ႔ျပည္ (၁)

 
10/4/2010 ပထမဆံုး ဆယ္ရက္တရားစခန္းက ရခေရ အတြီ႔အၾကံဳတိပါရာ။ စုိင္းစိုင္းရွုိးပြဲနဲ႔ တရားစခန္း ႏွစ္ခုၾကား လြန္ဆြဲမိေရစိတ္ကို အကြ်န္ႏိုင္ေအာင္ ထိမ္းႏိုင္ခလို႔ ေဒကုျပန္စုိင္းစားလိုက္ေတခါ ကေကာင္းဂုဏ္ယူမိေရ။ အိပ္ရာ၀င္ဖုိ႔အခ်ိန္တိုင္း ဒံေပါက္စားခ်င္ေရလို႔ေအာ္နိန္ခေရ အကြ်န္႔မရင္႔က်က္ခပါ။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းက စားေသာက္ဆိုင္နဲ႔ကပ္ပနာရွိနိန္ေရခါ ေတးျခင္းရူးအကြ်န္ ေယာဂီဆိုေရ ကုေျႏၵကိုမထိမ္းႏိုင္ဘဲနဲ႔ ေတးျခင္းတတိုးေခ် လိုက္ဆိုမိခေရ။ အခန္းက အပ်ိဳၾကီးမမရို႔ကလဲေသာ႔ အငယ္ဆံုးျဖစ္လို႔ အလိုလိုက္ခကတ္။ စၾကၤန္ေလွ်ာက္ခ်ိန္မွာ မုန္႔ထ္ိုင္စားနိန္စြာကို ဆရာေတာ္တြီ႔လခလို႔ မိုက္နဲ႔ေအာ္ပနာ "အပ်ဳိၾကီး အခန္းကမမမ်ား စၾကၤန္ခ်ိန္မွာ မုန္႔မစားရ" လို႔ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းတစ္ခုလံုးၾကားေအာင္ အေအာ္ခံခဖူးေရ။ တရားထုိင္တိုင္း ဒုကၡ ငရဲပိုင္ နာၾကင္မွဳတိကို သည္းမခံႏိုင္လို႔ ေအာ္ပလိုက္ခ်င္ေရ စိတ္တိကို မနည္းထိမ္းခရေရ။ မိုးထဖက္ ၄နာရီကပင္ထပနာ တရားနာေရအခ်ိန္တိုင္း အိပ္ငိုက္နိန္စြာကေတာင္ ဆရာေတာ္လာလား မလာလားဆုိေစာ္ကုိ ခုိးၾကည္႔ရစြာလဲ အလုုပ္တစ္လုပ္ျဖစ္နိန္ခေရ။ ျပန္ပနာစိုင္းစားလိုက္ေက ေအာ္ဇာပင္ေျပာေျပာ ငါလိမၼာခဖူးေရမနားေယလို႔ ေဒကုထက္ထိ ကိုယ္႔စြာကို ပီတိျဖစ္မိေရ။

လူတိေျပာကတ္ေတ ခတၱအေမရိက ခတၱ စင္ကာပူမွာ အကြ်န္ရွိမနိန္ပါ။ ခတၱလူ႔ျပည္ဆိုေရ နိန္ရာမွာ အကြ်န္ေရာက္နိန္လို႔ ေဒေခါင္းစိုင္းေခ်ကို ယူသံုးမိပါေရ။ ဘုရားရွင္ေျပာခေရ ခတၱလူ႔ျပည္က အဓိပါယ္မတူပါ။
ခတၱကို တန္ဖိုးရွိရွိ အသံုးခ်တတ္ဖို႔ အေရးၾကီးပါေရမနားေယ။
အကြ်န္ မသိပါ မတတ္ပါ။ ၾကားဖူးသမွ် နာဖူးသမွ် ၀ီမွ်မိစြာပါ။ ဆယ္ရက္တရားစခန္းမွာ ၀ိပသာနာ စက္၀ိုင္းအေၾကာင္းကို အဓိကထားျပီး နာခရပါေရ။

ကိုယ္နာခ်င္ေကနာ စိတ္မနာေအာင္ က်င္႔ရပါဖို႔လတ္။ ဟုတ္ေတ တရားထိုင္လို႔ ကိုယ္နာေလေက နာေရနိန္ရာကို ရူေရရူေရ မရဆုိေက ေဒါသတိထြက္ပါလတ္ေတ။ ယင္းခ်င္႔က ကိုယ္႔စိတ္ကိုနာေအာင္ လုပ္နိန္စြာပါလတ္။ ရူလို႔နာေက ေဒါသမထြက္ပါေက႔။ လာေရစိတ္ကိုရူ ေလာဘလာေက ေလာဘ(တဏွာ)။ အားလံုး မျမဲေရသေဘာ (အနိစၥ)။ သတိေလ်ာ႔နိန္ဖို႔ မၾကိဳးစားဘဲနဲ႔ နိန္ဖို႔ဆိုေက ရထားတိပိုင္ အခ်ိန္မွန္ ေဒဒုကၡသံသရာစက္၀ိုင္းက လြတ္လီဖို႔မဟုတ္ပါဗ်ာလ္။
ဒုကၡသစၥာဆုိေရ ေဒခန္ဒါကို ေနာက္ထပ္မရေအာင္ စက္၀ုိင္းျပတ္ေအာင္ျဖတ္ရဖို႔။

နတ္ လူျဗဟၼာ ဘ၀ကို ေတာင္႔တစြာက ဒုကၡရပါလို၏ အိုရပါ၏ နာရပါ၏ ဆုိေရ ဆုကိုေတာင္းစြာနဲ႔တူတူပါဗ်ာလ္။ ကိုယ္ရုပ္ဆုိးေက ကိုယ္ျမင္ေအာင္ရူရဖို႔။ ေလာဘ ေဒါသ မာနတိကို လက္ကိုင္ထားလို႔ ဇာျဖစ္ဖုိ႔ေလေယ။ ရုပ္ဆုိးေကလဲ အသီေကာင္ အပုပ္ေကာင္ ရုပ္လွေကေလ႔ အသီေကာင္ အပုပ္ေကာင္။ အပုပ္ေကာင္အခ်င္းခ်င္း လက္ထပ္ကတ္ေတ သီေကငိုကတ္ေတ။ သံသရာ ဒုကၡစက္၀ိုင္းၾကီးထဲမွာ တဏွာေၾကာင္႔ ရေရေလာဘတိကို လိုခ်င္တပ္တပ္မက္မက္နဲ႔ လုယူနိန္ကတ္စြာကို အရာစြာနဲ႔ မရူ႔ေက ျဖစ္ပ်က္နဲ႔ရာရူ႔ရပါဖို႔။

သမုဒယသစၥာေၾကာင္႔ရလာေရ ခန္ဒါကို အကြ်န္႔ရို႔တိ တြယ္ကပ္နိန္ေရအတြက္ ဒုကၡသစၥကို အကြ်န္႔ရို႔တိ သိနိန္ကတ္စြာ။ ယင္းနဲ႔လုိ႔ မအိုခ်င္ေက႔ေလ႔ အိုကတ္ မနာခ်င္ေက႔ေလ နာကတ္။ ေအးခန္ထာတိက ဇာသူ႔ပိုင္ေရ ခန္ထာေလ။ အကြ်န္ရို႔တိပိုင္ေရ ခန္ထာျဖစ္လို႔ မစြန္႔ပယ္ႏိုင္သမွ် ညဏ္ေဆာင္ထားေရ ေဒအသုဘေလာင္ၾကီးနဲ႔ နပန္းလံုးကတ္ရဖို႔ေစာ္ရာ။ စိတ္ေဆာင္ထားေရ ေဒအေကာင္ၾကီးမွာ ဇာတိက တပ္မက္စရာရွိလို႔ သာယာနိန္ကတ္ေလမသိ။ ေဒကုခံစားနိန္ကတ္ေတ နာၾကင္ေရ ဒုကၡသစၥတိကို အတိတ္ဘ၀က ဇာသူတိ ဆုေတာင္းခကတ္လို႔လဲ။ အကြ်န္ရို႔တိ မနားေယ။ အ၀ိဇ္ဇာတိေဂ်းယာ ဖံုးလႊမ္းနိန္ေရ အကြ်န္႔ညဏ္ေၾကာင္႔ သခၤါရတိျပဳလုပ္ကတ္ ျမင္ေကလုိခ်င္ေရ ေ၀ဒနာတိ ျဖစ္ကတ္ျပန္ယာ။ ယပိုင္ဆိုေက ေျပာစရာမလို တဏွာဆုိေရ သမုဒၵယသစၥာ လာဖို႔သိ။ ေဒဘ၀သာယာခ်င္လို႔ တစ္သံသရာလံုး ခံနိန္ကတ္ဖို႔လား။

မျမဲလွေရ အနိစၥတရားကို အကြ်န္ရို႔တိသိနိန္ကတ္စြာပဲ။ ဇရာမရဏ ဆိုေစာ္ဇာေလ အကြ်န္ရို႔တိ သိနိန္ကတ္စြာရာမနား။ ဇာအတြက္နဲ႔ လူ႔ခ်မ္းသာ နတ္ခ်မ္းသာ ျဗဟၼာခ်မ္းသာကို လိုခ်င္ေတာင္႔တမွဳတိနဲ ဆုေေတာင္းနိန္ကတ္ရေလ။ ခန္ထာရေက ဒုကၡသစၥာ ရဖို႔စြာကို သိနိန္ကတ္စြာရာမနား။ သူရို႔တိမွာလဲ နတ္အို နတ္နာ နတ္သီ။ လူမွာလဲ လူအို လူနာ လူသီ။ ျဗဟၼာမွာလဲ ျဗဟၼာနာ ျဗဟၼာအုိ ျဗဟၼာသီ ဆုိစြာရွိစြာပဲ။ ယင္းနဲ႔လို႔ ဆုေတာင္းမမွားဖို႔ အေရးၾကီးပါေရ။

ဆက္ရြီးပါဖို႔သိ....