အားက်စရာလား

လစာလဲမ်ား ေနရာတကာ၀င္ဆံပနာ
လူတိပါး အထင္ၾကီးခံရလို႔ 
ရာထူးငယ္ေရလူက ရာထူးၾကီးေရလူကို 
အားက်ေရလတ္
တစ္ခ်က္မွားဖို႔မရ ထုိကေဒက
ေ၀ဖန္ဖို႔ေစာင္႔ၾကည္႔နိန္ကတ္ေတ
မ်က္လံုးေအာက္မွာ နိန္ရေရ 
သူရို႔တိ စိတ္ဖိစီးမွဳတစ္ပိသာကိုမျမင္
ေဒခ်င္႔က အားက်စရာလား....... 

အသားညိဳလူက ျဖဴေရလူကိုလွေ၇ထင္
ျဖဴေရလူက ညိဳေရလူမွ အလွစစ္ထင္
အရပ္ပုေရလူက ရွည္ေရလူကိုအားက်ျပန္
ရွည္ေရလူက ရွည္အားၾကီးလို႔ မၾကိဳက္ကာ
အရုပ္ဆိုးေရလူတိက အရုပ္လွေရလူပိုင္ျဖစ္ခ်င္ျပန္
လွေရလူက လူတကာ၀ုိင္းၾကည္႔ကတ္လို႔ 
အရုပ္ဆိုးေရလူကို သေဘာက်ျပန္ယာ
ေဒခ်င္႔တိက အားက်စရာလား..........

မတရားလုပ္နိန္စြာကိုမျမင္ ခ်မ္းသာစြာကိုရာၾကည္႔
ဆင္းရဲသားတိရင္မွာ ခ်မ္းသာခ်င္ေရစိတ္က မဖံုးႏိုင္မဖိႏိုင္
ေလာဘသားေကာင္တိကလဲ မတရားရေရ ေဖခ်ာ႔တိနဲ႔
ခ်မ္းသာနိန္ရေရ သူရို႔ဘ၀ ကိုယ္႔အရိပ္ကိုယ္မလံု
ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္စားဖို႔ ပင္ပင္ပန္းပန္း လုပ္စားနိန္ရေရ
ဆင္းရဲသားလူတန္းစားတိကို အားက်ျပန္
(ေနာက္မွတေရ ေနာင္တ ကြ်ဲပါးေစာင္းတိေရပိုင္ အလကားရာ)
ေအာ္ေဒခ်င္႔တိက အားက်စရာလား........

အဖရခိုင္ျပည္မွာရွိေရလူက ႏိုင္ငံျခားမွာနိန္ေရလူကို 
အားက်ျပန္ မင္းဘ၀ကရီၾကိဳင္ရာျမက္ႏုရာမွာ
ကေကာင္းတိုးတတ္နလီယင္႔လတ္
မြီးရပ္ဌာနိန္ကို စြန္႔ခြါ
ရင္ထဲကနာၾကင္မွဳတိကို ၾကိတ္မိွတ္ခံပနာ
ဇာမွာေလ အိမ္ကပီးေရႏြီးထြီးမွဳ 
အေရာင္ေတာင္ဖမ္းမတြီ႔
ေဒခ်င္႔ကအားက်စရာလား..........

ေအာ္လူတိ ကုိယ္႔တန္ဖိုးကိုယ္မထား
ပိုင္ဆိုင္ေရ အရာ၀တၳဳကို ျမတ္ႏိုးရေကာင္းမွန္းမသိ
လူတကာမွာရွိေရ ပစၥည္းကိုမွ 
လိုခ်င္ကတ္ေတ အားက်ကတ္ေတ
ေဒခ်င္႔က အားက်စရာလား.....