အတူရွိေနတုန္း တန္ဖိုးထားပါ

               အလုပ္လုပ္ရင္း နားထဲမွာ တခုခု နားမေထာင္ရရင္ မေနႏိုင္တဲ႔ အက်င္႔က ဒီအလုပ္ကို ေရာက္ျပီးမွ အက်င္႔တခုလို ျဖစ္လာခဲ႔တယ္။ ဒီေန႔လဲ မိုးေအးေအးေလးနဲ႔ YouTube ထဲကို ဟိုကလိ ဒီကလိနဲ႔ ရိမ္မိုး သီခ်င္းေလးေတြ အမွတ္မထင္ နားေထာင္ျဖစ္ရင္း လူတေယာက္ကို အရမ္းသတိရသြားတယ္။ ရန္ကုန္က ဘဏ္တခုမွာ အလုပ္လုပ္ေနရင္း ဆင္းရဲေပမဲ႔ ဘ၀ကိုၾကိဳးၾကိဳးစားစား ရုန္းကန္ေနတဲ႔  ရခိုင္ျပည္ မာန္ေအာင္ျမိဳ႔နယ္ ရြာကေလးတစ္ရြာက လူငယ္ေလး တစ္ေယာက္ဆိုရင္ ပိုမွန္မယ္။

             ရိမ္မိုးသီခ်င္းေတြ Mail ထဲကို ခဏခဏ ပို႔တတ္လြန္းလို႔ ရိမ္မိုး သီခ်င္နားေထာင္ျဖစ္ရင္ သူ႔အေၾကာင္းပါ တြဲပါလာတယ္။ ဒါေပမဲ႔ စိတ္မေကာင္းစြာပဲ လာမဲ႔ 15/09/2012 ဆိုရင္ သူကြယ္လြန္သြားတာ 8 လတင္းတင္း ျပည္႔ျပီပဲ။ ေလာဘသားေကာင္းေတြရဲ႔ အသိဥာဏ္မရွိတဲ႔ လုပ္ရပ္ေတြၾကာင္႔ အျပစ္မဲ႔တဲ႔ သူေတြ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ အသက္စေတးခဲ႔ရျပီးျပီလဲ။ မေသသင္႔ဘဲ ေသခဲ႔ရတဲ႔ သူ႔အေၾကာင္း စဥ္းစားလိုက္တုိင္း ရင္နာလို႔မဆံုးဘူး။ သူတို႔ရံုးကေန စုျပီးေတာ႔ က်ိဳက္ထီးရိုးကို ဘုရားဖူးခရီးကအျပန္ ေရွ႔က ကားကိုေက်ာ္တက္ရင္း ကားေမွာက္ျပီးေတာ႔ လူႏွစ္ေယာက္ ေသသြားခဲ႔တယ္။ (15/01/2012)ေန႔ မွာျဖစ္တဲ႔ Car Accident မွာ  ေဆးရံုးကိုပို႔ရင္း လမ္းေပၚမွာပဲ သူေသဆံုးခဲ႔တယ္။ ဘယ္ေလာက္ကံဆိုးလိုက္လဲ ဘုရားဖူးျပီး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး ျပန္လာတာ ဘယ္သူေတြကမ်ား ဒီလိုမ်ိဳး အျဖစ္ဆိုးေတြကို ေမွ်ာ္လင္႔ထားမလဲ။ ကံတရားက သူ႔ကိုရက္စက္လြန္းပါတယ္။

             2010 April လထဲက တရက္မွာ သူနဲ႔ GTalk မွာ စေတြ႔ခဲ႔တယ္။ Forward Mail ထဲကေန ရလို႔ ဒီအေကာက္ကို Invite လုပ္လိုက္တာပါလို႔ေျပာတဲ႔ သူ႔ကို ရခိုင္အခ်င္းခ်င္းမို႔ စကားေျပာျဖစ္တယ္။ အင္တာနက္ဖိုးေတြ ေစ်းၾကီးတဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အြင္လိွဳင္းေန႔စဥ္သံုးႏိုင္မယ္ထားအုန္း တစ္လ အသံုးစရိတ္ေတြပိုမွ သံုးႏိုင္တဲ႔ ကိုယ္႔အေျခအေနမို႔ သူနဲ႔လဲ ပံုမွန္ မေတြ႔ျဖစ္ဘူး။ ဗဟုသုတျဖစ္တဲ႔ စာတိုေလးေတြ, ဟာသ၀တၳဳတိုေလးေတြ, ထူးဆန္းတဲ႔ ဓါတ္ပံုေတြျဖစ္ျဖစ္ သူပို႔တတ္ပါတယ္။ မပါမျဖစ္ကေတာ႔ ရိမ္မိုး သီခ်င္းေတြပါပဲ။ သူ Mail ပို႔ရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြ အမ်ားၾကီးပို႔တတ္တဲ႔ အထဲမွာ ကိုယ္လဲ တစ္ေယာက္ပါ၀င္ခဲ႔တယ္။ သူ႔ေၾကာင္႔လဲ ရိမ္မိုးဆိုတာ အလြမ္းသီခ်င္းေလးေတြ အသံေအးေအးေလးနဲ႔ ဆိုတတ္တဲ႔ အသံေကာင္းတဲ႔ ေယာက္က်ားေလးမွန္းသိခဲ႔တာပါ။ သူမရွိတုန္း ရြာမွာက်န္ခဲ႔တဲ႔ ရည္းစားကို အိမ္က ေယာက္က်ာ္းေပးစားလိုက္လို႔ သူအသဲကြဲေနတာပါလို႔လဲ ဖြင္႔ေျပာတတ္ပါတယ္။ မိန္းမယူဖို႔ေနေနသာသာ သူ႔လစာနဲ႔သူ ပတ္ခ်ာလည္ေနတဲ႔သူ႔ဘ၀ကို ခ်က္တင္ထဲမွာေတြ႔ရင္ေတာ႔ သူညည္းတတ္ပါတယ္။ အိမ္ကိုပိုက္ဆံ ျပန္မပို႔ႏိုင္လို႔ ကိုယ္႔အလုပ္ကို စိတ္ဓါတ္က်ေပမဲ႔ ကိုယ္ရထားတဲ႔ ၀မ္းတစ္ထြာကို ဒီဘဏ္အလုပ္ကေန ျဖည္႔ေပးတာပါတဲ႔။

            အြင္လိုင္းထက္မွာ ရင္းႏွီးလာေပမဲ႔ အျပင္မွာ တခါမွ မေတြ႔ဖူးခဲ႔။ တကယ္လို႔ သူနဲ႔ကိုယ္သာ ဘ၀တူခ်င္း (မိန္းကေလး အခ်င္းခ်င္း သို႔ ေယာက္က်ားေလး အခ်င္းခ်င္း)သာျဖစ္ခဲ႔မယ္ဆိုရင္ ရခိုင္အခ်င္းခ်င္း အျပင္မွာ မေတြ႔ျဖစ္တဲ႔ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။ သူကလဲ မိန္းကေလးျဖစ္ေနတဲ႔ကိုယ္႔ကို အားနာျပီးေတာ႔ အျပင္မွာ ေတြ႔ခြင္႔မေတာင္းသလို ကိုယ္ကလဲ အြင္လိုင္းထက္မွာေတြ႔တဲ႔လူနဲ႔ အျပင္မွာေတြ႔တယ္ဆိုတာ နာမည္မေကာင္း သိကၡာက်တယ္ဆိုတဲ႔ ေဆာင္ပုဒ္ကို ကိုင္စြဲထားတဲ႔သူမို႔ ေမာင္ႏွမလိုမ်ိဳး ဆက္ဆံေနတာေတာင္ သူေသသြားတဲ႔အထိ အျပင္မွာ တစ္ခါမွ မဆံုဖူးလိုက္ဘူး။ ကိုယ္႔ Ferry Car ေလးက အလုပ္သြားတိုင္း သူ႔ရံုးနားက ျဖတ္သြားရတာနဲ႔ သူ႔ကို ျမင္ဖူးဖို႔ ရံုးတတ္တဲ႔ အခ်ိန္တူေနတာက အေၾကာင္းပါလာခဲ႔တယ္။ အျဖဴ အျပာ ရံုး၀တ္စံုေလးနဲ႔ သူတို႔ရံုးက ၀န္ထမ္းေတြကို အုပ္စုလုိက္ လကၻရည္ေသာက္ေနတာတို႔, ရံုးလာေနတာတို႔ကို ျမင္ရရင္ သူမ်ားပါေလမလားလို႔ တခါတခါလဲ ရွာၾကည္႔မိတယ္။ သူနဲ႔ကိုယ္ၾကား ဓါတ္ပံုဆိုလဲ Mail ထဲကေန သီးသန္႔မပို႔ျဖစ္ၾကဘူး။ ဒါေပမဲ႔ အရပ္သိပ္မရွည္ဘူူးဆိုတဲ႔ သူ႔ကို GTalk Photo ေသးေသးေလးေတြကို ျမင္ဖူးေနက်မို႔ အျပင္မွာ ျမင္ဖူးရင္ မွတ္မိလြယ္ပါတယ္။ ၁ႏွစ္အတြင္း ဆယ္ၾကိမ္ထက္ မပိုဘဲ အေ၀းကေန သူ႔ကို ရံုး၀တ္စံုေလးနဲ႔ပဲ ေတြ႔ဖူးခဲ႔တယ္။

            ဒီလိုနဲ႔ အြင္လိုင္းေပၚ တက္လိုက္ေပ်ာက္လိုက္နဲ႔ သူပို႔ထားတဲ႔ Mail ေတြကိုေတာ႔ အခ်ိန္မွန္တုန္းပဲ။ ႏိုင္ငံျခားမထြက္ခင္လဲ ဒီမွာရွိတဲ႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ မိတ္ဆက္ေပး ဖုန္းနံပါတ္ေတြ GTalk အေကာက္ေတြ ရွာေပးရနဲ႔ ကိုယ္႔တြက္ သူ႔ခမ်ာ စိုးရိမ္ရွာပါတယ္။ ဒီကိုေရာက္ေတာ႔လဲ ကုိယ္႔အလုပ္နဲ႔ကိုယ္ မအားတာနဲ႔ " ေနေကာင္းလား, အလုပ္အဆင္ေျပလား " ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ကိုယ္တို႔ခ်က္တင္က ျပီးဆံုးသြားခဲ႔တယ္။ "Christmas Card , Happy New Year" ကဒ္ကေလးေတြပါတဲ႔ 31 Dec 2011 ကပို႔ထားတဲ႔ Mail ကေတာ႔ သူ႔ရဲ႔ ေနာက္ဆံုး Mail ေလးပါပဲ။ Forward Mail ေတြေရာက္တိုင္း အရင္ပို႔ေနက် လူတေယာက္ကို သတိရရင္း ေကာင္းရာသုဂတိသို႔ ေရာက္ပါေစလို႔ မၾကာမၾကာဆုေတာင္းေပးမိတယ္။ တခါတေလ သူ႔ပို႔ထားတဲ႔ Mail ေတြ သူနဲစကားေျပာဖူးတဲ႔ Chatting ေတြ၀င္ၾကည္႔ရင္း ညာဖက္ထိပ္နားက ေပၚေနတဲ႔ သူေနာက္ဆံုးတင္ထားခဲ႔တဲ႔ ပါးစပ္အေပၚပိုင္းထိ ရိုက္ထားတဲ႔ သူ႔ဓါတ္ပံုေသးေသးေလးက သက္ရွိထင္ရွား ကိုယ္႔ကို ၾကည္႔ေနသလိုပဲ။ 

        " ေကြးေသာလက္ မဆန္႔ခင္, ဆန္႔ေသာလက္ မေကြးခင္ " ဆိုတဲ႔ စကားက အမွန္ပါပဲ။ မ်က္ေတာင္ တခတ္အတြင္း လံုး၀မထင္ထားတဲ႔ အရာေတြ ျဖစ္တဲ႔အထဲမွာ ေသျခင္းတရားက အဆိုးဆံုးေပါ႔။ ဒါေၾကာင္႔ သက္ရွိထင္ရွားရွိတုန္း အနားမွာရွိတဲ႔ လူအားလံုးကို ေလးေလးစားစား ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ဆက္ဆံပါ။ ကိုယ္႔စိတ္ထဲမွာလဲ သူျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္ျဖစ္ျဖစ္ ခဏေနရင္ ေသေတာ႔မယ္ဆိုတဲ႔ အသိစိတ္ကေလး ထည္႔ထားရင္ ၾကင္ၾကင္နာနာနဲ႔ ဆက္ဆံႏိုင္သလို မေကာင္းတဲ႔ ကိစၥေတြလဲ ျဖစ္မလာႏိုင္ပါဘူး။ ေအာ္ အေျပာင္းအလဲ ျမန္လြန္းလွတဲ႔ ေလာကၾကီးေရ..........